Het inpakken van de koffer ging zowaar
wonderwel.
Hup, hup erin, niet meer kijken, niet meer twijfelen,
we kunnen wassen en er zijn winkels.
Zo min mogelijk mee eigenlijk, je moet er alleen maar mee slepen.
Schiphol verlaten we in de stromende regen.
We hoeven nauwelijks te wachten met het inchecken,
en gaat Peet voor een ontbijt. Ik aan de koffie, nou koffie?
Loeiheet, en helemaal niet lekker.
Cafe Coco wordt verbouwd en of het als Cafe Coco
terug komt is nog maar de vraag. We drinken daarom
een echt bakje koffie bij Bubbles.
En dan stappen we in,
in 12 uur naar Hong Kong.
Je slaapt wat, je kijkt een film,
ik lees een boek,
en verveel jij je helemaal de pletter.
Wat een zit.
In Hong Kong raken we elkaar kwijt! Hoe kan het.
Je loopt achter elkaar het vliegtuig uit,
ok ik liet twee dames voor gaan,
en in de slurf gaat het mis.
Ik zie peet niet en vise versa.
Ik wacht op haar en zij wacht op mij.
Wij wachten op elkaar, maar
lopen elkaar volledig mis.
Ik bedenk mij dat we op dezelfde connecting
flight naar Sydney zitten, ik zie haar wel bij
het volgende vliegtuig.
5 opmerkingen:
Dat vliegen is een werk ! Ook al is het zittend , je bent " on route "
naar, als je elkaar zoek raakt , gelukkig toch hetzelfde bestemming....
Maar jullie zijn daar waar je wezen wilt , dus laat het allemaal goed gaan !
Slaap lekker
Volgende blog een ' doenig ' blog , en fijn bij elkaar blijven !!
Nou, lekker bijkomen dan. Veel plezier 🙏🥂🍾🥰
Tja, als je ver weg gaat, moet je lang vliegen. Het is niet anders. Maar nu zijn jullie er, en hopelijk met beter weer dan bij jullie vertrek.
Ik vind de oostkust van de VS al lang vliegen, heb er echt een hekel aan maar goed, als je ver weg wil...
Maar jij hebt het nu achter de rug en het leuke deel kan beginnen, heel veel plezier!!!
Vreselijk zo een lange tijd zitten. Daar is de Armageddon niets bij. 🙂 Hoop dat jullie goed geslapen hebben en klaar zijn voor de volgende reisroute. Take care
Een reactie posten