De beurs dagen

 In Nantes is de tentoonstelling in dezelfde ruimte

als de standhouders.

In Sainte Marie aux Mines is dat totaal anders,

de tentoonstelling is verspreid over verschillende dorpen en dus

zien wij HELEMAAL NIETS.

Niks ergs hoor, wij genieten van 

onze klanten, de leuke verhalen en de 

vele foto's die ons getoond worden.

Ondertussen zitten wij in onze eigen

tentoonstelling.

Gezellig met het Chateaux Project, 

Rosamunde en Stevies Garden.

Best veel te zien zo in de stand.

De Vermont in een stoel, La Reine tegen de wand,

samen met Hexagon star a day,

Butterfly ball, 

Hortus Botanicus, Threadneedle en op het rekje 

The Tulip Quilt.

Best gezellig, overdag staan de rekjes en de stoel wat

meer buiten de stand.

Dit keer hebben we ook behoorlijk wat

patronen bij ons.

Goed gesorteerd, kit of patroon, het kan allemaal.

Rosa Biddlecombe is ook mee.

Wat was dat een leuke om te maken.

Met een paars middenstuk, de lievelingskleur van mijn vader.

Een toefje geel voor de fresia's waar mijn

moeder zo van hield.

Hun initialen en trouwjaar.

Wat waren het schatten en wat worden ze

gemist.

En wat een zalige gedachten,

ineens weer terug bij mijn ouders, en dat zomaar

in Sainte Marie aux Mines.

Ook van Margaret Mew de High tea with Hetty,

en Hetty is dan weer haar kleindochter.

Zo blijven we in de quilts in familie sferen.

En 'onze' gite. 

Abes Garden, ook gewoon mee naar het 

Franse Platteland.

En ook in Bunschoten wordt er gewerkt 

aan Abe.

Wat had mijn vader dat toch GE-WEL-DIG gevonden.

Ons uitzicht zo morgens de berg af is niet verkeerd!

GENIETEN in hoofdletters.

en ook bij de bakker is het best een feestje!

En wat gaat ermee terug naar Australie en vind

ik natuurlijk erg leuk!

Thank you Michelle!

Kortom; we zien niets en we zien heel veel.

Vandaag de laatste dag, 

altijd super rustig. 

Tijd dus om een blog te schrijven.

Vanavond pakken we de boel weer in,

morgenochtend komen we het halen.

En dan toeren we weer op ons gemakje 

naar huis.

Groetjes,

Juud and Peet on the road

Remember; Better finished than perfect

Sainte Marie aux Mines

 Juud ga je bloggen?

Juud? een blog?

Juud ga je niet bloggen?

Natuurlijk wil ik bloggen, 

dit zijn juist de 'blog-dagen', maar dan heb je wel internet nodig.

In onze gite is geen internet, er zijn wel hele lieve mensen, 

biertjes (het is hier behoorlijk warm) en een goed glas wijn, 

 en goed eten Vive la France!

Op de beurs is goed internet, maar weer heel veel klanten. 

En dus kun je niet bloggen. Ik blog op de rustige momentjes.

Om bij het begin te beginnen,

de bus.

De week voor de beurs, snijden, snijden,

organiseren, en dan nog een keertje goed nadenken.

HEBBEN WE ALLES.

Peet is altijd de chauffeuse, ze houdt van auto rijden.

Zelf vind ik dat helemaal prima. 

Dat betekend dat ik lekker kan patchen.

en dat doe ik dan ook. 

Het is lekker weer, we vertrekken in de regen en 

ergens in België laten wij de regen achter ons.

We kletsen, zitten in stilte, pauzeren een keer,

eten een broodje en hebben het goed.

En dan komt het GROTE uitpakken.

Ik pak altijd redelijk strak in, en ben keer

op keer verbaasd wat er dan allemaal uitkomt.

En dat moet dan allemaal een plekje vinden in onze

winkel ver van huis.

Daarin staan wij niet alleen, ook Maytime.com uit Adelaide

Australie is druk bezig. 

en wij ook.

en stukje bij beetje komt het goed.

De kast raakt gevuld en de tassen raken dus leeg.

We hangen quilts en we halen ze weer van de wand,

ze gaan op de ene tafel en worden er net zo

makkelijk weer vanaf gehaald.

Het moet natuurlijk wel een mooie stand worden.

Ik heb het al vaker geschreven, maar de sfeer is ook altijd

zo leuk. Iedereen is bezig met opbouwen en 

is aan het overleggen wat waar komt.

ook quiltmania is druk bezig.

en ook hier hetzelfde als bij ons.

Wat komt waar?

Uiteraard wordt er gepauzeerd en is het altijd

een feestje om elkaar weer te zien.

S'avonds genieten we van ons internet loze

gite, halverwege de berg.

Eten lekker en genieten van 

het samen zijn.

Voor een vriendin koop ik de gewenste stof!

Kan ze weer iemand heel blij maken met 

een mooi tas straks.

Dus;

Voorbereiden in Zutphen,

Logeren bij Peet,

Rijden naar Frankrijk en uitpakken,

opbouwen.

Dan de show.

Misschien morgen nog een blog.

Groetjes vanuit Sainte Marie aux Mines

Juud and Peet on the road.

Remember; better finished than perfect

Little Quilt Gang, onze geschiedenis

 Ineens is daar The Little Quilt Gang,

zomaar op Instagram.

Judith.Wilma

In volgorde van het alfabet.

Ergens in 2017 zagen we de tekst, 

“we’re a gang, you and I”

We moesten er hartelijk om lachen, wij zijn natuurlijk niet zomaar een gang,

maar een QUILT gang.

En wat doet zo’n gang dan eigenlijk, nou lange lange tijd

helemaal NIETS!

Het enige wat we deden was het aankopen van een

Domeinnaam. Die deden we onszelf vast cadeau!

Het idee was om samen quilts te gaan maken, onze eigen quilts.

Is het niet vaak dat je denkt dat je een ontwerp anders gemaakt zou hebben,

Is het niet vaak zo dat je een patroon toch al ietsje aanpast.

Aan iets dat beter bij je past.

Weer jaren geleden, dat wil zeggen in mei van 2021, waren we een midweek weg,

In Putten, op een kattensprong van huis.

Daar kochten we ons arm bij Carmen van Stitchers Inn,

aan mooie stoffen voor een quilt die we dat weekend

getekend hebben.

Dat ontwerp en de stoffen zijn er nog steeds, 

maar verder gebeurde er weer NIETS.

We aaiden lapjes en maakte leuke foto's!

In 2021 was er nog een HickUp.

We hebben een logo nodig. Dus weer aan het denken

wat we dan zouden willen.

Uiteindelijk is het een gestileerde klos garen geworden,

Compleet met ‘boevenmasker’

En super stoer "Since 2021"

Dat had dus in werkelijkheid 2017 moeten zijn.

Maar we hadden gedacht in 2021 echt van start te gaan……..

Nu ineens wel, een middenstuk, wat gepiel met vormen,

Een biasbandje, nog meer gepiel en toen werd er ineens

Serieus getekend!

Toen we daar helemaal happy mee waren werd de tekening

Naar de Copy shop gebracht voor een goede kopie.

Eentje voor Wilma en eentje voor mij.

We vinden het helemaal geweldig. 

Wat leuk om ook dit te mogen delen samen,

we hebben er onvoorstelbaar veel lol aan en in!

Samen gingen we aan de slag en in no-time was

daar de eerste wijziging. 

Er is geen patroon, dus we kunnen

veranderen wat we willen.

(Wijzigingen aanbrengen kunnen we overigens

 met een patroon ook heel goed)

En we kunnen verzinnen wat we willen, 

We hebben tegenwoordig geen bee meer samen op de dinsdag,

maar een 

"Quilt Gang Gathering!"

We spelen met kleur en vorm, en gaande weg ontstaat er werkelijk wat.

Zo kun je thuis zitten pielen en bedenken dat er 

gewoon cirkeltjes in moeten. 

Even overleggen met Wilma en als zij het ook een 

goed idee vind ga ik, in dit geval, aan de gang.

50 cirkels volgens mij.

Maak ik cirkels is Wilma bezig met bloemen.

Want in Abe's Garden zijn uiteraard bloemen!

Wie is die Abe?

Abe/Bram is mijn vader.

Toevalligheid wil dat hij heel mooi kon tekenen en 

schilderen. In een van zijn tekeningen zitten schitterende bloemen.

"Bram’s Tuintje, Abe’s Garden"

Pfft niet alleen een naam voor ons maar ook voor de allereerste quilt.

Wat had mijn vader dat schitterend gevonden!

Inmiddels ben ik op vakantie, is het borduurwerkje aan de kant

geschoven en hebben de lapjes hun plekje weer ingenomen.

Ik ga tekenen, knippen en naaien onder de 

Italiaanse (hete) zon,

La dolce far niente,

Lief niets doen.

Ik teken en knip,

en op het strandje, waar iedereen zit te lezen,

zit ik met naald en draad.

Een favoriet van mij, de KarenKay Buckley schaar.

Ik naai met een grote klos zacht roze Wonderfil Konfetti garen,

de favoriet van Susan Smith.

En terwijl ik een duik in het verkoelende 

Lago di Caldonazzo neem samen met Frans,

vlijen de eerste blokjes zich eens lekker tegen de rugleuning

van het zonnebed!

Op Instagram kun je ons volgen, graag zelfs;

Little Quilt Gang

Hoe nu verder?

We gaan Abe's Flowers uiteindelijk op patroon zetten,

en willen er zelfs les in geven. 

Er wordt namelijk behoorlijk in 

geappliqueerd (en gelukkig ook lekker gepatcht)

Wat is er dan leuker om bij ons aan tafel

te zitten om les te krijgen van Wilma en mijzelf.

Onze techniek met jou delen.

Goed idee?

Dagje bij Juud en Wilma aan tafel?

Gewoon de hele dag, 

lunch erbij, ruimte zat om met ons 8-en aan de gang te gaan.

Soepje van Wilma, dat maakt ze zo lekker!

Thee, koffie wat lekkers van bakker Toebast.

Gaande weg zullen we sneak peaks blijven geven op Instagram.

Tot zover van 

The Little Quilt Gang

Remember; 

Ook al ben je een Quiltgang,

Better Finished than Perfect!

van Udine naar Grado en terug naar Cervignano del Friuli, 80 km

 Laat ik met mijn Borduur beginnen,

er is echt niet veel gedaan. 

Aan het eind van de middag wat kruisjes en is het

na het eten al te donker om het goed te 

kunnen zien.

In de fietstas geen daglichtlamp!

Nou meer is het niet.

We zijn vanochtend ons overnachtingsadres een soort van 

ontvlucht.

De harde muziek, en het geschreeuw van Dhr Denis kon ik 

niet goed handelen. 

Echt wel jammer want het is en blijft een leuke

locatie zo net buiten de stad.

Hoewel er geen airco in ons kleine,

benauwde kamertje was. 

Dus zo ideaal was dat ook al niet.

We zijn hem vanochtend al om 8 uur, 

zonder ontbijt gepeerd.

In het eerst volgende dorp ziet Frans een cafe,

ik wil het eigenlijk al van de hand wijzen.

Een cafe? Op zondagochtend 08.30 uur in Italie?

Nou in een Cafe dus!

SUPER DRUK!

Allemaal opa's en oma's die hier naar

binnen komen voor een roddel en koffie.

En zo zaten we in heerlijk Italie, zonder lawaaipapegaai, 

tussen de italianen aan een cappuccino en een 

sandwich.

Fluitend gaan we weer op pad.

In Palmanova pauzeren wij.

Het is Naarden Vesting in het groot.

Behoorlijk imposant. 

De toegangspoort kent zelfs twee poorten achter elkaar.

Zie hier de plattegrond.

en ook hier prachtige putdeksels!

En ook hier de kerkklokken die de gelovige oproept tot gebed.

Geen idee, maar iedereen bleef lekker op een van de vele

terrassen zitten.

Niemand had haast om dan ook maar ergens naar

toe te gaan.

Wij blijven ook zitten waar we zitten.

Als alle vocht weer is aangevuld fietsen

we een rondje rond het indrukwekkende plein.

Hier sta ik voor oude toegangsdeuren naar de stad.

Uit ongeveer 1600! Ze zijn zeker een meter of vijf hoog.

Indrukwekkend.

Weer later kwamen er deze 'simpelere versies'

Een redelijk klein vestings stadje, met een plein waar je U

tegen zegt.

plek zat voor een stel fietsen!

We laten de stad achter ons,

Fietsen door een andere poort en gaan op weg naar

Aquileia

Nog nooit van gehoord?

Nou dat hadden wij ook niet!

Maar wat een verrassing!

In de 2de eeuw was dit de grootste stad ter wereld

met maar liefst 100.00 inwoners!

Niet te bevatten.

Er waren sjieke villa's en een heus Forum.

Het is allemaal even schitterend, maar tegen de tijd dat wij 

hier aankomen ben ik zo uitgedroogd dat de eerste

halve liter in een teug opgedronken wordt,

om van een volgende 300 ml wat langzamer te genieten.

We eten een klein broodje.

maken nog wat foto's,

van onder andere deze 2de eeuwse fenix wijk.

Met de meest mooie vloeren.

Wij gaan naar Grado. Het eindpunt van deze

gevarieerde fietstocht.

Het is een eiland voor de kust en is met een 

lange dijk te bereiken.

Ik ben er niet kapot van.

Het is echt massa tourisme.

Dit strand en dit stuk zee was gratis te bereiken.

Daar heb ik dan ook even met mijn voeten in gestaan.

voor dit strand wordt toegang gevraagd.

We zijn met piepende bandjes weer weg gegaan.

De tocht is volbracht,

terug naar het hotel.

We komen weer door Aquileia, 

eten daar een heerlijk ijsje 

en fietsen dan terug naar Cervignano,

naar ons hotel.

80 Km op de teller vandaag.

Alweer snikheet.

dat blijft het ook deze week, zelfs

terug in het Noorden in de Bergen rond Trento

blijft het mooi.

Maar volgende week......

Ach zo ver is het nog niet.

Dank jullie wel voor het mee fietsen!

Tot blogs,

ik ga op mijn gat zitten.

Frudith

Remember; better finished than perfect!