Terwijl het kacheltje snort zijn en blijven wij Poetin Proof.
De verwarming is hier al sinds mei uit.
De loodgieter komt aanstaande dinsdag en dan zullen we hopelijk de
vloerverwarming kunnen opstarten.
Heb geen medelijden, het is behaaglijk in huis.
Op het moment zelfs 20 graden,
de isolatie en de nieuwe ramen en kozijnen
bewijzen hun diensten.
Wat had ik jullie graag mee genomen naar St. Marie.
Helaas, het internet was zo slecht dat ik het
heb opgegeven.
Dan ga ik mij uiteindelijk ergeren aan het feit
dat het niet lukt, en dat gaat ten kosten van het plezier.
De rit naar het 'werk' was ADEMBENEMEND mooi.
Prachtig glooiend rijken de Vogezen voor ons uit.
De bewolking hangt in het dal en zorg
voor een feeërieke sfeer.
Hier jubelt mijn ziel van.
Wat een rust, wat een pracht.
We zaten halverwege de berg, op een aangename
afstand van het 'centrum' van St. Marie.
Wat ook leuk blijft is het opbouwen van de stand.
De winkel in het klein.
Altijd weer een keuze wat we meebrengen en wat niet.
Wat in Nantes een succes is,
kan hier helemaal niet werken.
Tijd om de tentoonstellingen te zien
hebben wij helemaal niet.
Je bent te druk en is de afstand te groot.
Wel knorren we even snel naar Jenny Bear.
Hier krijgt Petra een uitleg over de quilt die
Zutphen heet, gemaakt naar een voorbeeld
uit de winkel.
Deze beurzen staan ook synoniem aan het
ontmoeten van onze vrienden uit Frankrijk.
Heerlijk om avonds met elkaar aan tafel te zitten,
te horen hoe de dag van de ander is geweest,
lekker te eten en te geinen.
Of zoals hier; het vieren van de verjaardag van Renee.
Het bestellen van de verjaardagstaart was nog even
een uitdaging, maar is prima gelukt!
Tegenover onze stand was een mevrouw alleen
met prachtige Kelsch stoffen. Tja en dagen
alleen in je stand is ook zo wat.
Petra neemt de honneurs waar!
Het is genieten geblazen, de standhouders om ons heen,
de klanten, de bekenden aan de stand.
Het hele sfeertje.
En dan is het weer inpakken en wegwezen geblazen.
Ook de terugweg, net zoals heen,
was prima te rijden.
Geen files, geen gekkigheid, gewoon prima.
Voor je het weet is zo een week weer voorbij!
Thuis is het een andere realiteit!
Ik kom terug in een bijna 'af' huis.
nog wat plinten, nog wat schilderwerk,
nog een spat rand, nog een verwarming die het moet
gaan doen, nog deuren die gehangen
moeten worden, dopjes die ontbreken, een verwarmingselement die helemaal
is afgesloten (!) maar
over de duim genomen is het 'klaar'.
Donderdagochtend half 8 komt de verhuizer
onze spullen terug brengen!
Wat een feest, wat heerlijk.
Grote spullen vinden zo hun plek,
maar al die dozen die uitgepakt moeten worden.....
dat is echt een klus!
Een klus die niet in een dag
klaar is.
Mensen die mij kennen weten dat ik mij in zoiets
vastbijt, doorgaan tot het klaar is.
Op vrijdag heb ik zere heupen,
het is heel veel sjouwen geweest de afgelopen
weken, sjouwen op een beurs,
sjouwen in huis.
Opnieuw zware dozen die door je handen gaan.
De chaos is soms enorm, en toch
raakt het ook weer opgeruimd.
En een klein sfeertje maken is natuurlijk
ook niet verkeerd!
De dozen zijn uitgepakt.
niets hangt nog, eerst maar eens kijken wat we willen.
De maat voor de bar aan de keuken is
ingemeten.
Gordijnstalen liggen nog, wat moet je kiezen?
Toch eerst maar een beetje bijkomen,
maandag komt er iemand van Miele,
dinsdag is het de loodgieter die komt.
Maar weet je?
S'avonds zit ik heerlijk in de bank,
voor het eerst sinds maanden weer met een werkje!
Wat heerlijk ontspannen is dat.
En wat ook zo een feest is?
Morgens in je pyjama naar beneden
voor een lekkere kop koffie zonder bouwlieden om je heen!
Fijn weekend allemaal,
Juud
Remember; Better finished than perfect!
