Dit was niet de eerste beurs waar ik naar toe ben geweest,
ik zou nu toch werkelijk moeten weten hoe
DRUK je bent op een beurs.
Toch had ik de gedachte op elke dag te bloggen........
Nou dat is overduidelijk niet gelukt!
Het beursritme is vermoeiend.
Op tijd uit bed want op het logeeradres
zijn wij niet de enige die onder de douche willen,
ontbijten, even wat tijd voor jezelf voordat
de drukke dag begint.
Dan in de file naar de stad. Dat was voor mij
Pyramide-maak-tijd, heerlijk.
Op de beurs, VOOR de opening, maak
ik mijn filmpjes (die op instagram en facebook
zijn geplaatst).
De standhouders nemen 'de achterdeur',
daar waar alle tentoonstellingen zijn.
Mooi makkelijk om dan gelijk een filmpje te maken.
Het is dus incorrect om te denken dat er weinig bezoekers waren,
die waren er voldoende, alle filmpjes zijn VOOR de opening
van de beursdag gemaakt.
We zien en ontmoeten veel klanten,
met name de eerste twee dagen is het super druk
aan onze stand. Op vrijdag wordt het wel wat rustiger
en op zaterdag kakt de hele beurs in.
Die laatste beursdag is het ergst.
De echte fans zijn al lang geweest, op zo een laatste dag
heb je de 'wandelaars', de kijkers, en duurt een dag
vreselijk lang. Klinkt niet enthousiast, maar zo is het nu eenmaal.
Gelukkig weet ik inmiddels hoe zo een laatste dag is
en breng ik de pyramides mee de stand in.
De laatste 6 worden die dag gemaakt.
Het aller ergste aan de laatste dag is dat alle standhouders
op hetzelfde tijdstip gaan afbouwen, en allemaal op hetzelfde tijdstip
de auto willen beladen en allemaal graag rond hetzelfde tijdstip
weg willen komen.
CHAOS!
Het blijft verbazingwekkend hoe zo een gebouw van kaal en koud
omgetoverd word in een mooi quilt paradijs en net zo
snel weer terug gaat naar haar ongezellige koude zelf.
Jo Colwill van Cowslip UK,
is een paar minuten na het sluiten van de beurs
al ontmanteld.
Stukken doek worden van de achterwand gescheurd
zodat op dat stuk textiel de quilts ingevouwen
kunnen worden.
Verhuisdozen verschijnen uit het 'niets'
Is het Quiltmania team druk met het weghalen,
opvouwen van de quilts.
Ook bij ons gaat het in rap tempo.
Het is bedrijvigheid alom.
Alle standhouders verzamelen zich achter in de
mega grote hal. Te wachten totdat je met je auto, bus,
bestelwagen aan mag komen rijden om te beladen.
Het regende onvoorstelbaar hard, en toen ik
naar de gehuurde bus liep werd ik zelfs bijna omver geblazen.
Dit zijn weersomstandigheden die je liever niet hebt
wanneer je af moet bouwen.
In de stromende regen, in het donker, kunnen wij uiteindelijk
de bussen beladen.
Wanneer ik om 20.00 uur (twee uur na het sluiten van de beurs)
moe, koud, nat en rillerig in de auto stap is het echt nacht.
Mijn koplampen verlichten de standhouder die alles
onder een blauw zeiltje op een open aanhanger
veilig probeert te stellen.
Och wat had ik met ze te doen.
Daarna help ik Elsbeth, Gerda en Cathelijn nog even,
die later aan de beurt waren om voor te komen rijden
en nog bezig waren om voor Amsterdam
alles in een bus te krijgen.
En dat allemaal in de stromende regen.
Zeik en zeik nat waren we.
Om 21.00 uur zijn we op het logeeradres,
we douchen, eten nog een klein beetje en gaan op bed.
Op zondag wilden we namelijk vroeg vertrekken om
in een keer naar huis te rijden.
Ook dat is gelukt.
Om 07.00 uur in de auto en was
ik uiteindelijk om 20.30 uur thuis.
K*A*P*O*T
Ik heb de maandag en de dinsdag nodig gehad
om weer een beetje uit te rusten en
slaap in te halen.
De winkel is rommelig,
alles van Nantes erin,
en direct snijden voor Rijswijk.
De beurzen zitten voor ons eigenlijk
te krap op elkaar,
maar wat heerlijk om het weer te MOGEN!
Donderdag stappen we weer
in de auto, voor een kort ritje,
om in Rijswijk op te bouwen
om jullie daar op
vrijdag, zaterdag en zondag te
ontmoeten.
Wij hopen je daar te zien.
tot blogs,
Juud
Remember; Better finished than perfect
