En weer door

Met lekkere teugen ademen we de boslucht in.

Wat heerlijk om weer naast elkaar

te stappen op het Trekvogelpad.

Dit keer was het van Hoenderloo naar Loenen,

een kleine 18 kilometer.

Hoewel we meester zijn in verdwalen,

gebeurd dat dit keer niet en blijven de geplande 18 km

gewoon 18 kilometer.

We zijn en blijven de wandelende picknick.

Het is gewoon onvoorstelbaar leuk om ergens te gaan zitten,

het liefste op een bankje, om daar je boterhammetje te eten.

Dat is voor ons op en top genieten.

De dag van te voren beginnen de boodschappen

gezond.

In Hoenderloo parkeren we tegenover de 

Boeren Kinkel een restaurant.

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar als ik na een 

autorit van een uurtje de auto uitstap moet ik plassen.

Vaak zoeken we direct naar een passende struik of boom.

Met een restaurant op 10 meter afstand,

gaan wij voor de wc en een kop koffie.

We bestelden cappuccino, wat we hebben 

gekregen weet ik niet. Het was warm, het rook 

enigszins naar koffie en lag er een kletskop bij.

Daar houd het dan ook wel bij op.

Niet veel later verlaten we Hoenderloo

voor de bossen op de Veluwe. GENIETEN!

Het is weer prachtig weer, niet te heet,

een lekker zonnetje en de regen is pas veel

later op de dag voorspeld.

We lopen zelfs op de Kabouterroute,

zal wel een wandelingetje zijn voor de kleintjes onder ons,

voor ons minstens zo leuk.

Butterfly's ball! Wat een prachtige rups,

mijn volgende rups wordt ook KNAL GEEL!

Een Trekvogelpad rups dus.

Perfect getimed vinden wij een bank in de zon,

uitkijkend op een uitgebloeid stuk heide.

Hoe leuk wil je het hebben.

Bomen in de buurt voor het plasje,

natte doekjes in de tas om de handen

mee te wassen en dan ritsen de rugtassen open!

Een heerlijke soep, bloedje heet, hummus, vers brood,

jus d'orange en een kopje thee.

Het leven is goed wanneer de matties op pad gaan.

Hoewel niet veel, maar toch hebben we een aantal

Rood met Witte Stippen gezien.

Met mijn achterste hoog in de lucht, een lachende Wilma,

maak ik deze foto. 

We horen het vaker, en zien het ook zelf wel,

we zouden wel zussen kunnen zijn.

Altijd weer leuk wanneer we opmerkingen krijgen 

dat het zo heerlijk moet zijn om met je zus te 

kunnen gaan wandelen.

Heerlijke lunch plek toch?

Op weg naar Nederlands Hoogste waterval,15 meter hoog

en in 1865 door mankracht aangelegd om het

Apeldoorns Kanaal van water te voorzien,

komen we nog een mooie paddenstoel tegen.

Het is echt zalig om eindelijk weer samen op stap te zijn.

Hopelijk kunnen de wandelschoenen weer snel aan.

Dat wij in vrijheid stappen wordt in Loenen

nog eens duidelijk. Het is geen 

vanzelfsprekendheid.

Deze zwam was echt mega groot

en sterk.

Inmiddels is het vandaag alweer de laatste

dag op de Patchwork en Quiltdagen 

in Rijswijk.

De dagen vliegen voorbij.

Fijne zondag,

Tot blogs,

Juud

Remember; better finished than perfect!

 

Weekendje weg

We zouden in januari met elkaar een 

weekend door brengen in een Landal huisje in Eerbeek.

 Covid en de strenge lockdown regels

gooide roet in het eten.

Het weekend werd doorgeschoven naar

oktober.

Ik had er toen nog geen weet van dat ik 

de week daarvoor in Nantes zou zijn

en dat twee keer achter elkaar weg niet zo

wenselijk zou zijn.

Niet voor Frans en ook niet zo voor mij.

Zeker na zo een drukke tijd is tijd thuis

altijd zalig.

Terwijl de drie bee-genoten op vrijdag al 

op stap gaan ben ik bezig in de winkel.

Niks ergs aan, in de winkel is zat te doen.

Op vrijdagavond sluit ik mij in Coldenhoven aan.

Het bed is al opgemaakt, de kamers zijn verdeeld,

geniet ik van de gekochte lapjes bij Jookies,

hoor ik de verhalen aan van die dag,

en is het eten al gemaakt!

Het kan zat slechter.

Ik houd mij s'avond bezig met het voorbereiden van pyramides,

inmiddels zitten er weer ruim 20 in mijn koffertje.

S'morgens mag mijn lap op de foto.

Een bonte specht zorgt ervoor dat we allemaal 

enorm afgeleid zijn.

Waar zit die?

Het was perfect weer en besluiten we om even naar

Eerbeek te wandelen. 

Onderweg komen we deze ultra lange tafel tegen.

Wat gezellig.

In Eerbeek gaan we bij de Pelikaan aan de koffie,

Goed verzorgd en super lekker!

Wanneer de mokjes zijn gekocht, 

de laatste boodschappen zijn gehaald wandelen 

we terug en lunchen we tegen 3 uur heerlijk buiten.

Wat een zaligheid.

Voor mij persoonlijk is het Butterfly tijd.

Aan het eind van de maand mag maand

5-b op de post, maar dan 

moet ik wel een idee hebben welke stoffen

dan mee gestuurd gaan worden.

Voor de voorbereidingen heb ik tijd nodig,

de rust en het geduld.

Dat is er zowaar dit weekend.

De drukte van Nantes, en dan nu lekker

met mijn vriendinnen op stap. 

Niks hoeft, alles mag.

Kopje koffie, bakje thee, 

verhaaltje hier, verhaaltje daar, 

muziekje op,

makkelijk broekje aan,

koken we om de beurt, in volstrekte harmonie.

Ik teken en knip, kies en rijg

Komen de mot en de vlinder tot leven.

Lezen we het gedicht van 

The Butterfly's Ball and the Grasshopper's feast van 

William Roscoe uit 1806.

Wat zo mooi begint met;

Come take up your hats, and away let us haste

To the Butterfly's Ball, and the Grasshopper's Feast.

En omdat we op een gegeven moment allemaal

bezig zijn met deze quilt kan ook 

Roger Glover met 

"the Butterfly Ball - love is all we need"

niet ontbreken.

Volg de link als je niet meer goed weet

hoe deze 'happy song' ook alweer

klonk!

Wij weten het inmiddels weer super goed!

De bakken met stofjes uit de bom 

gemêleerd met eigen lapjes liggen in bakken op de grond

En is ook de tafel ermee bezaaid.

Liggen de 'tucjes' her en der

drinken we nog een bakje uit een gezellige mok,

en begin ik aan een volgende bloem.

Op zondag zie ik Zutphen te voet.

Eindelijk eens zelf door de uiterwaarden wandelen

ipv rijden over de Oude IJsselbrug.

Het doel was duidelijk,

shoppen bij Petra Prins terwijl de winkel gesloten is.

Gelukkig is ook dat goed gelukt.

Wandelen we aan het eind van de middag weer

terug door de uiterwaarden.

Wat was het een heerlijk zonnig, droog

weekend.

S'avonds is het bloemetje gemaakt,

heeft ook het vlindertje haar plek gevonden,

en komt de muis langzaam maar zeker 

te voorschijn.

Maandagochtend zijn we op tijd uit bed,

en zitten we te patchen voordat je 

Amen kunt zeggen.

Dit keer een mooi lapje van 

Barrack Obama gekregen van Suzanne.

En dan is het weekend echt voorbij.

We ruimen in no time op,

en zijn weer thuis voor je het weet.

Drinken op het eerste 'ik zet je thuis af' adres

een lekkere kop koffie en zitten te kletsen 

als of we elkaar lange tijd niet gezien hebben.

Nu lekker aan Butterfly'en!

Fijne woensdag,

Juud

Remember; Better finished than perfect!

Nantes, Pour l'amour du fil

 Dit was niet de eerste beurs waar ik naar toe ben geweest,

ik zou nu toch werkelijk moeten weten hoe 

DRUK je bent op een beurs.

Toch had ik de gedachte op elke dag te bloggen........

Nou dat is overduidelijk niet gelukt!

Het beursritme is vermoeiend.

Op tijd uit bed want op het logeeradres

zijn wij niet de enige die onder de douche willen,

ontbijten, even wat tijd voor jezelf voordat

de drukke dag begint.

Dan in de file naar de stad. Dat was voor mij

Pyramide-maak-tijd, heerlijk.

Op de beurs, VOOR de opening, maak

ik mijn filmpjes (die op instagram en facebook

zijn geplaatst).

De standhouders nemen 'de achterdeur',

daar waar alle tentoonstellingen zijn.

Mooi makkelijk om dan gelijk een filmpje te maken.

Het is dus incorrect om te denken dat er weinig bezoekers waren,

die waren er voldoende, alle filmpjes zijn VOOR de opening 

van de beursdag gemaakt.

We zien en ontmoeten veel klanten,

met name de eerste twee dagen is het super druk

aan onze stand. Op vrijdag wordt het wel wat rustiger 

en op zaterdag kakt de hele beurs in.

Die laatste beursdag is het ergst. 

De echte fans zijn al lang geweest, op zo een laatste dag

heb je de 'wandelaars', de kijkers, en duurt een dag

vreselijk lang. Klinkt niet enthousiast, maar zo is het nu eenmaal.

Gelukkig weet ik inmiddels hoe zo een laatste dag is

en breng ik de pyramides mee de stand in.

De laatste 6 worden die dag gemaakt. 

Het aller ergste aan de laatste dag is dat alle standhouders

op hetzelfde tijdstip gaan afbouwen, en allemaal op hetzelfde tijdstip

de auto willen beladen en allemaal graag rond hetzelfde tijdstip 

weg willen komen.

CHAOS!

Het blijft verbazingwekkend hoe zo een gebouw van kaal en koud

omgetoverd word in een mooi quilt paradijs en net zo 

snel weer terug gaat naar haar ongezellige koude zelf.

Jo Colwill van Cowslip UK, 

is een paar minuten na het sluiten van de beurs

al ontmanteld.

Stukken doek worden van de achterwand gescheurd

zodat op dat stuk textiel de quilts ingevouwen 

kunnen worden.

Verhuisdozen verschijnen uit het 'niets'

Is het Quiltmania team druk met het weghalen,

opvouwen van de quilts.

Ook bij ons gaat het in rap tempo.

Het is bedrijvigheid alom.

Alle standhouders verzamelen zich achter in de 

mega grote hal. Te wachten totdat je met je auto, bus,

bestelwagen aan mag komen rijden om te beladen.

Het regende onvoorstelbaar hard, en toen ik 

naar de gehuurde bus liep werd ik zelfs bijna omver geblazen.

Dit zijn weersomstandigheden die je liever niet hebt

wanneer je af moet bouwen.

In de stromende regen, in het donker, kunnen wij uiteindelijk

de bussen beladen.

Wanneer ik om 20.00 uur (twee uur na het sluiten van de beurs)

moe, koud, nat en rillerig in de auto stap is het echt nacht.

Mijn koplampen verlichten de standhouder die alles

onder een blauw zeiltje op een open aanhanger 

veilig probeert te stellen.

Och wat had ik met ze te doen.

Daarna help ik Elsbeth, Gerda en Cathelijn nog even,

die later aan de beurt waren om voor te komen rijden

en nog bezig waren om voor Amsterdam 

alles in een bus te krijgen.

En dat allemaal in de stromende regen.

Zeik en zeik nat waren we.

Om 21.00 uur zijn we op het logeeradres,

we douchen, eten nog een klein beetje en gaan op bed.

Op zondag wilden we namelijk vroeg vertrekken om 

in een keer naar huis te rijden.

Ook dat is gelukt. 

Om 07.00 uur in de auto en was

ik uiteindelijk om 20.30 uur thuis.

K*A*P*O*T

Ik heb de maandag en de dinsdag nodig gehad

om weer een beetje uit te rusten en 

slaap in te halen.

De winkel is rommelig,

alles van Nantes erin, 

en direct snijden voor Rijswijk.

De beurzen zitten voor ons eigenlijk 

te krap op elkaar,

maar wat heerlijk om het weer te MOGEN!

Donderdag stappen we weer 

in de auto, voor een kort ritje,

om in Rijswijk op te bouwen 

om jullie daar op 

vrijdag, zaterdag en zondag te 

ontmoeten.

Wij hopen je daar te zien.

tot blogs,

Juud

Remember; Better finished than perfect

Woohoo we zijn begonnen

Wat moet je schrijven wanneer je onderweg bent?

Dat het lekker rijden was? Dat we gezellig

hebben gekletst in de auto, ons 

natuurlijk trakteren, in de zon, op een 

kopje koffie.

Dat er geen files waren en we op ons gemakje gereden hebben?

Op het overnachtingsadres ontmoeten we Petra, Nel,

Cathelijn en Elsbeth.

Ook dan drinken we een kopje koffie,

gaan we lekker eten en kletsen we bij.

Vanochtend waren we al om of net iets na 08.00 uur

op de beursvloer.

Dit is en blijft een magisch moment,

een lege hal, met wat schotten, 

een boel exposanten die hun waren naar binnen 

brengen en druk bezig zijn met het omtoveren

van een lege stand naar een aantrekkelijke stand.

Van een betonnen vloer naar een waar winkel quilt paradijs!

En dat in luttele uren tijd.

We hebben muscles, en dit keer niet van onszelf,

maar ingehuurde muscles.

Natuurlijk lopen we zelf ook een paar keer heen en weer,

meer uit solidariteit dan wat anders.

Te stom om met je armen over elkaar te blijven staan.

Wanneer alles zo de bus uit komt rollen,

denk je dat het nog wel meevalt....

Totdat je de pallet in de stand ziet staan.

Hmm dat zijn best veel balen stof!

Die allemaal uitgepakt, uit het plastic en ingerold moeten worden.

In de winkel al een klus, maar nu in een lege stand

een ware uitdaging.

Waar liggen de speldjes, hebben we al een tafel?

Is de kast al opgebouwd?

We lopen nog een paar keer heen en weer,

wanneer ik vanavond op mijn stappenteller

kijk heb ik 8 km gewandeld, gestaan,

heen en weer gelopen van de auto naar de stand,

en heb ik het in de stand van 7 meter lengte het voor elkaar gekregen om 

kilometers te wandelen.

Wanneer de tafels staan en je bedacht hebt welke 

quilt op welke tafel moet komen, waar de bakken

moeten komen te staan. Welke kleuren zetten we bij elkaar?

Waar gaan we de quilts hangen?

Wat staat leuk en wat completeert elkaar.

Het lijkt allemaal kinderspel, maar ik kan je 

verzekeren dat dit niet het geval is. 

en wat denk je van die kast met stoffen?

Het gevaar zit het erin dat je op een gegeven moment

denkt er bijna te zijn.

Als je dat maar even denkt dan weet je eigenlijk zeker

dat er nog uren werk gedaan moeten worden.

Je bent er ook zeker van dat het klaar komt,

en dus met wat overleg links en rechts,

schieten we reuze op.

We bouwen werkelijk een winkel op, 

waarin je de komende dagen 

makkelijk je weg moet kunnen vinden!

Wanneer Christopher Wilson Tate binnen komt is hij

meer dan aangenaam verrast de Mary Gibbs van Gerda te zien.

Hij vindt de uitvoering van Gerda PRACHTIG!

en wil direct met haar op de foto!

Hij kan er geen genoeg van krijgen!

Gerda op de kiek en ik kan het niet laten om hun

beide weer op de kiek te zetten.

Wat is dit gezellig, zo leuk om elkaar weer te kunnen 

en mogen ontmoeten.

Christopher vind het maar surreal.

Lastig te bevatten dat er bijna twee jaar overheen zijn gegaan

voordat we weer voorzichtig onze eerste stapjes

op beursvloeren kunnen gaan zetten.

Wat dapper van Carol om ook weer op te starten met haar

Pour L'amour du Fil

Christopher wipt eigenlijk de hele dag binnen.

Veel te gezellig bij die meiden.

Natuurlijk laten we hem zijn nieuwste collectie

French Indiennes zien en vindt hij het weer

leuk om ermee op de foto te gaan.

En als we dan toch bezig zijn!

Overigens leuk om hier vast te vermelden dat Christopher 

natuurlijk naar de show in Amersfoort komt om dan eindelijk

zijn show en tell te gaan houden.

Hij en wij hebben er nu al zin in.

Dus plan je agenda vast;

donderdag, vrijdag en zaterdag

5, 6 en 7 mei 2022

in de Joriskerk, te Amersfoort.

Maar eerst Nantes,

 daar hangen we dan,

de Matties naast elkaar.

De Sweet Surrender van Wilma,

en de Bowties van mijzelf.

Leuk.

In de stand van Petra Prins Amsterdam

liggen vrolijke kleurtjes, de novelties,

leuke patronen, en prachtige quilts met leuke kits.

Kijk zo leuk!

Cathelijn haar Lonestar, een project van 

Brigitte Giblin.

"Starmania TAW"

(trip around the world)

Terwijl wij druk zijn, wordt er ook bij Quiltmania

super hard gewerkt.

Wat een klus klaren die deze twee dagen!

Reiko Kato is er ook,

En is het een nog schattiger dan het ander.

Reiko gaat ook workshops geven 

en zal haar Franse vriendin tijdens deze workshops 

de honneurs in de stand waarnemen.

En dan Christopher, wat een mooie antieke quilts

heeft hij mee gebracht.

Dat wordt smullen geblazen voor de bezoekers!

Sandringham House is door de 92 jarige

Margaret Seaman, 

The knitting Queen, 

 in twee jaar tijd gebreid.

NIET TE GELOVEN!

Tot in de kleinste details.

Allemaal poppetjes zijn er gebreid die in haar kleurrijke

Sandringham leven, zelfs de seizoenen 

zijn erin verwerkt. 

Het is onvoorstelbaar.

Margaret is de hele dag met twee helpers bezig 

om alles op te bouwen.

Ik zou zeker zeggen dat je de link even moet volgen.

Wat is dit bijzonder.

Het hele werk is 5,5 meter groot en heeft Margaret

gedurende 2 jaar 15 uur per dag zitten breien!

Nog even terug naar de dag van gisteren.

De prachtige quilt van Renee Ferree

Porceleine de chiffons

Geweldig leuk om de quilt weer in 

het echt te mogen zien.

En ook hier een prachtige Pyramide Quilt.

Die ik maar al te graag op de kiek zet!

En als je dan eenmaal aan pyramides begint

zie je ze overal!

Wanneer we vanavond thuis komen lukt het zelfs

om er eentje in elkaar te zetten.

Zo onze eerste pour l'amour dagen zitten erop.

Morgen op tijd naar de stand,

er zeker van zijn dat alles goed staat,

het pinapparaat aansluiten,

de laatste 'dingen' goed leggen

en even de tijd hebben om een bakje koffie 

te drinken en om misschien bij collega's te kijken.

Voor nu is het voor mij echt bedtijd,

Tot blogs,

Juud

Remember; Better finished than perfect!