weet je wat het is?
mijn Lifewriter, waarin ik mijn blogs schrijf,
doet het niet zoals die altijd deed.
en daar stoor ik mij KAPOT aan,
ben ook niet technisch……
ben maar een stomme gebruiker…….
en als het dan ineens RAAR gaat doen,
heb ik er geen zin meer in….
En dan heb je ineens een soort van blogpauze!
Doet je computer het dan nu weer wel goed Juud?
Nou eh….. dat weet ik niet.
Misschien dat Lifewriter weer Write en
‘gewoon’ soepel alles naar mijn weblog verzend.
(Jipee, het is zowaar GELUKT!)
En dan nog wat… Ik heb een zeer oog.
Een ‘strontje’, vies woord voor een verstopt talgkliertje.
Nu zie ik uit een oog goed en uit het ander niet….
lastig quilten, lastig patchen,
en het ZIET er ook nog eens NIET UIT! pfft……
Wat gaat er WEL goed……..
Na mijn logeerpartijtje ben ik naar Zutphen gereden voor een Dear Jane Les!
SUPER leuk, ook les 7 is nog steeds heerlijk.
Dit keer zijn we druk met borduren.
We hebben zoveel lessen dat we op ons gemakje
de hele quilt ‘onder handen’ kunnen nemen.
En ik ben zo ook helemaal in mijn element.
HELEMAAL geweldig om een ander iets te mogen leren.
Om te merken dat je technieken ook over kunt brengen.
Ik geniet er immens van.
Een van de cursisten neemt wat blokjes mee waar ze tegen op kijkt.
Hoe pak ik nu wat aan.
Een paar dagen later kom ik een mooie foto op facebook tegen!
En dan is dit ook voor mij GENIETEN!
En afgelopen weekend had ik een logee! Uit België.
Ook Greet heb ik dank zij de Dear Jane leren kennen.
En na ander half jaar met elkaar gemaild te hebben was het zaterdag zo ver.
Ik stond al vroeg op station Amersfoort,
en moest niet denken aan HOE vroeg Greet wel niet
aan haar dag begonnen was!
Wat is het toch wonderlijk, je kent elkaar niet echt en toch ook weer wel.
Voor 10 uur stonden we in Zutphen, en viel Greet zowat van haar geloof toen ze alleen al naar de entree van Petra Prins Patchworkshop in Zutphen stond te kijken.
Het heeft dan ook echt BAKKEN met sfeer,
en BAKKEN 'ander moois!'
Eerst drinken we een kopje koffie met Chris, en dat is eigenlijk gemeen! Want je wilt och maar een ding! met je vingers in de BAKKEN.
Zoeken naar mooie lapjes, naar mooie combinaties, naar net dat ENE lapje.
Dat lapje waarvan je het bestaan niet wist. Net dat ene lapje waarvan je ook niet wist dat je het NODIG had,
maar als je het ziet en het in je vingers houdt,
je ook gelijk weet dat je het HEBBEN MOET.
Als ware Textiel Junkies snuffelen we ons,
vergapen we ons, door bakken vol met lapjes.
We vinden er tien, wel twintig, wel dertig en komaan omdat er in België echt niet veel te shoppen is wat quiltplezier betreft,
vindt Greet wel ruim 40 lapjes.
(gelukkig!)
Zielsgelukkig gaan we een hapje eten,
stuiteren nog bij de Pelikaan naar binnen om vervolgens
‘met gierende banden’
naar huis te gaan.
Daar gebeurd waar quiltsters goed in zijn,
Showen en Tellen.
Twee keer de farmers wife,
en die van Greet lijkt gewoon super veel op die van mij.
De Dear Jane, so far, van Greet.
Wat is en blijft dit toch een prachtige quilt om te maken,
en om vooral van te leren.
de Antieke van Guute.
en alle lapjes aaibaar, en mooi bij mij op tafel!
We kletsen de uren aan een.
Greet needle turned, H250-ed,
perfect circle’d,
strawneedle’d,
met Yli zijde garen
door de avond en de zondag.
En dan veel en veel te snel is het weer over.
Vandaag ontvang ik een e-mail van Greet, met als bijlage deze foto!
“Appeltje eitje Juud,
gemaakt met de perfect circles!”
Quilting IS sharing!
Daar was dit afgelopen weekend weer een mooi voorbeeld van.
jullie nog een fijne avond,
Tot blogs,
Juud
Remember; Better Finished than perfect!