woensdag 21 juli 2021

Gezellige dagen

Gezellige dagen, dat waren het. 

Inmiddels zijn Frans en Maxime uitgevlogen.

Frans om zijn wandeling te vervolgen en 

Maxime is terug naar haar geliefde Berlijn.




Het begon afgelopen zaterdag met een verrassing voor

Elly. Die is jarig geweest en heeft dat 

gewoon overgeslagen!

Dat kan natuurlijk niet!

En dus wordt er in het geheim een cadeau gekocht,

halen we wat lekkers voor bij de koffie

en starten we de dag bij ons thuis.


We mogen wel stellen dat de verrassing 

compleet was. Wat een rijkdom om dit met elkaar

te kunnen en mogen delen.


De 'meisjes' waren onderweg naar Kampen.

Die hebben mijn verhalen gehoord over Super Goof 

en wilde het nu ook zelf graag ontdekken.


Ik had een andere afspraak met Iety en dus,

wanneer Iety binnenkomt en Wilma, Elly en Mieke

op het punt staan van vertrekken wensen we elkaar

een super fijne dag toe.

Heerlijk begin van wat een super dag werd.



Iety heeft een missie voor Zwart, Grijs en Licht Grijs.

Dat lukt. Ook ik kom niet 'lap-loos' thuis.

Bij de theetuin in Eemnes is het vol en druk.

Wanneer we een lege tafel ontdekken worden

we ingehaald door een klein kind dat door haar 

moeder is geïnstrueerd ons voorbij te rennen

naar juist die laatste tafel.

Brutaal, maar het is wat het is.

De familie stapt ons voorbij,

doen alsof hun neus bloed, en gaan zitten.

Misschien moesten we er wel blij om zijn,

want wij eindigen bij De Kooi in Bunschoten.

Een prachtig uitzicht, prima service,

en een zalig broodje.

Het leuke van deze tijd is dat je elkaar Life kunt volgen.

De foto's tussen Kampen en Bunschoten vliegen over en weer.



Wat ook inmiddels aan het vliegen is, los van Frans, is deze Santa.
Deel 7, en daarmee het laatste deel van deze 
The Santa, The Turkey, The Tree and Me Bom.



De andere zes delen zitten aan elkaar.
Deel 7 ligt bij de bank en wordt af en toe opgepakt
voor nog een draadje en nog een.
Het is echt een heerlijk werk(je).



Sweet William,
al jaren op mijn wensen lijst.


Op Facebook ben ik een groep begonnen
en zie ik bijna dagelijks leuke combinaties
voorbij komen.
Mijn vingers jeuken gewoon.


Afgelopen maandag en gisteren had ik geen afspraken en 
lekker de tijd om de bakken in te duiken om 
te kijken wat er boven zou komen drijven.



Het ene na het andere mandje ziet het 
levenslicht. De driehoeken worden gestempeld
en de rest met een paterno plaatje getekend,
geknipt, gestreken.




Het is een hele klus.




zoekend naar combinaties vergeet ik eigenlijk de tijd.
S'avonds heb ik er 27 voorbereid.




Nog 9 lege plastic zakjes........




En die zakjes vul ik op dinsdag.
Nu lag alles op tafel, zo voor het grijpen.
Dus de 'klus' geklaard. Straks maar 
zien of het leuke combi's zijn,
dat is natuurlijk een risico wanneer
je zo te werk gaat.

Uiteindelijk blijkt ook dat ik niet
kan tellen,
ik eindig namelijk met 37 mandjes.


Wat een bezit. Echt een schatkistje vol.


Ik had natuurlijk al wat mandjes gemaakt,
sommige waren nog niet compleet.
Dat heb ik gisterenavond maar eens gedaan.




De teller staat inmiddels op 12 mandjes die gepatcht zijn.
LEGE mandjes wel te verstaan.

Vanmiddag ga ik naar Karin, 
die viert vandaag haar verjaardag.
De schatkist gaat natuurlijk mee!


Tot zo ver mijn week,


Tot blogs,



Juud

Remember; Better finished than perfect!


donderdag 15 juli 2021

Dagje op stap


Gisteren stond al heel lang gepland. 
Samen een dag op stap.
Wat het dan zou gaan worden was minstens zo 
lang onbekend.
Met het zomerse weer werd er niet voor een wandeling
gekozen, maar om te gaan Quiltshoppen.


En zo werd ik rondgereden. 
Natuurlijk met een werkje op schoot.
Het is allemaal quilt tijd.


Eerste stop is de Lindehof in Zalk.
Wat leuk!
Weer een totaal verschillende quiltwinkel
in een jaloers makende landelijke omgeving.
Waar je eigenlijk direct baalt dat het weer
het buiten zitten niet toe laat.





De buit bescheiden maar zeker
niet minder mooi.
De onderste lap gaat achter mijn
Santa, blok 6 is inmiddels voltooid.
Blok zeven gaat in de voorbereiding.


van Zalk naar Kampen is een kattensprong!


Die we graag maken om in het 
Lappenwinkeltje van Goof eens 
rond te kijken.


Ook hier is voldoende om je aan te vergapen.






Ook hier een bescheiden buit,
maar wat ben ik BLIJ met die roze ruit!
Daar is gelijk een groter stuk van mee naar huis gegaan.
En dan zo een leuk maileg koffertje,
die kon ook niet blijven staan.



Voordat we Kampen gaan ontdekken wordt er eerst geluncht


Om vervolgens eens lekker rond te lopen.


Wat een mooi Hanze stadje is dit.


Voldoende te kijken,
voldoende om te bewonderen.


Een koninklijke stad, 
overal zijn oranje kroontjes op 
de straatlampen.


Prachtige straatjes, steegjes.


En stokoude pandjes.


Mooie gevels!



Wanneer we Kampen uitrijden vaart ook dit schip uit.
Het gaf een bijzonder effect.


Voor nu een fijne donderdag,



tot blogs,


Juud


Remember; Better finished than perfect

 

woensdag 14 juli 2021

Butterfly's Ball Mystery Quilt

Het is leuk om te werken aan 

Butterfly's Ball,

 de mystery van Susan Smith


Het is een beetje een naaimachine project 

voor mij aan het worden.

Ik ben helemaal niet van de naaimachine,

maar dat apparaat doelloos te laten staan

op de grond kan ook niet.


Het aanzetten van de randen gaat dus met

veel spelden onder het gevaarte.

Zeker niet perfect, maar ook niet onaardig.


De hexagonbloemen, er mogen er 44 gemaakt worden,
gaan natuurlijk op het handje.
Van alle stofjes die er tot nu toe gebruikt zijn
heb ik gestempeld met zo'n handig stempeltje van 
Jeanneke.


En dan is het een beetje husselen,


wat combinaties neer leggen,


En vervolgens op je gemakje
wat hexagonen maken.


Ik heb er nu 19 klaar.


En liggen er nog 25 om gemaakt te worden.


Dit is nummer 20 in de maak.
Daarna moet ik wachten om te zien welke
stoffen toegevoegd gaan worden aan de quilt.


Inmiddels ben ik bijna klaar met maand vier.


Maar nu eerst dit!


Fijne woensdag allemaal,


Juud


Remember; Better finished than perfect




dinsdag 13 juli 2021

Wandelen met Frans en uitrusten bij Yvonne!

 Nog even en Frans hoopt weer verder te gaan met zijn wandeling op de Oostenrijkse/Italiaanse grens.

Daarvoor moeten natuurlijk wel trainingskilometers gewandeld worden. Nu was Frans zo enthousiast over het Krommerijnpad dat we besloten om dat ook samen te gaan wandelen.


Ons vertrekpunt is dit keer Wijk bij Duurstede en het eindpunt zal dus centrum Utrecht zijn.

Uitgezwaaid door een lekker gek Konijnenbeeld in Wijk bij Duurstede stappen we via een heerlijke

kop koffie op een prachtig marktplein het pad op.

De inspiratie komt je hier in het dorp zomaar te gemoed, een beetje kijken naar wat prachtige gevels en dan zie je dit!




Wanneer je de Oeverstraat uitloopt loop
je tegen werkelijk een imposante 
Waterpoort aan.


Die dikke deuren zitten er niet voor niets!


Net zoals bij de IJssel is het je moeilijk
voor te stellen dat een rivier zo
buiten haar oevers kan treden.


De eerste 500 meter zorgen voor ik weet
niet hoeveel foto's.


de enige molen in Nederland die op een 
stadsmuur gebouwd is.


Wat bijzonder,
het is echt een prachtig stadje.


En de eerste kennismaking met 
de Krommerijn is zeker niet vervelend.

Je kunt hier zo op vakantie gaan.



De ene fruitteler na de ander,
het ene Kersenveld na het ander. 
Jammer dat het nu geen zin
heeft om een halve kilo te kopen,
die kersen willen het liefst zo "hup de rugzak in"



In Cothen is denk ik Nederlands mooiste Brink.


Met een mooie bronzen peer.


Ook hier kom je ogen te kort.


het is zo idyllisch,
zo wonderschoon.


Terwijl ik deze foto's maak,
draai ik alleen maar om mijn as.


Terwijl ik hier wegloop heb ik al heimwee.
Nu wandelend, maar straks met mijn nieuwe fiets kom
ik fietsend terug.






Goh je zou hier toch een quilt retreat willen houden?


Voor ons geen retreat, we zijn nog geen
8 km verder.




Bij de 8 km bedenk ik mij dat 30 er echt erg veel zijn,
voor mij zeker.
Maar dan zijn het er ineens 20,
houden we pauze, drinken we wat, eten we wat,
en stappen we verder. 


Eenmaal in Utrecht belanden we in een 
restaurantje, moe maar voldaan.
Wanneer ik avonds op de bank lig,
en ik bij het opstaan merk hoe STIJF ik ben,
zie ik op mijn Iwatch dat ik 50000 stappen heb gezet en een totaal
heb gewandeld van 37 km.
Nooit gedacht dat ik dat in mijn benen heb zitten.


De volgende dag is een RUSTDAG,
en dat doe ik in stijl.

Bij Yvonne samen met Mirjam van bezige bij op IG.

Dit heerlijke gebakje laat ik mij niet ontzetten.

Ik ga lekker verder met mijn deel 6 van de Santa.


Natuurlijk is er van alles te kijken, maar 

spenderen we de dag voornamelijk kletsend.

Veel van jullie zullen weten dat Yvonne op 

een Joodse begraafplaats woont. 

Van die begraafplaats die achter het woonhuis is,

zie je, merk je weinig, tot niets.


Zo weinig dat ik er ook nog nooit op ben geweest.



Nu neemt Yvonne ons mee,
en het is echt indrukwekkend.

Het zijn niet alleen graven, maar er ligt hier ook
geschiedenis begraven. 




Dan is het toch goed om te gedenken.


Bij het graf van een naamgenoot leg ik een steen.
Deze Judith is dik in de 90 geworden,
een mooi voorbeeld.


Tot blogs,


Juud


Remember; Better finished than perfect!