Wat moet je schrijven wanneer je onderweg bent?
Dat het lekker rijden was? Dat we gezellig
hebben gekletst in de auto, ons
natuurlijk trakteren, in de zon, op een
kopje koffie.
Dat er geen files waren en we op ons gemakje gereden hebben?
Op het overnachtingsadres ontmoeten we Petra, Nel,
Cathelijn en Elsbeth.
Ook dan drinken we een kopje koffie,
gaan we lekker eten en kletsen we bij.
Vanochtend waren we al om of net iets na 08.00 uur
op de beursvloer.
Dit is en blijft een magisch moment,
een lege hal, met wat schotten,
een boel exposanten die hun waren naar binnen
brengen en druk bezig zijn met het omtoveren
van een lege stand naar een aantrekkelijke stand.
Van een betonnen vloer naar een waar winkel quilt paradijs!
En dat in luttele uren tijd.
We hebben muscles, en dit keer niet van onszelf,
maar ingehuurde muscles.
Natuurlijk lopen we zelf ook een paar keer heen en weer,
meer uit solidariteit dan wat anders.
Te stom om met je armen over elkaar te blijven staan.
Wanneer alles zo de bus uit komt rollen,
denk je dat het nog wel meevalt....
Totdat je de pallet in de stand ziet staan.
Hmm dat zijn best veel balen stof!
Die allemaal uitgepakt, uit het plastic en ingerold moeten worden.
In de winkel al een klus, maar nu in een lege stand
een ware uitdaging.
Waar liggen de speldjes, hebben we al een tafel?
Is de kast al opgebouwd?
We lopen nog een paar keer heen en weer,
wanneer ik vanavond op mijn stappenteller
kijk heb ik 8 km gewandeld, gestaan,
heen en weer gelopen van de auto naar de stand,
en heb ik het in de stand van 7 meter lengte het voor elkaar gekregen om
kilometers te wandelen.
Wanneer de tafels staan en je bedacht hebt welke
quilt op welke tafel moet komen, waar de bakken
moeten komen te staan. Welke kleuren zetten we bij elkaar?
Waar gaan we de quilts hangen?
Wat staat leuk en wat completeert elkaar.
Het lijkt allemaal kinderspel, maar ik kan je
verzekeren dat dit niet het geval is.
en wat denk je van die kast met stoffen?
Het gevaar zit het erin dat je op een gegeven moment
denkt er bijna te zijn.
Als je dat maar even denkt dan weet je eigenlijk zeker
dat er nog uren werk gedaan moeten worden.
Je bent er ook zeker van dat het klaar komt,
en dus met wat overleg links en rechts,
schieten we reuze op.
We bouwen werkelijk een winkel op,
waarin je de komende dagen
makkelijk je weg moet kunnen vinden!
Wanneer Christopher Wilson Tate binnen komt is hij
meer dan aangenaam verrast de Mary Gibbs van Gerda te zien.
Hij vindt de uitvoering van Gerda PRACHTIG!
en wil direct met haar op de foto!
Hij kan er geen genoeg van krijgen!
Gerda op de kiek en ik kan het niet laten om hun
beide weer op de kiek te zetten.
Wat is dit gezellig, zo leuk om elkaar weer te kunnen
en mogen ontmoeten.
Christopher vind het maar surreal.
Lastig te bevatten dat er bijna twee jaar overheen zijn gegaan
voordat we weer voorzichtig onze eerste stapjes
op beursvloeren kunnen gaan zetten.
Wat dapper van Carol om ook weer op te starten met haar
Christopher wipt eigenlijk de hele dag binnen.
Veel te gezellig bij die meiden.
Natuurlijk laten we hem zijn nieuwste collectie
French Indiennes zien en vindt hij het weer
leuk om ermee op de foto te gaan.
En als we dan toch bezig zijn!
Overigens leuk om hier vast te vermelden dat Christopher
natuurlijk naar de show in Amersfoort komt om dan eindelijk
zijn show en tell te gaan houden.
Hij en wij hebben er nu al zin in.
Dus plan je agenda vast;
donderdag, vrijdag en zaterdag
5, 6 en 7 mei 2022
in de Joriskerk, te Amersfoort.
Maar eerst Nantes,
daar hangen we dan,
de Matties naast elkaar.
De Sweet Surrender van Wilma,
en de Bowties van mijzelf.
Leuk.
In de stand van Petra Prins Amsterdam
liggen vrolijke kleurtjes, de novelties,
leuke patronen, en prachtige quilts met leuke kits.
Kijk zo leuk!
Cathelijn haar Lonestar, een project van
Brigitte Giblin.
"Starmania TAW"
(trip around the world)
Terwijl wij druk zijn, wordt er ook bij Quiltmania
super hard gewerkt.
Wat een klus klaren die deze twee dagen!
Reiko Kato is er ook,
En is het een nog schattiger dan het ander.
Reiko gaat ook workshops geven
en zal haar Franse vriendin tijdens deze workshops
de honneurs in de stand waarnemen.
En dan Christopher, wat een mooie antieke quilts
heeft hij mee gebracht.
Dat wordt smullen geblazen voor de bezoekers!
Sandringham House is door de 92 jarige
Margaret Seaman,
The knitting Queen,
in twee jaar tijd gebreid.
NIET TE GELOVEN!
Tot in de kleinste details.
Allemaal poppetjes zijn er gebreid die in haar kleurrijke
Sandringham leven, zelfs de seizoenen
zijn erin verwerkt.
Het is onvoorstelbaar.
Margaret is de hele dag met twee helpers bezig
om alles op te bouwen.
Ik zou zeker zeggen dat je de link even moet volgen.
Wat is dit bijzonder.
Het hele werk is 5,5 meter groot en heeft Margaret
gedurende 2 jaar 15 uur per dag zitten breien!
Nog even terug naar de dag van gisteren.
De prachtige quilt van Renee Ferree
Geweldig leuk om de quilt weer in
het echt te mogen zien.
En ook hier een prachtige Pyramide Quilt.
Die ik maar al te graag op de kiek zet!
En als je dan eenmaal aan pyramides begint
zie je ze overal!
Wanneer we vanavond thuis komen lukt het zelfs
om er eentje in elkaar te zetten.
Zo onze eerste pour l'amour dagen zitten erop.
Morgen op tijd naar de stand,
er zeker van zijn dat alles goed staat,
het pinapparaat aansluiten,
de laatste 'dingen' goed leggen
en even de tijd hebben om een bakje koffie
te drinken en om misschien bij collega's te kijken.
Voor nu is het voor mij echt bedtijd,
Tot blogs,
Juud
Remember; Better finished than perfect!
