Dear Jane bij Petra Prins

Wat ongelooflijk leuk, 

aanstaande vrijdag is het zover. 

Dit is wat Petra er zelf over zegt;

2. Dear Jane voor beginners

Deze schitterende quilt uit 1863 is een echte klassieker. 

In de 90-er jaren in kaart gezet door Brenda Papadakis blijft deze quilt boeiend voor quilters over de gehele wereld.

 Hij is opgebouwd uit 169 verschillende blokjes van 4" en heeft een rand van "taartpunten".  Onder leiding van Judith, 

ga je een begin maken met dit prachtige werkstuk. 

En .... Judith kan enorm boeiend vertellen over de maakster van de quilt en de tijd waarin hij gemaakt is, wat haar lessen heel bijzonder maakt.

Dag+tijd: vrijdag 10.30u-12.30u

Data: 3 + 17 + 31 oktober en 14 + 28 november

Lesgevende: Judith Ebbelaar

Kosten: € 85,- dit is exclusief materiaalkosten

Ik heb er ongelooflijk veel zin in! 

Er is net een mailtje naar ‘mijn cursisten’ (wat KLINKT dat) 

gestuurd met een benodigdheden lijst. 

Volgende week loop ik met mijn koffertje op wieltjes smorgens door Zutphen. 

Er moet natuurlijk van alles en NOG MEER mee.

Quilt, boek, linialen, rolmesje, potlood…….

Eh moet DAT dan op wieltjes?

Nou, zeker weten. 

Ik heb zo een hekel aan sjouwen met een zware tas, 

die dan zo aan je schouder hangt,

 überhaupt aan gesleep nu ik er eens over nadenk,

 ik vind het maar nix.

En nu zit ik al verlekkerd op mijn kamertje. 

Nog eens mijn notities door te nemen van afgelopen vakantie,

van onze ontmoeting met de curator van het Lowell museum,

Pam Weeks.

Die zelf onderzoek heeft gedaan naar de quilt van 

Jane A. Stickle.

De rotzooi van de vakantie nog dik om mij heen! 

Het is dan ook zo zonde om al die gekochte stofjes weer op te bergen…..

Vanavond vier ik alvast mijn 50 ste verjaardag, 

(ben pas in november jarig maar ik wilde zo graag BBQ’n) 

maar morgen…..

Morgen is CursusDag!

Gisteren hoorde ik van Petra dat er nog plek is voor 

een of twee cursisten, 

dus als je nog zin hebt…..

Hele fijne zaterdag en zondag allemaal,

tot blogs,

Juud

die nu nog gewoon 49 is en een HELEBOEL dagen!

maar niet wachten kan en gewoon lekker eigenwijs vast vieren gaat.

The Quilted Crow

Huh another blogpost about the USA? 

Aren’t you home yet?

We zijn hartstikke thuis,

 Kaat is weer thuis bij haar haar gezin en

 ik gezellig bij het mijne.

 Deze blogpost heb ik nog geschreven op Logan Airport. 

Er zou daar ‘Free Wifi’ zijn, maar het was zo ‘Free’ 

dat wij er in elk geval NIET op kwamen.

De thuisreis was geweldig.

De auto hebben we, af getankt, 

schadevrij ingeleverd,

 met de shuttle bus naar the airport,

 inchecken, naar de bagage drop off. 

Ik had 3 pounds over, 22 kg in mijn tas…… 

we kwamen met 15 kg, 

7 kg stof dus.

Na een lekker ontbijt wilde we toch nog 

even terug naar The Quilted Crow, 

alles is daar leuk. 

Everything is tip top at the Quilted Crow so 

we decided that we NEEDED a final browse.

 Natuurlijk kom je dan weer een heleboel LEUKE stoffen tegen. 

Sterker nog, we kopen een compleet blok van de maand 

“Winter Warm Wishes”, 

kunnen we onze eigen mini blok van de 

maand zussen club houden.

(foto komt van internet)

Enfin terug dus in de winkel Sue and Rose! 

They have been wonderful! 

Ze vonden het enig dat we er weer waren.

 Ze hadden via Deb Botham (one of my blog followers in the USA) 

gehoord dat ik over de Quilted Crow had geblogd.

 Sterker nog, het is de winkel waar zij zelf shopt en komt.

 En Deb what a pitty that we missed one another! 

Maybe some other time, who knows. 

Would have been ever so nice to have met you. 

Hoe bizar toch dat er een leester van je blog komt 

in de winkel waar wij zelf zo gek op zijn!

Je snapt natuurlijk wel dat we nog meer stofjes hebben gekocht. 

Wat lapjes voor onszelf,

 wat voor onze eigen vijf sisters in Holland,

 en dan dus het COMPLETE maandpakket. 

Eigenlijk hebben we ook een achterkant nodig, 

maar dat is gelijk 3,5 yard en past dat nog in de koffer? 

En dus tassen uit de auto,

 proppen er (in de aller aller laatste gaatjes) nog wat stofjes bij 

en dan WEGEN! 

HA die 3,5 yard lukt ook nog wel!

Gelukkig!

Sue nodigt ons uit voor de lunch, 

nu we toch wat tijd moeten doden voordat we om 

half drie af moeten reizen naar het vliegveld, 

vindt ze het helemaal prima wanneer we dat bij haar doen. 

Jee minee wat een hartelijkheid, wat vriendelijk, 

wat heerlijk om dit mee te mogen maken.

En dan nog een foto met ons vieren! 

What a wonderful morning and afternoon this was. 

Thank you, once more Rose and Sue, for your welcome! 

We will be thinking of you often as we are working with our fabrics.

And what a gift to be spending our last day in the

States with you!

En dan moeten we echt gaan, 

leuk om uitgezwaaid en gemist te worden! 

Maar we zullen elkaar zeker op het internet “zien”.

Lieve zus het is een heerlijke vakantie geweest met jou, 

veel gezien, nog meer gelachen, 

veel selfies gemaakt, 

heel heel bijzonder om dit weer samen beleefd te hebben. 

Op naar de volgende reis!

En nu lekker thuis, 

er draait een wasje, 

tassen zijn ‘uitgepakt’, 

morgen maar weer verder opruimen. 

Ik heb nog twee dagen vakantie, 

woensdag begint het ook voor mij weer.

Tot blogs,

Juud

That’s all folks!

Onvoorstelbaar dat dit alweer ons laatste verslag wordt! 

De 14 dagen zijn voorbij GEVLOGEN! 

Het is helemaal super geweest om een klein rondje te rijden. 

Mind you we hebben toch nog ruim 2600 km gereden. 

Dus wat is een klein rondje?

Gisteren was ik er goed melig van, 

we waren al op tijd terug in de B&B en als ik dan nog met energie zit……

Tranen met tuiten heb ik gelachen……. 

en maar flauw doen…….

oh dodelijk vermoeiend. 

En onderwijl onze laatste volle dag invullen…..

Cape Cod – Tumbleweeds Quilts (op een van jullie advies)

 Plymouth for the Plantation 

en een bezoek aan de replica van de Mayflower.

En hup in de auto en daar gaan we weer, 

in twee uur rijden we naar Cape Cod,

 en hoewel het er buiten mooi uitziet vind ik het alleen maar KOUD!

 Maar het blijft mooi zo aan de oceaan, 

een zee die wij morgen weer over zullen vliegen…….

Een zelfde zee waar wij twee weken geleden

in KORTE BROEK aan zaten!

Eerst maar eens kijken hoe de Pilgrim fathers,

 vanuit leiden, 

hier ooit zijn aangekomen op de Plimoth Plantation.

Het is eigenlijk wel grappig om hier scherven 

Delfsblauw tentoongesteld te zien worden.

De link met Holland houdt daar dan ook niet op. 

Zelfs stroopwafels van de Albert Heijn, 

Wilhelmina pepermunt (mega duur), 

schoolkrijtjes zijn hier te koop.

 Wat grappig.

In het Indianen dorp zitten acteurs die 

daadwerkelijk van de Wampanoag stam 

(de stam die de Pelgrims tegen kwamen hier op de Cape)

 afstammen, of van andere indianen stammen 

en dus Native Americans zijn. 

Dit baby'tje in de zon is wel heel aandoenlijk!

Het is leuk, maar al die houtvuurtjes maakt het 

ademen eigenlijk wel lastig. 

Het is maar goed dat ik toen niet geleefd heb.

Ik had de longen mijn lijf uit gehoest, 

wat een bedompte lucht veroorzaken al die houtvuren overal! 

Brr niks voor mij.

We laten de indianen achter in hun hutjes en lopen door naar de Pelgrims…… 

Ook hier overal houtvuurtjes, benauwde hokjes, 

wollen jeukende kleding en acteurs die vooral in hun rol blijven. 

Ik krijg het er een beetje van op mijn heupen,als ik eerlijk ben!

Wanneer een van de acteurs vraagt of er in Holland nog steeds tegen de Spanjaarden gevochten wordt, 

antwoord Kaat dat we er tegenwoordig op vakantie gaan. 

Mij kun je dan wegdragen van het lachen!

De acteur beteuterd achterlatend!

En dus maken we nog maar een foto, 

in ons hutje, waar we “bezoekje” aan het spelen zijn! 

Kaat vond me niet zo een propere huisvrouw!

De borden hier vertellen een ander verhaal dan mijn indruk

 (rokerig, hokkerig, benauwd, hard leven). 

Ze zijn vrolijk en gelukkig, ach als je onderdrukt bent geweest en nu in vrijheid leven kunt.. 

Daar valt wat voor te zeggen. 

Hoewel het voor de indianen allemaal niet zo leuk was, 

die Britten op bezoek.

Een paar kilometer verderop ligt de Mayflower II 

in 1957 nagebouwd in Devon Engeland en 

daarna overgevaren naar Plymouth. 

Overigens wordt er zo nu en dan nog steeds met dit 

zeewaardige schip gezeild. 

102 passagiers, drie zwangere en 30 man personeel 

op een klein bootje, 65 dagen lang in 1620.

 Ik kan mij leukere dingen bedenken……

Leukere dingen als een ijsje eten…… 

Stoppen in nog een quiltwinkel waar Kaat haar felbegeerde

 Omnigrid map scoorde. 

Lekker eten bij de Italiaan, heilbot, zalig.

Morgen hebben we nog wat uren voordat we vliegen. 

Jullie tijd vertrekken wij pas uit Boston om 01.30 uur op zondagochtend……. Voor ons is het dan zaterdagavond 19.30 uur. 

We gaan eerst nog een laatste keer terug naar de Quilted Crow, 

dan door naar een quiltwinkel in Cambridge 

en dan de huurauto terug brengen. 

Dus ergens morgen rond de klok van 21.00 uur (jullie tijd) en bij ons 15.00 zitten wij in een bus richting de luchthaven….. 

Inchecken, en dan lekker zitten met wat lapjes op schoot.

Ideeën voor een volgende reis zitten al in mijn hoofd, 

maar het duurt nog wel weer een jaar of drie 

voordat ik daar over ga bloggen. 

Nu is het de beurt aan Laura Strating om het vakantie-bloggen 

van mij over te nemen. 

Laura is gisteren met een groep aan een USA reis begonnen.

Mijn volgende blog komt weer gewoon vanuit Hoevelaken! 

Ik zie jullie dan, 

voor nu HEEL ERG bedankt voor al jullie lieve reacties!

Tot Blogs,

Juud en, voor nu de laatste keer mee in het onderschrift, Kaat!

Lieve Ien en Marly,

Jullie HEEL VEEL en NOG MEER plezier in

NEW YORK!

dikke zoen, Juud

The Quilted Crow

Blijf rustig zitten, er is hier niets gebeurd! 

Vanochtend werden we zoals elke ochtend op tijd wakker, 

maar nu bleven de zussen liggen. 

We zijn KA-POT! 

Om 10 minuten voor 9 zaten we pas aan het ontbijt, 

dat kon tot 9 uur (nix aan de hand dus). 

Doel van vandaag; 

The Quilted Crow!

Dit hele huis staat VOL met stoffen!

Alles nodigt je uit om vooral binnen te komen……

Mooi uithangbord,

tafeltje met Mum (de chrysant), pompoen en naaimachientje...

Helaas denken wij bij die gesloten deur dat de winkel nog niet open is. 

En dus maken we foto’s buiten, 

en gaan er eens lekker bij zitten. 

Het is 5 voor 10, wij wachten onze beurt wel af. 

“Ah daar komt het personeel” 

wanneer de ene na de andere auto de parkeerplaats (enorm groot) oprijdt. Om vervolgens in stomme verbazing te zien hoe 

de dames de deur open doen, 

begroet worden door het personeel wat hen binnen opwacht!

Raar toch dat je op zo een mooie dag de deur DICHT hebt…….

Wij zouden hem vooral OPEN hebben,

quiltje op een rekje buiten...

Eenmaal binnen denken wij niet meer aan buiten, 

gesloten deuren of wat dan ook!

Dit is denk ik, samen met Yankee Pride in de Green Mountains, 

het kleine quiltwinkeltje in Conway Vac and Sew, 

Quilted Threads in Henniker, 

de mooiste quiltwinkel die we zijn tegen gekomen.

Mijn quiltreis ervaringen beperken zich tot Pennsylvania en Ohio,

 en daar struikel je over de quiltwinkels. 

Ik had toch verwacht dat je eigenlijk overal wel 

goede winkels tegen zou komen. 

Niets blijkt minder waar te zijn. 

The quilted crow maakt veel goed, 

zo niet alles.

Er is zelfs een bee gaande (het ‘personeel’). 

We drinken koffie mee, kletsen wat 

en kijken naar wat er gemaakt wordt.

Ook hier een enorm aanbod voor het komende seizoen aan workshops.

 Leuk hoor, ik zou zo mee willen doen.

De voorbeelden hangen hier zelfs tegen het plafond aan!

In een winkel balen stof in het toilet (dat was in Henniker), 

en in deze de strijkbouten en strijkijzers!

De buit aan mijn voeten! 

Wat een heerlijke uren hebben wij hier doorgebracht!

Onderweg naar Arlington rijden we langs deze groenteboer!

Over overvloed gesproken!

Veel en veel leuker dan de Jumbo toch?

Dit bosje bloemen? $ 30.=!!

We waren vroeg terug in de B&B, 

heb ik nog even heerlijk met man en dochter gebeld, 

gekletst en gelachen. 

Vanavond is het tijd voor steekjes,

 morgen nog een volle vakantiedag. 

Wat we gaan doen? 

Hmm dat zien we morgen wel. 

Zaterdag pakken we de koffer weer in, 

eens kijken hoe dat gaat lukken.

Voor vandaag een hele fijne dag, 

geniet ervan.

Tot Blogs,

Juud en Kaat