Het is half tien en ik lig op bed.
Vandaag was het rustig op de beurs,
sterker nog ik heb zelfs tijd gehad om lekker
te patchen.
Dit keer aan de Queen Kay, er was van alles
ge-roxanned-glu-basted, maar nog niet
geappliqueerd.
Welkom op mijn blog! Ik schrijf hier over mijn quiltprojecten, Ufo's, WIM'MEN, Wip'pen en 'what ever'. Tegenwoordig ook over BORDUREN. Leuk dat je er bent en nog leuker wanneer je een reactie achter laat.
Het is half tien en ik lig op bed.
Vandaag was het rustig op de beurs,
sterker nog ik heb zelfs tijd gehad om lekker
te patchen.
Dit keer aan de Queen Kay, er was van alles
ge-roxanned-glu-basted, maar nog niet
geappliqueerd.
Het is nog geen half tien en ik lig op bed.
Pyama aan lekker fris gedoucht, mijn rug
is er blij mee, mijn voeten en enkels ook.
Op het laatst gaat werkelijk alles zeer doen.
Je staat namelijk op een plek in de stand,
een stapje naar voren, naar links of rechts,
en that's it.
Wanneer de show opent om 10.00 uur is het altijd
afwachten wat er gaat gebeuren.
Nou HET gebeurde. Krankzinnig druk,
wat een mensen en wat een enthousiasme.
Er zullen straks heel wat Butterfly's gemaakt worden
in het Franse, Italiaanse en Spaanse land.
Ook de Vermont, de Hexagon Star a day en
Sweet William vonden hun nieuwe onderkomens.
Bakken werden bijgevuld en bijgevuld en bijgevuld,
de reserve bakken werden als leger en leger.
Het was ook een dag van weerzien,
wat onvoorstelbaar leuk om Judy en Margaret weer te zien.
Als of er geen 2 1/2 jaar tussen heeft gezeten.
Picking up where we left off.
De Facebookers en Instagrammers weten
inmiddels dat wij er al zijn.
De eerste filmpjes staan weer op beide social media.