Het is zondagochtend wanneer ik achter mijn laptop zit.
Mijn hoofd nog bom en bommetje vol van wat een HEERLIJKE dag was.
Het blijft natuurlijk spannend,
33 dames die komen voor een workshop waarvan jezelf deel vanuit maakt.
Ik mocht zowaar weer op stap met Jane A. Stickle,
als die vrouw toch nog ergens mee kan kijken om te zien wat
er in 2014 toch allemaal gebeurd rond haar quilt……
Wat als haar achterneef die quilt nu eens niet had geschonken aan het Bennington Museum?
Of Brenda Papadakis er niet verliefd op was geraakt?
Voor mij begint de dag rond half 8,
dan staat Wilma voor de deur met een grote tas,
met daarin haar dear jane, zelfs helemaal gedubbeld.
Afgelopen donderdag werden er nog rijen
aan elkaar gezet en nu kan ze ‘pan klaar’ mee!
Wat fijn!
Sjaak ging er ook gelijk goed voor zitten, of ik effe stil kon zijn……
al die oh’s en ah’s,
in STILTE wilde hij genieten…….
En wat hij gelijk heeft,
een nieuwe antieke quilt,
want hier zitten lapjes in…..
STOK OUD zijn sommige.
Eenmaal in Zutphen, in de Bornhof zie ik de
nieuwe oude auto van Petra staan,
oh wat een plaatje op dit rustige hof(je).
Binnen wordt er nog van alles klaar gezet.
Zomaar op de Zeuren staan de koffie kopjes
(die vooral mee naar huis genomen moeten worden)
gevuld met wat lekkers, de koekjes, de flesjes water.
Op de een andere tafel, gedekt met nog meer mooie quilts,
de persoonlijke tasjes met de benodigdheden voor de workshops.
Betty geeft de aftrap, en komen de verhalen over haar quilts.
Over kinderen, kleinkinderen, zomerse markten in het Franse
waar de perfecte ‘misdruk’ gevonden wordt,
verhalen over haar grootmoeder.
En oh komt ook deze mooie mandjes quilt weer voorbij! Wat een plaatje!
En ik ben heus niet de enige die dat vind hoor!
Deze foto vind ik ook zo leuk, 1863 naast die van 2014!
Beide plaatjes
Stonefields naast Dear Jane.
Dan mag ik, na een pauze verder.
Eerst Stonefields want ook Petra Prins gaat deze quilt als
Blok van de Maand doen.
En dan Jane, roerige tijden, tijden van emigranten,
het wilde westen, tijden van paard en wagen
(en ik had het nog niet gezegd of er reden paarden door de steeg achter ons),
tijden van de industriële revolutie en natuurlijk die van de burger oorlog.
En uiteindelijk het stukje vakmanschap van een vrouw
die dit 151 jaar geleden op de mat heeft gelegd.
En daar mag gerust
U
tegen gezegd worden!
Om meer te kunnen laten zien dan mijn eigen Dear Jane zijn er twee lieve vriendinnen die hun Jane "los laten" voor de dag.
Van Louise mag ik haar zwart roze Dear Jane mee nemen,
en de Spakenburgse Pracht van Wilma.
Drie totaal verschillende Janes.
Super dat ze mee op stap mochten Dames!
En wanneer je hoofd dan helemaal vol zit met ideeën,
dan, en niet eerder,
mag jezelf aan de slag!
Binnen de kortste keren heb je dan een groep
hele geconcentreerde, ijverige vrouwen!
die honderduit vertellen, laten zien, toelichten en uitleggen.
Gerda met haar Hexagonen, Betty met de jojo's en ikzelf met Jane.
Waar geen foto's van zijn omdat we te bezig waren om
uberhaubt aan een fototoestel te denken!
De uren VLOGEN voorbij.
Een uur is eigenlijk te kort of ik wil te veel, dat kan ook natuurlijk!
De eierwekker is, jammer genoeg, onverbiddelijk!
Dames het was een feestje om jullie te mogen ontmoeten,
dank jullie wel voor jullie enthousiasme,
verhalen,
voor alle QUILT-SPIRATIE,
en Petra en Nel wat een SUPER leuk IDEE.
Wat heerlijk om zo de ZOMER te starten!
Tot blogs,
Juud
