maandag 29 augustus 2022

Servus! Life is better on a bike.

 We worden wakker in een bruisend Bruck.

Iedereen is wakker, buiten, op terrassen,

en is het rondom gezellig.

We ontbijten liever niet in het hotel,

maar ergens gezellig in een dorp of stadje.

Dat lukte vanochtend moeiteloos.

Onder een blauwe hemel gaan we van start.


Die hemel veranderd al snel.
Hoezo het zou mooi weer zijn vandaag?
Dat zijn de wolken even vergeten.
In Frohleiten treffen we een stadje zoals ik
er zovele had verwacht.
Het is druk, duidelijk middeleeuws,
zoals deze stadspoort.


Is het waar je ook kijkt rijkelijk geornamenteerd,
terrassen, mensen en een kerk in dit kleine dorp
waar je gerust U tegen mag zeggen.



Alleen de deurhendel is al waanzinnig mooi.


om van de binnenkant maar te zwijgen.


Wanneer we het dorp uitfietsen en 
ik maar vast mijn regenjas ga aantrekken,
zien we deze burcht.


Met letterlijk daar achter dit staaltje
architectuur.
Ik weet niet of ik er graag in zou willen wonen,
maar indrukwekkend is het zeker!


Het huis kijkt uit op de middeleeuwse 
kruidentuin. 
Wat een contrasten.


We fietsen alweer door een prachtig landschap.
En vinden zelfs op het platteland een 
kop koffie en later bij een tennisbaan
een broodje en een heerlijke appelsap.

Het regenbuitje is voor ons van korte duur,
gelukkig maar. Want hoewel je het niet veranderen kunt
is fietsen in de regen nu niet direct een hobby.



Waar ik mij ook over blijf verbazen is de 
bloemenweelde die je hier werkelijk
OVERAL ziet. 
Alles bloeit even uitbundig, het is 
schitterend.

Tegen half vier komen we aan in Graz,

het heeft hier enorm hard geregend,

we fietsen door diepe plassen,

zijn alle straten nat. We realiseren ons dat

we enorm veel geluk hebben gehad met

de kleine regenbui die wij gehad hebben.


Bij ons hotel zie ik deze plakkaten op de
(nederlandse) fietsen.
Te leuk!


Graz is een mooie verrassing.
Wat een uitbundige stad.


Overal zijn mooie straten, prachtige winkels,
kleine steegjes, unieke winkels.


Zoals deze bakkerij die al sinds 1569 broodjes bakt.
Gewoon al ruim 450 jaar! 


Het houtsnijwerk is buitengewoon.


Je komt ogen te kort bij deze bakker!


Ook in de Dom kerk, een van de vele,
weet je niet waar je kijken moet.



Eenmaal buiten worden we gelonkt door groen.
Het blijkt een park te zijn midden in de stad.
Ook hier komen we ogen te kort.
Hoge bomen, veel verschillende bomen,
leuke terrassen en ook hier veel mensen op de been.

We laten de stad voor wat het is en wandelen heerlijk door
dit prachtige stadspark.


Het is een park dat ons in elk geval nieuwsgierig maakt,
waar leidt het pad naar toe, wat krijgen we te zien.


Nou dit bijvoorbeeld.

We willen graag naar de Uhrturm op de Schlossberg.


Moeten we wel eerst die berg op,
123 meter omhoog. 
Maakt niet uit, we hebben de tijd.


Uiteindelijk staan ook wij bij de uhrturm,
een van de meest bezochte plekken in Graz.


Het uitzicht is werkelijk bijzonder te noemen.


De buiken beginnen te knorren.
Een ding is zeker, wij gaan hier iets vinden dat
open is!


Op een leuke binnenplaats, 
met heerlijke zomerse temperaturen.
(die regenbui is helemaal overgewaaid)
eten we heerlijke Oostenrijkse gerechten.


We hebben 65 km gefietst, en een km of 8 
gewandeld vandaag.
Wanneer ik op sta van tafel merk ik dat
ik stijve benen heb.
Tijd om ze op bed te gaan leggen.


Wandelend terug naar het hotel,
lopen we over de 'slotjesbrug'.


Deze schildpad vond ik wel heel erg mooi!
Hopelijk hebben al die slotjes en al die mooie
beloften stand gehouden.
Ik wens het ze toe.


Morgen fietsen we door naar Mureck,
het pension is daar al geboekt.
Het zal onze laatste volle fietsdag zijn.
Mijn gedachten gaan al uit waar ik
volgend jaar graag zou willen fietsen.


Tot blogs,

Juud

Remember; better finished than perfect


zondag 28 augustus 2022

Gruss dich oder Hallo

Sinds het laatste blog zijn wij 130 km verder gefietst. 

Gisteren onder de constante dreiging van regen en onweer. De schade die de storm

hier vorige week heeft aangericht is overduidelijk. Akkers met mais liggen plat

en hele stukken bos zijn omgeknakt door de windvlagen.


Verder is het een verlaten super stille streek, nu houd ik enorm van het platteland

maar hier is verder niets. 

Dan ben ik toch ineens een soort van 'stadse'.

Frans zegt het veel beter;

wij hadden hier veel meer een vakantie regio verwacht en 

dat blijkt helemaal niet het geval.



In Murau worden we begroet door een boom die vol
met fietsen hangt.
Het ziet er gezellig uit, het stadje zelf.....
Een stadscafe en veel gesloten winkels.
Niet echt een mooie memorabele stad.


We treffen er bij toeval een super leuk restaurant aan,
wat uitkijkt op de heuvels.
We zitten op een grote loggia en laten het ons smaken.



Het restaurant geeft weer hoe stil 
en leeg het hier is.


Morgens fietsen we over het algemeen
onder een wolkendek,
gaat het heuvel op en heuvel af.
Gisteren zijn we in totaal ruim 500 meter gestegen,
en dat is echt door trappen!



En wordt mis schakelen of de te lange
helling soms betaald met lopen naast
je fiets ipv erop!


Onderweg zie ik een hele feministische Joris en de Draak,
het is eerder een Josette en de Draak.
Menig cavalerist draait zich nu om.


Het dorp blijft helemaal in stijl,
erg leuk allemaal.


En over verlaten landwegen vervolgen wij onze weg,
hopend op een terras.......


Helaas, we moeten het doen met een bankje
en wat water. Wel weer met een schitterend uitzicht.
Eerlijk is eerlijk, een terras is vele malen leuker.
Zeker wanneer je al 2 1/2 uur in het zadel zit.


Een prachtig uitzicht, wat je natuurlijk
alleen hebt wanneer je de nodige 
meters omhoog gefietst bent.

Omdat er zo weinig open is,
en zo weinig te bezichtigen blijft je natuurlijk
lekker fietsen.
Zo komen we veel en veel te vroeg aan in 
Judenburg, ons beoogde eindpunt van de dag.

Ook Judenburg, hoewel enorm geprezen,
kan ons niet echt bekoren.
Alles is gesloten, zijn er twee of drie terrassen,
en dus besluiten we om door te fietsen.


En zo eindigt onze dag,
op een boerenhof bij Frau Annie,
met een uitzicht waarvan je nooit meer
afscheid zou willen nemen.
Hozende regen, met dikke druppels komt
het naar beneden.



Ook hier is weinig open, 
we gaan naar de afhaal chinees,
mijn fortune cookie is wel erg leuk.


Vanochtend wordt mijn oog getrokken door deze 
Ze staan werkelijk overal,
wij denken wel 25 meter hoog.


Tot mijn verbazing wordt er een kerkdienst
gehouden.
De dames in dirndls en de mannen in lederhosen.


In Leoben worden we uitbundig
begroet door de Mur die langs een 
kade stroomt waar iedereen lijkt te sporten.
Een gezonde gemeente.

We gaan hier lekker op een terras zitten,
genieten van de zon, en rusten even lekker uit.


Kort na Leoben worden we omgeleid en fietsen door weilanden
over een uitgesleten wandelpad.
Dit vanwege de vele omgevallen bomen
door de storm van vorige week die op het eigenlijke fietspad liggen.


Na slechts een km of 17 komen we aan in Bruck.



Genieten we van wat lekkers te drinken en bestellen
een tosti.
De keuze is een tosti of een tosti.
Lekker simpel en smaakt heerlijk.

De wolkenluchten pakken zich samen
en begint de serveerster als een 
gek alle kussens uit de stoelen te halen.

Er komt storm!
Er is een heuse waarschuwing.
Nu zijn wij vaak genoeg in Oostenrijk
geweest om ons te beseffen dat
we dit wel serieus moeten nemen.
En gelet op de schade van vorig weekend.....

We blijven in Bruck,
zoeken en vinden een hotel.

We hebben een heerlijke rustige middag,
die ik al duttend doorbreng.

En de regen?
Het onweer?
De voorspelde storm?
3 regenspatten en dreigende luchten, meer niet.

Wanneer we avonds proberen om ergens wat
te eten moeten we ons tevreden stellen met
een broodje shoarma.
Alle restaurants hebben ruhe tag.


Conclusie;
Het fietsen is geweldig,
maar de entourage die wij er graag om heen zien,
een leuke stad, een mooi dorp,
een terras, wat horeca, een leuk
restaurant, avonds wat herrie op straat en een ijsje,
het is er allemaal niet bij.


Morgen fietsen we naar Graz,
ook daar verwachtte ik wat van.
Maar tot nu toe is geen een verwachting
wat dat betreft uitgekomen.

Nu denk ik dat we Graz ook snel gezien zullen hebben.
Al met al fietsen we in no time langs de Mur.
En is onze vakantie een stuk korter dan verwacht.

Ach wat maakt het uit,
fiets ik thuis wel weer verder. 
In het weerbericht lees ik dat het ook
in Nederland lekker aan het afkoelen is.

De herfst is in aantocht.


Tot blogs,


Juud

Remember; Better finished than perfect.










vrijdag 26 augustus 2022

Gruss Gott oder Servus

Ik Gruss Gott oder Servus wat af,

iedereen groet elkaar.

Het past in het landschap, het is geweldig mooi.

Het ene dal wat breder dan het ander,

overal en nergens zijn kastelen, burchten en kerkjes in het

landschap gestrooid.



om het sprookje compleet te maken een heuse kikker,
ik heb hem niet gezoend, da's dan weer zo lullig voor Frans.



Wat ook opvalt zijn de prachtige picknick plekken.


En denk niet dat deze vlak bij een dorp of zo staan,
nee gewoon echt op het platteland.
Hoewel dat land hier helemaal niet plat is.
Veel te vaak zijn we omhoog gefietst,
met de tong op je schoenen kunnen we wel zeggen.


Nou daar ben ik dan in vol ornaat.
Het valt weer allemaal reuze mee.
Sterker nog als je hier geen helm op hebt,
dan val je echt uit de toon.
En die fietsbroek, nou ik heb dikkere billen gezien vandaag.


We beginnen met een zalige temperatuur om in te fietsen.
een prachtig mooi wolkendek houd ons
tot een uur of elf lekker in de koelte.


Zijn er hier weer overdekte bruggen,
en wordt er om je heen veel gesport.
We hebben vissers gezien, rafters en uiteraard
heel veel en nog meer fietsers.


Zoals gezegd zijn er behoorlijk wat pittige
klimmetjes en als je dan mis schakelt dan moet
je gaan lopen. Zoals Frans hier en mij ook
twee of drie keer is overkomen.
Ook geen lolletje omdat je fiets met 
bepakking best zwaar is 
en duwend de klim niet minder stijl wordt.
We verbranden de nodige calorieën.


De uitzichten blijven onverminderd mooi.



Nog een klein filmpje voor het idee.


Tegen half twee gaan we lunchen. 
De een kiest voor een salade en de ander voor 
Pannenkoeken met slagroom en ijs.


En dat laatste is natuurlijk voor Frans.
Die is gek op taartjes en gebak.


We fietsen nog een kleine 10 km,
met uiteraard wat klimmetjes,
naar Murau.
Onderweg zien we ik weet niet hoeveel 
bijenkasten staan.
Ook in de weilanden zijn tussen de weilanden in
stroken met wilde bloemen voor de bijen.
Ergens zag ik een bord dat er in deze omgeving
1 miljoen bijen wonen.

We zijn van St Michael im Lungau,
waarvan ik nu ook weet dat daar een nederlandse mevrouw
woont die mee doet aan b&b vol liefde,
naar Murau gefietst, een kleine 60 km.


Na het douchen en het bloggen gaat het 
Emma Bridgewater blikje open.


Gisteren zijn er 6 daisies geregen,
kijken of daar vandaag nog een paar van bij kunnen.

Eerst het zuur dan het zoet zou mijn zus zeggen.


Tot blogs,


Juud


Remember; Better finished than perfect.