vrijdag 30 augustus 2019

Update

Niet te geloven hoe snel de tijd toch gaat,
en hoe je denkt geen tijd te hebben voor het blog.
Niet omdat er niets te vertellen is,
in tegen deel zelfs!


Er was de workshop met Judy Newman,
in een gesloten winkel.
Super de super gezellig.
De groep niet te groot zodat er voldoende 
persoonlijke aandacht is.


Er is hard gewerkt aan Strafford Manor.
En als jij nu denkt "zo'n starters kit lijkt mij wel wat"
neem dan even contact met ons op.


Een dag later was er de beurt aan Margaret Mew met
haar Merrow Croft.
Ook nu weer super gezellig en ook nu weer
is er vooral hard gewerkt. 
Ook nu weer is er uitgebreid over stof keuzes gesproken,
waarom er een keuze wel of niet is gemaakt,
waar op gelet is etc. 


Tja en dan Schiphol, dit keer om elkaar
gedag te zeggen.
Margaret en Judy zijn alweer dik thuis
plannen te maken voor een volgende keer!



Met al die dagen bezoek was er geen tijd voor Fleur.
Dat heb ik in gehaald!


Wat heerlijk om aan dat middenstuk te werken.
Te zoeken tussen je lapjes thuis of 
tussen de lapjes in de winkel.
Zoals dit fietsende konijn


Fleur gaat vooral met mij mee op stap.
Naar de bee op een zon overgoten dinsdagavond 
in Bunschoten/Spakenburg met uitzicht
op de haven en het Nijkerkernauw.


Of bij een vriendin in de achtertuin
waar een tuintafel in no time
vol ligt met 'rotzooi'


Een prachtige Queen Victoria die even 
showen mag.


En ik dus aan 'Fleur'


Rijen die aan elkaar gezet mogen worden.


Om dan te ontdekken dat er blokken zijn 
waar nog wat aan ontbreekt......


Een laatste rij die nog gemaakt
mag worden.


Een lapje gevonden in de winkel met leuke
kersjes, taartjes etc. 
Helemaal gezellig als hart van een bloempje.
Lekker dat getrut met lapjes!


En dan aan de wandel met Frans.
IDIOOT.
Niet het wandelen, maar wel om te GAAN wandelen.
Ik functioneer niet boven de 25 graden.
Heb het al snel te warm,
ik ben in mijn element met een lekker vestje aan.
Dus waarom ik dacht mij te moeten gaan uitsloven 
met temperaturen van 33 tot 35 graden?
Geen IDEE.
Wat ik wel weet is dat ik het NOOIT meer ga doen
wanneer het ZO WARM is.
Ik heb mij voortgesleept.
Op maandag 13 kilometer lang door een 
wel zeer heuvelachtig terrein en 
afgelopen dinsdag zelfs 20 km.


Deze prachtige kleur explosie in Tecklenburg
was wel een feestje!
Wat prachtig mooi.



Heel even was de warmte vergeten,
de dikke handen, de worstenvingers, het ongemak,
de vermoeidheid.


Inmiddels zit het middenstuk van Fleur helemaal
aan elkaar.
Ik ben nu begonnen aan de randen.
Ook weer een feestje, de afwisseling is helemaal 
heerlijk.

Fijn weekend allemaal,

Juud


Remember; Better finished than perfect




vrijdag 16 augustus 2019

Judy & Margaret

of

Margaret & Judy

Het maakt niet uit, beide zijn schatten
en komen ze dit weekend bij

Petra Prins Patchwork & Quilting
in Zutphen
workshops geven.

We hebben elkaar dit jaar al meerdere malen
gezien en is het keer op keer feest. 


Alles begint op Schiphol.
Niet om zelf te vertrekken, maar om
op te halen!
Ook wel eens leuk.
Gelukkig had ik een werkje bij mij
(Fleur) want ze hadden een uur
vertraging. Maakt allemaal niet uit,
alles zal recht kom.


Margaret wil natuurlijk graag mijn Rosa zien.
LZ'tje zou hier om moeten lachen want het 
was niet de voorkant die als eerste 
bekeken werd maar mijn achterkant!
Het kon gelukkig goedkeuring krijgen.


Dan aandacht voor de voorkant,
stofjes kijken en nog meer stofjes kijken.


Zet ik Judy bij de Kapper af en neem ik 
Margaret mee voor een paar sneakers.
Missie geslaagd. 


En dan sightseeing. 
Door de Flevopolder naar Lelystad en daar
de dijk over. 
Uiteraard stoppen we even. 
Ik geniet van dit prachtige beeld.


En Margaret en Judy juist weer van die dijk.


Op de dijk, bij Checkpoint Charlie is het tijd voor een lunch.
Vaak wanneer ik een dagje uit ben neem ik
een broodje kroket. (jullie misschien ook wel)
Enfin, kom je uit Australie, zit je op een Dijk,
omgeven door water dan hoort het er 
HELEMAAL bij.


Dan nog een keer de dijk op. 


Waar wij gered worden van........


Zoals ik al geschreven had, had ik een afspraak bij 
Aljona om mijn Rosa te laten doorquilten.
Het is niet alleen Rosa die weggebracht is,
maar ook deze quilt van Judy die ze voor ons 
gemaakt heeft. 


Natuurlijk even op de foto!
Via de schoenenwinkels en ijswinkel rijden we 
richting Zaanse Schans.


Te leuk!


en toeristisch, maar wat een 
prachtig museum.


Het blijft keer op keer genieten van de molens,
en het water. Net als een boottocht op de
grachten van Amsterdam is dit iets wat ik 
kan blijven doen.


Dikke vriendinnen.

Na de Zaanse Schans was het tijd voor Hoevelaken,
en voor Pannenkoeken!
Frans heeft ons gezelschap gehouden en was 
het gewoon een heerlijke dag,
afgesloten met ons vieren gezellig aan tafel.

Inmiddels zijn we in Zutphen.


tot blogs,



Juud


Remember; Better finished than perfect! 

donderdag 15 augustus 2019

Zalige Zaterdag

Afgelopen zaterdag hadden we niet 
1 maar 2 groepen in de winkel.

De eerste kwam voor de laatste keer
bijeen voor 
Brigitte Giblin's

Jewel Medalion.


Ze zijn echt ver gevorderd.
Sterker nog, sommige hebben de top gewoon af!


Ze zijn, stuk voor stuk,
verslaafd geraakt aan het maken van hexen.


Sommige lijken zelfs rond!


Te leuk om de onderlinge verschillen te zien.


De hexen blijven facineren.



Er is zeker hard gewerkt de afgelopen maanden.


Wat jammer dat Jewel Medalion nu 'klaar' is.
Gelukkig blijven wij elkaar wel als groep zien in de winkel.
Nog even en we gaan weer verder met de
Mystery!


Smiddags blijven we in Australische sferen.

Rosa Biddlecombe.


Hier de Rosa van Joos en als je wil dat je
quilt goed gezien kan worden ga 
je gewoon op een stoel staan!


En een mooie Rosa van Yvonne,
er waren er meer, maar ik heb gewoon geen tijd
meer gehad om foto's te maken.
Dat kwam later, veel later.


Deze groep heeft namelijk de gewoonte
om na de workshop even koffie te 
gaan drinken (of thee) bij de Pelikaan.
Joos wil geen moment onbenut laten
en patcht lekker verder op het terras.


En dan duurt het niet lang meer!


En komt ook het middenstuk van 
Wilma een soort van op de foto!

Het was een heerlijke zaterdag!

Tot blogs,



Juud


Remember; Better finished than perfect!

donderdag 8 augustus 2019

Rosa Biddlecombe

Vorig jaar zag ik haar voor het eerst,
zappend door Instagram.
(wat je natuurlijk weer veel te lang bezig houd)

De antieke look, de hoeveelheid aan stof,
de herhaling van blokken,
en een simpel middenblok.
ALLES er aan vond en vind ik mooi.

Margaret, die vorig jaar in Nederland was,
bracht voor mij het patroon en de mallen mee.

Voor ik het wist hadden we 
twee groepen Rosa Biddlecombers in de winkel.

Te idioot om zelf verliefd te worden op een quilt
en om te zien hoe een anderen dat
net zo ervaren.


Vorig jaar december ben ik begonnen. 
Ik heb weken lang

Rosa Rotzooi 


gehad!

Stapels stof die te voorschijn kwamen,
en maar knippen, snijden, tekenen, naaien,
knippen, knippen en knippen.


Dit is mijn eerste rosa foto.


Foto van het patroon erbij en kijken
hoe 'mijn' kleuren het dan zouden doen.


Deze blauwen hebben het nooit gehaald.


Natuurlijk een kamer vol met lekkere rotzooi.


Netjes beginnen in het midden.


Met een extra hartje op de bloempot.


Bloempje erbij,
HAPPY.

Het begin was er........

Dat Margaret deze quilt gemaakt heeft om
haar bet-overgrootmoeder te gedenken vind ik een mooie gedachte.
En op een of andere manier kwam ik vanzelf uit
bij mijn ouders.
Abraham Visser
en 
Barta Vial
getrouwd op 29 november 1955.


De lievelingskleur van mijn vader was 
paars.
En daarmee ging ik om. Hoeveel paars had
ik eigenlijk en is het dan wel het paars wat
je wil?
Niet te knal, maar het vergrijsde paars,
het antiekerige paars.


De bloemen moesten opnieuw op
audiëntie. Pasten die nog wel leuk 
bij die paarse punten?

Uiteindelijk is alles gebleven zoals het was.
Vaas, bloemen, niets is meer veranderd.



Op de strijkmatjes is wat voorbereid en gespeld.


Mijn moeder hield enorm van 
fresiaatjes. Vaker wel dan niet had
ze die op de vaas staan.
Vandaar dat er gele besjes gemaakt zijn,
voor mijn moedertje.

Alles is eerst keurig omgeregen, gestreken,
netjes gevouwen, eilandjes gemaakt,


Neergelegd om te kijken of ik de
compositie wel wat vond.....

De paarse besjes uiteraard voor mijn vader. 


En maar prutsen en trutten,
net zolang totdat daar dan 
'ineens' een middenstuk is.


Met daarop de namen van mijn/onze ouders 
en het jaar waarin ze trouwden.


Er zijn wat stapeltjes gemaakt,
geaaid, bekeken, bewonderd,
afgekeurd, herkeurd, toch goed gekeurd,
en hup in de quilt.



Blokjes werden op de kiek gezet,
is er geblogd en leek het einde lang niet in zicht.


Op zondag de strijk. Niet de spullen in de wasmand
maar de lapjes die goed gekeurd waren voor Rosa.

Overigens is zondag mijn favoriete dag om vooral 
voor te bereiden. Tekenen en knippen, uren achter elkaar


Van sommige lapjes had ik eigenlijk 
niet eens voldoende.
Dan maar een naadtoeslag delen!


Het koffertje, daar heeft denk ik in delen de hele 
quilt in gezeten.
Telkens met mij mee op stap, mee naar de bee,
mee naar een quiltweekend, mee naar logeerpartijtjes,
mee op de bank voor de t.v.

En op zondag vooral weer tekenen, knippen,
strijken en voorbereiden.


Stapeltjes.
Altijd maar weer stapeltjes.
Stapeltjes 4 patch ondergrondjes,
stapeltjes 4 patch cirkeltjes,
en maar tellen.
Heb ik er nu voldoende.
Stapeltjes van 10 maken.


Naast de stapeltjes ook de dienblaadjes.
Dienblaadje met de paarsen, dienblaadjes met 
stoffen die nog getekend mogen worden.


Dienblaadjes met stapeltjes van 10.


De effen ondergrondjes, ook ik weet niet hoeveel,
maar veel.


En daar kwamen ze de four patches.
De een na de ander,
naaien, strijken,
tellen, speld, dienblaadje.


En omdat je ook wel eens wil
zien wat het zo samen wordt,
in een zwiep op tafel.


Wat was ik blij toen de eerste stukken aan het middenstuk konden,
ik was en ben er echt helemaal gelukkig mee.
Een mooi resultaat, al zeg ik het zelf.


Voorzichtig oprollen en door met de vierkantjes.




en ze kwamen,
de vierkantjes.


Natuurlijk werd er weer getekend,
geteld, kwamen er dienblaadjes aan van pas,


verdwenen ze allemaal in het koffertje
en gingen ze mee op pad.


Zoals in Juli mee naar IJsland.

Er mochten nog 59 vierkantjes gepatched worden.
Wanneer ze eenmaal zijn voorbereid,
gaat dat heus snel.



Zie hier de 'geboorte' van een 
gepatcht blokje in de trein op weg naar Schiphol.


Woensdagochtend was het ineens zo ver.

ROSA BIDDLECOMBE

voor mij

BRAM & BEP,

Friesland ontmoet Amersfoort
29 november 1955

achter op de stoep,
op de grond,
in volle glorie.

Een heuse AFFO.

De quilt voor mijn ouders
waar ik zoveel van houd.


Inmiddels weer opgerold.
Volgende week breng ik haar naar Aljona
in Schagen.

Daar zal ze worden door gequilt.

Gek om niet meer aan haar te hoeven werken.


En nu?

Rosa-gat?

Welnee!

Zat andere ideetjes!


Tot blogs,


Juud


Remember; Better finished than perfect!