dinsdag 30 mei 2023

Berlijn

 Maxime, onze dochter, heeft in 2020

stage gelopen in het Bundes Krankenhause, Charite,

in Berlijn.

Ze vertrok in februari en drie weken later

kregen ook wij te maken met Corona.

Voor haar een heftige tijd om als leerling

verpleegster in een ziekenhuis in Berlijn stage te lopen.

Het idee dat ik haar zou gaan bezoeken tijdens haar

stage periode liep natuurlijk in het 100.


Hoe leuk was het om nu door haar gevraagd te worden

om mij haar stad te laten zien.



Elke dag hebben we een km of 14 door de stad gewandeld,
af en toe met de metro, maar toch het meeste te voet.
Gezellig op terrasjes om wat te eten en te drinken,
om wat te kletsen.


Eten we gezellig in de avond zon,


en gunnen we onze, in Birkenstock gehulde vermoeide, 
voeten wat rust.



Hoe leuk kan het zijn?


Natuurlijk doen we de 'sights',
De Brandenburger tor mag daar niet aan 
ontbreken, een iconisch beeld van Berlijn.


De poort is 26 meter hoog, 65,5 meter breed en 11 meter diep. Het beeld op het gebouw, een quadriga (tweewielige wagen met vier paarden), een beeldhouwwerk van Johan Gottfried Schadow, werd in 1806 meegenomen door Napoleon naar Parijs als oorlogsbuit.[3] Het is acht jaar later door een Duitse maarschalk teruggebracht naar Duitsland en uitgeroepen als symbool van de overwinning. Sindsdien draagt de godin een staf met daarop een Pruisische adelaar en een ijzeren kruis met een lauwerkrans. Het beeld dat er nu op staat, een Griekse strijdwagen met daarin de godin Victoria, is een replica. Het oorspronkelijke beeld is verloren gegaan tijdens de Tweede Wereldoorlog. De replica is gemaakt met een tijdens de Tweede Wereldoorlog gemaakte gipsafdruk, die in het depot stond van de Berlijnse firma Noack.





En beklimmen we de Koepel van de Reichstag.
Een heel gedoe om er binnen te komen, maar in mijn
ogen was het dat zeker waard. 


Het holocaust monument, 
allemaal betonnen blokken van verschilden hoogtes op een 
glooiend terrein.
Om je te desoriënteren, om niet te weten wat er komt.


Indrukwekkend.

Wel goed dat ze de blokken met een 
graffiti afwerende laag hebben bekleed,
ik zou niet willen weten hoe het er anders uitgezien 
zou hebben.
Dat zou pas echt respectloos zijn.


De oorlog is zeker niet vergeten in deze stad.
Deze gezichten spreken boekdelen,
de verhalen voor altijd in het openbaar.
Niet vergeten.


Wandelen we langs waar ooit
de muur heeft gestaan en zoveel mensen het leven hebben gelaten.
Kan ik mij de opwinding nog goed herinneren toen de
muur viel. Verdrietig om een monument te zien,
met foto's van mensen die het leven hebben 
gelaten om naar het westen te komen.
Wij wandelen hier in vrijheid, zorgeloos,
lekker in de zon, wel doorvoed.

… En de vogels vliegen van West naar Oost Berlijn
Worden niet teruggefloten, ook niet neergeschoten
Over de muur, over het ijzeren gordijn
Omdat ze soms in het oosten, soms ook in het westen willen zijn
Omdat er brood ligt soms bij de Gedächtniskirche
Soms op het Alexanderplein

Het Alexanderplein, het voormalige oosten, 
het plein waar wij nu logeren,
in een hotel dat ooit prestigieus was in DDR tijd.
Het kan verkeren, maar raar is het wel.

Struinen we door straatjes, winkelen we,
liggen we elke avond in bad.


Wanneer je kamer op 18 hoog is hoef je ook 
geen gordijnen dicht te doen wanneer je onder de 
douche staat.

Zeker 'badderen met een view!"


We leven super gezond!
Drinken smoothies en ontbijten met yoghurt. 
Ik roep dan altijd dat ik 'ram-mager' wordt.....



Echt opvallend zijn de vele steunbetuigingen voor de
Oekraïne.
Overal op musea zie je de Blauw/Gele vlag en 
wordt er op Unter den Linden, 
tegenover de Russische ambassade,
geprotesteerd. 

In 1989 vierden we de eenwording van Duitsland,
weg van de russen, om nu weer een land te zien
dat van haar vrijheid wordt beroofd. 

We leven, jammer genoeg, in een intolerante wereld.
De contrasten zijn groot.




De stad is divers, van prachtige musea,
brede lanen, 
mooie parken, veel historie,
naar straten als deze. 


Er zijn veel parken in Berlijn,
parken waarin ontspannen wordt, gesport, 
ontmoetingsplekken, waar gebarbecued wordt,
want als je in deze stad een tuin hebt, of een terras
moet je wel multi miljonair zijn.



Het zijn geweldige dagen geweest,
heerlijk om zo een op een met je "kind"
op stap t zijn, 
we hebben veel gezien, gelachen, gedeeld
en samen mooie herinneringen gemaakt.
Fijn om te zien dat er vrienden van Maxime waren die ze heeft
kunnen ontmoeten, voor haar goud om weer 
contact met deze stad te hebben.

Duitsland zal altijd een speciale plek in ons hart hebben,
we hebben er gewoon, geleefd, vrienden gemaakt,
vele voetstappen gezet en heeft zowel Maxime
als ik daar nog als dierbare vrienden.

Nu weer terug naar de orde van de dag,

Tot blogs,


Juud




maandag 29 mei 2023

Heerlijke Lente Dagen

Niet te geloven dat het alweer bijna eind mei is. 
Het is best druk geweest de afgelopen weken.
Schreef ik in mijn vorige blog of je nog enkels hebt,
dat zou ik nu, na vier dagen Berlijn weer kunnen schrijven.
Wat hebben wij gewandeld door die stad!

Maar eerst een update over de dagen daarvoor.

 

Heerlijk op de fiets met borduurwerk naar de 
"inlijst-mevrouw"

Met de auto weet ik een route zo uit mijn hoofd,
maar op de fiets door nieuwe woonwijken heb
je toch een andere kijk op de wereld.
Ik verdwaal zelfs, maakt niet uit,
wat extra trappen of niet maakt niet uit.



Het fietsen smaakt naar meer en ga ik de volgende dag
op de fiets naar Barneveld, nog leuker fietsen.
Langs en later door het

 Landgoed 'Het Paradijs"



Paradijselijk is het zeker!


Ook wordt er een nieuw borduurwerk opgepakt,
Summer Quaker.


Lekker op de bank, schaartje en needle keep aan de
loep lamp.


Wilma en ik brengen een bezoek aan onze 
Borduur Goeroe Annie.
De dag is eigenlijk altijd te kort, maakt niet
uit hoe vroeg we komen en hoe laat we 
weer weg gaan.


Annie heeft haar best gedaan met een mooi
geborduurd tafel kleed en toepasselijk
borduurtje.


Wilma is bezig met de Garden club series
van Black Bird Designs.
Enig, op allemaal verschillende stukjes linnen.


Met eigen aanpassingen;
Home Sweet Holland


en "Spakenburg is my home"


Annie is weer druk met With they needle and Thread
word play, elke maand een eigen borduur.


Gepatcht wordt er ook nog!
Hier een quilt van Brigitte Giblin,
die door Wilma gemaakt wordt. 

De dag erop zou ik naar Berlijn gaan met Maxime.
Daarover later meer.


Tot blogs,

Juud


 

zondag 7 mei 2023

Enkels? Heb jij ze nog?

Enkels?

Ik ben ze kwijt, ze steken, prikken,

ze willen niet meer.

Rug?

Die heb ik ook versleten! 

Nu is het vele werken, de lange dagen, het constante staan

voor mij gedaan.

De twee dagen met Susan was voor mij het laatste stukje.

Zoals jullie weten waren daar eerst de voorbereidingen voor Nantes,

toen de beurs zelf, dan weer terug naar huis, opruimen, en voorbereiden

voor de workshops van het afgelopen weekend.


En nu 'back to normal'


Maar hoe was

 het  afgelopen weekend?

S*U*P*E*R  L*E*U*K

De winkel in Susan stijl,

De Butterfly Ball,
Stevies Garden,
De Prince,
Chasing Zinnia's,
Storyteller quilt,
Fleur,
waiting for October,
Shelter,
ze hingen er allemaal.


Wat lekkers van bakker Jolink op tafel,
altijd goed.


En dan doen we waar we zo goed in zijn, de hele bups komt
op tafel, de handige tasjes, blikjes, de leuke speldenkussens e.d. 
We hebben "quilt-off" ipv 'take-off"


Beide dagen is het lekker vol aan tafel.
Wordt er genoten van het gezelschap en van de geduldige 
uitleg van Susan.

Het is gewoon gezellig.
Peet en ik zorgen ervoor dat iedereen zijn natje, droogje, 
en de nodige stoffen mee naar huis kan nemen.



Zondagmiddag is het zowaar droog,
hebben we aangenaam weer en gaan we
naar buiten voor een show en tell.
Onder ander verzorgd door Pauline.


Even lekker buiten om naar de mooie
quilts van Susan te kijken.


Pauline en Hester houden de quilts voor ons op.


En ik sta in de deuropening om alles 
weer in ontvangst te nemen.


G*E*N*I*E*T*E*N in 
HOOFDLETTERS


Garden of Ederveen.


Fleur.


En Fleur en Fleur,
Fleur van Susan, Fleur van mij
(mijn fleur is inmiddels weer lekker thuis)


Wat leuk dat je dit zo met elkaar kunt delen.
We hadden deelneemsters uit Australie, Duitsland, België en vanuit
heel Nederland. Te Leuk!


The Prince


Veel dames hebben het garen van Susan mee naar
huis genomen. 
Dat Efina garen van Wonderfil werkt dan ook wel 
heel fijn.


Shelter quilt van Susan zelf.


Vandaag was het weer ernaar om even een 
groepsfoto te maken. 
Leuk voor de deelneemsters maar zeker ook voor
Susan zelf. 
Ze heeft genoten van deze twee dagen in Zutphen.

Mocht je nu ook zin hebben in een dag met Susan,
kijk dan even HIER
Komend weekend zaterdag, 13 en zondag 14 mei
is ze in Amsterdam voordat ze weer terug
vliegt naar Australie.



Zo en dan nu een kopje thee, 
en de voetjes omhoog!


Tot blogs,


Juud


Remember; Better finished than perfect!

donderdag 4 mei 2023

Rosamunde on the go

 Rosamunde is een AFFO,

althans bijna,

mijn initialen erin en ze is klaar!

Klaar om naar Aljona gestuurd te worden,

een quilt die ik begon in oktober, met

wat strike offs (proef stoffen) van de toen nog uit

te komen stoffen serie Rosamunde.

(inderdaad vernoemd naar Roosje, het

teckeltje van Peet)


Ze begon in Drenthe, tijdens een weekend met de meiden.

Gewoon lekker patchen, niet te moeilijk,

lekker op je gemakje.

En dus werden de eerste sterren gemaakt.

En dan?

Nu was er geen patroon om te volgen.

Dus het vooruitwerken, waar ik zo gek op ben, kon nu ook niet. 

Geen idee wat er zou gaan volgen,

nu moest ik hetzelfde verzinnen.

Komen er 6 puntige sterren tussen?

hmm.....

Het worden Drops, met een heel klein geel 

bloempje van Peet,

uit haar Exclusief serie.

Er moeten meer sterren komen, maar ook een 

overgang van het midden naar de rest.

Hoe 'die rest' en dan ook uit zou komen te zien.

Een priegelig randje, puntjes, leuk, met 

een strookje ertussen?

Ja, strookje ertussen, kan gewoon niet zonder. 

Top, tevreden? Ja, tevreden. 

Ook de 6 puntige sterretjes vinden hun plek.

Hier nog een beetje 'kaal' 

maar ook dat zou later opgelost worden.


De kracht van de herhaling, het rondje uit het middenstuk,
wordt gewoon herhaald bij het sterretje.
Een beetje appliqueren kan best!


Op de hoeken van het middenstuk komen.....
Cirkels, enig.
Helemaal wanneer je ze vult.


Best lollig om zo bezig te zijn aan je eigen quilt.


In de winter krijgt het middenstuk echt gestalte. 
Mar dan die lege vlakken tussen de sterren in?
Wat ga ik daar mee doen?
Ga ik wel wat mee doen?


Het wordt Kerst, de weken worden maanden en de reis

naar Australie staat voor de deur. 

We weten inmiddels dat 'inpakken' een groot

trauma is voor mij.

Ik heb er zo een hekel aan dat het verlammend

werkt, er komt dan nog maar weinig uit mijn handen.


Down Under we go en Rosamunde gaat mee naar een 

lunch date in Sydney. We ontmoeten Sophie Dawson en zal

Sophie ervoor zorgen dat er een template set 

van Rosamunde gemaakt zal gaan worden.

Wat enorm leuk!

Het wordt een echte quilt!

Maar dan.....

Rosamunde is kwijt!

Niet meer in de bagage wanneer we in Blackheath, Summerschool

arriveren. Nu is het nog niet heel veel, maar al best wat.

K*W*I*J*T

Gelukkig is Sophie vasthoudend en komt het midden stuk

in Sydney in het hotel toch nog boven water!

Bij Brigitte Giblin worden we weer herenigd.

In de Chic Shed van Brigitte doen de pentagonen

hun intrede.

Lollig om zo de lege vlakken in te vullen.

en komt de afwisseling tussen ster en pentagon,

patchen vs english paper piecing en appliqueren.


Het waren heerlijke dagen, de hartjes
zijn uiteindelijk niet gebruikt.
Maar in het label zullen ze zeker verschijnen.


Strijken in januari, onder de Australische zon,
met een prachtig uitzicht,


en een leuk gezelschap.
Rosamunde had het slechter kunnen treffen.


De quilt krijgt vorm en komt de vaart
er een beetje in.


Dan door naar Melbourne, en daar koop ik
bij Bella Fabric Wonderfil Spagetti garens,
lekker met een rijgsteek langs de pentagonen.

Gewoon omdat ik dat een leuk werkje vind.

Zo simpel is het.

Het hoeft geen grote quilt te worden,

wanneer ik denk dat er balans is tussen het sterren aantal,

de pentagonen en het middenstuk is het tijd voor 

een eind rand.

Maar wat?

Terwijl ik het middenstuk aan het strijken ben weet ik het.

HERHALING, JUUD,

gewoon herhalen.


En dus wordt de fijne rand rond het midden herhaald,

maar dan uitvergroot en zonder middenstrook.

Ik knip, teken en knip, om het mee te kunnen nemen naar Nantes.

Peet gaat rijden en dat betekend voor mij een 

hele dag patchen!

Z*A*L*I*G


eenmaal thuis moet ik nog wat stukjes patchen en 
kan ik eindelijk het resultaat zien.
Ik had nog gedacht om op de hoeken 
nog 'wat' te doen, maar dat heeft de quilt
helemaal niet nodig. 

Het is goed zo,
ik vind het goed zo.



Gisterenavond laat kwam ook de laatste
rand aan de quilt.


En mocht ze vandaag even de tuin in.


Voor een kleine foto shoot.


Ik ben er blij mee.




Nu nog een klein borduurtje en dan mag ze in de doos
naar Aljona.

In Juni zijn Peet en ik in Engeland, 
gaat ze alweer mee op reis.

Drenthe, Hoevelaken, Sydney, Melbourne,
Nantes terug naar Hoevelaken en 
dan naar Cowslip en Pincushion Pantiles.

"Rosamunde On The Go"


Tot Blogs,


Juud,


Remember; better finished than perfect