Sophie

Helemaal onbedoeld heb ik een blog-pauze gehad.

Er gebeurd van alles en er gebeurd helemaal niets. 

Het leven kabbelt voort en het leven blijkt ineens super heftig. 

Ik werd vrijdag gevraagd of er nog iets bijzonders gebeurd was; “Het leven” dacht ik toen. 

Bijzonder zat.

Kijk maar

LZ’tje en haar DH zijn voor de tweede keer OMA en OPA geworden.

SOPHIE KATHARINA

Wat blijft dat toch bijzonder.

Het is een super MOOI meisje, klein, lief, zoet, niet gehuild, en nog helemaal in de foetus houding! Ik heb heerlijk met haar op mijn arm gezeten, half gelegen, en enorm GENOTEN van dit mooie mensje. 

Het is zo bijzonder om dit mensenkind, dat vorige week nog lekker bij mijn nicht in haar buik zat, nu vast te houden. 

Het achterkleinkind van mijn ouders, bijzonder. Wat zouden die trots zijn geweest. 

De kleindochter van mijn lieve, lieve LZ en haar man.

Die knappen van trots!

Met de foto van Sophie wens ik jullie allemaal heerlijke Paasdagen toe.

Groetjes, Juud

International Quilting Day

Geen flauw idee dat dit afgelopen zaterdag was. Had er zelfs nog nooit van gehoord, jij wel?

Het toeval wil dat we bij LZ”tje hadden afgesproken en we dus stomtoevallig mee deden met 

"International Quillting Day"

Eerst in een sneltreinvaart boodschappen gehaald en toen met bloemen en nog meer bollen richting de achterhoek.

En ook hier duurt het niet lang voordat de “werken” op de grond komen te liggen.

In december werd Joke verliefd op deze kerstquilt, nam ze hem in januari mee naar het quiltweekend en wordt er in maart al aan gequilt!

En dan maar blijven beweren dat LZ’tje en ik ‘als gekken’ aan het patchen zijn,

ja-ja……

Dan is LZ’tje aan de beurt en laat zij haar Camelot zien die door Atelier Hestia is gequilt. En eerlijk is eerlijk, dat is mooi gedaan.

Daarnaast ons laatste Jules blok. Die er uit ziet als of je hem zo ‘effetjes’ maakt, maar niets is minder waar. Maar op een keer…….. Op een keer is het klaar.

Na de lunch wordt er gequilt door Joke en LZ’tje, gaat Ineke door met “Berreke’s Bomen”, ben ik klaar met het stitchen aan  Sep en ga ik verder met Jules.

Totdat er ‘neuzen’ in de woonkamer komen!

En dan heb je dit!

Fijne dag allemaal,

Groetjes van LZ’tje, Ineke, Joke en mijzelf

Een vrijdag met Pauline

Het is jammer dat het al zover in maart is en we allemaal SMACHTEN naar wat zon en warmte, maar zoals altijd heeft elk nadeel zijn voordeel;

het is perfect quiltweer 

Terwijl het vrijdag sneeuwde regende en al vroeg wat ging schemeren zaten Pauline en ik lekker op mijn hok. 

Samen.

Natuurlijk wordt er eerst lekker koffie gedronken, eentje zonder en eentje met man, eentje zonder koek en eentje met. Leuk hoor dat gebabbel, maar daar komen we niet voor.

We willen met onze handen bezig zijn en dus worden boven de tassen uitgepakt, en bekijken wat we zoals gemaakt hebben. Eerst Robin’s Nest, ons gemeenschappelijke project. En dan scrappy red! Ook echt een snoepje en wat een mooie lapjes hebben ze in Zutphen uitgekozen voor beide blokken van de maand.

En of je dan wil of niet, maar dan maak je vanzelf ‘aai’ bewegingen, eentje die ene beetje quiltster gelijk herkend!

Al met al een heerlijke dag. Lekker zitten rotzooien, lekker bij gepraat en een volgenden afspraak voor in mei gepland!

Pauline dank je wel voor een gezellige dag!

fijne zondag allemaal,

Juud

Robin’s Nest

Vorige week zijn LZ’tje en ik driftig begonnen met tekenen van de sterren voor Robin's Nest. 

En eigenlijk heeft het verder de hele week zo goed als stil gelegen.

Te druk, te moe (voorjaarsmoeheid?) s ’avonds echt op tijd naar bed.

Ook ben ik aan het lezen in het boek van Carin “Het verloren boek van Salem”,

Haar persoonlijke favoriet, en ik moet zeggen dat het en leuk en onderhoudend boek is. Dus, op tijd naar bed en boek mee.

Ook komt de expeditie van Maxime als dichterbij en hadden we vorige week woensdagavond

een laatste update op de school. Kregen we uitgebreid informatie over de reis.

De Malaria-tabletten staan in de badkamer. Zijn er een riks aan pleisters gekocht, norit, aspirines, maandverband, tandenborstels, tandpasta, anti muggen spray, zonnebrand factor hoog, etc. etc., in grote hoeveelheden. 

Dan kan ze dat mooi achterlaten. 

Want wat wij zo bij de DA kopen is daar natuurlijk wel een stukje anders.

Woensdag 3 april gaat ze vliegen,

 onze kleine meid lijkt ineens niet meer zo klein. 

Tien dagen naar Afrika om bomen te planten, herstelwerkzaamheden te verrichten, 

sportdagen te organiseren met een lagere school, 

met studenten een waterval te gaan bezoeken en de tijdens een 

BBQ de ondergaande zon te bekijken.

Kortom; een reis om nooit te vergeten, eentje die zeker de nodige indrukken achter laten zal.

En terwijl Maxime niet alleen nadenkt over de komende expeditie bezoekt ze ook alvast een school voor haar vervolgopleiding in Harderwijk.

Wat gaat het ineens snel allemaal.

Op vrijdagavond heeft ze badminton wedstrijden en vliegt nog even binnen,  springt onder de douche,  voordat ze naar  “de Keet” gaat om even te “Chillen”

Zelf neem ik nog maar een kopje thee...

Onderwijl pak ik een sterretje, en nog een en nog een.

ongestreken ziet het er zo uit,

gestreken zo, (zie je wel echt verschil?)

(ik niet, toch zonde dus al dat strijken)

er mogen nog drie sterretjes gemaakt worden.

en dan is maand 1 van Robin gemaakt.

Kan ik weer verder met Jules, want ook daar mag nog het nodige aan geprutst worden.

Mooi hoe om te zien hoe de een haar vleugels als verder uitslaat,

en de ander als vaker terug keert naar haar

"Nest"

Fijne dag,

Juud

Veren Tekenen 2

Afgelopen vrijdag was het weer zo ver. Al een hele maand sinds onze eerste tekenles.

en wat heb je dan gedaan?

Nou NIETS.

Heb je zin om te gaan?

Humm nou nee…….

een weekend is al zo kort, en valt er dan nog zoveel bij te leren?

is twee lessen wel echt nodig?

(sorry Laura)

Gelukkig is het ‘ik heb niets gedaan’ de algemene deler.

En dat schept een band! Gelukkig maar.

En Laura? Ach die vindt het ook wel goed. Want zij weet wat wij niet weten.

Een paar keer flink oefenen met tekenen en het lijkt wel of je ‘ineens’ beter zwiept. Lekkerder tegen de ruggengraat aan komt.

Hoewel links en rechts, droevige en opgewekte veren wel deel uit maken van de ochtend.

Maar eerlijkheid gebied mij te zeggen dat de eerste zwiepen wat stroef waren, maar 

aan het eind van de tweede les ikzelf de nodige verbeteringen aan kon brengen.

Dus of die tweede les nodig is?

Zeker weten!

We beginnen met het overtrekken van een hart. Geloof me, zelfs dat is lastig.

Houd je je papier recht voor je, ga je toch draaien, leg je het overdwars, maar als je gaat schuiven krijg je dan van die ‘droevige veren’ of juist niet? Draaien je veren dan lekker met je mee?

Pfft, ik besluit het papier recht voor me te houden, dan raak ik minder snel ‘de weg’ kwijt. 

Het lijkt zelfs te werken.

Kijk, hier dromen we nu van. Zelf een hart, of een krans, en dan precies op maat. Zelf getekend, geen enkele rand/border meer die een probleem zal zijn.

Want wij weten nu hoe het moet…..

Mooi verdeeld en voldoende lucht tussen de rand en het quilt werk.

Zo ingespannen zitten we erbij. vlnr

Anneke (ik heb ooit haar dochter mogen trouwen!) Lies en Margreet.

Hier mijn tekening, waar ik best tevreden over ben, hoewel ik ook nu nog ‘rechte staken” zie. Maar dat is zo bij getekend.

En hier de quilt die als voorbeeld heeft gediend!

Al met al een hele leuke, gezellige, stille ochtend. Alweer zo’n ontdekkingstocht, waarbij je meer inzichten krijgt in patronen,

het tekenen daarvan, en zelfs

in het overzetten op een quilt.

LZ”tje heeft zich al gemeld, want in Robin’s Nest zitten ook veren!

Oh leuk, ik kan nu dus al aan de slag!

Fijne dag allemaal,

Juud

SEP

Zondag had ik mij verheugd op wat lekkerder weer,

om misschien niet alleen verlangend naar buiten te kijken, maar om er ook daadwerkelijk van te kunnen genieten.

Helaas, de wereld kleurt opnieuw wit en ziet de lucht grijs van de kou.

Binnen brand een geurkaarsje op mijn kamertje, niet beneden.
Frans vindt dat die zo stinken!

Goed in the sanctuary van mijn kamer.

Veilig, geborgen, met rotzooi om mij heen, weg van de wereld, en even in die van mij.

Kopje thee, radiootje aan.

Maak kennis met mijn collega Petra. 

Zelf quilt ze niet, is ze ook veel te onrustig voor.

In gedachten heb ik haar omgedoopt tot “Truus de Mier” van de fabeltjes krant. 

Druk en bezig. Kortom; een opgewonden standje.

Net als Petra. 

Enige tijd geleden vroeg ze mij of ik niet iets leuks kon maken voor haar hondje Sep.

Laat er nu in het boek van Veronique Requena een leuk hondenkussen staan.

Dus samen op stap om stofjes te kopen. 

En wat er dan gebeurd met een niet quiltster die stoffen koopt kun je op de foto hierboven zien.

ZIELSGELUKKIG terwijl er LAPPIES GEAAID worden,

dat is de kracht van stof, kleurtjes, texturen,

dat is de passie van het QUILTEN!

We zijn nu een week verder, en dit is de tussen stand deze zondag.

Sep’s naam al in een ster, met daarbij een vlindertje.

Toeval?

Nee.

Petra’s moeder is overleden en heeft haar gezegd

 dat zij haar terug zal zien in de vorm van een vlinder.

En dus wil Petra graag een vlinder op dit kussen.

Tijdens het stofjes kopen zochten we naar een leuke knoop of applicaties, maar vonden niets.

En wat vond ik deze zalige zondag ochtend?

een Vlinder!

Een vlinder voor Petra.

Fijne dag,

Juud

Pour l’amour du fil

Voor de liefde voor de draad.

Deze tentoonstelling wordt dit jaar in Nantes gehouden en 

gaan we mee in de ‘slip-stream’ van Ineke.

Ineke is wel DE idioot van ons vieren, die eet, leest, slaapt, denkt in quilts. 

Haar “manco'” is dat ze ALLES mooi vindt. 

Enorme fan is van Kaffee Fassett, 

misschien wel houdt van Ted Storm, (sorry Co)

kwijlt bij alles wat Di Ford ontworpen heeft 

en met namen komt van ontwerpers waar ik nog nooit van gehoord heb.

Toen ik in 1999 trouwde met Frans en wij met ons drieën naar Duitsland verhuisden 

voor een periode van drie jaar had ik nog nooit van quilten gehoord. 

Ien wel, die was toen al JAREN bezig.

 In dat zelfde jaar kwam er een boek uit van Brenda Papadakis, ‘Dear Jane’. 

Waar een hele bups de quilt ging namaken zoals die in het boek stond had Ien daar al haar zo haar eigen idee over.

Dit is het jaar waarin de originele Dear Jane 150 jaar geleden werd voltooid. 

Ter gelegenheid daarvan is er een tentoonstelling aan haar gewijd in Nantes. 

Ien wist dit al voordat ik maar zelfs aan Nantes had gedacht. 

Sterker nog Ien had concrete plannen om te gaan “met of zonder jullie, maar ik ga”. 

Tja daar hadden Joke (de Chef) en ik niet van terug. 

Dan ‘moeten’ we maar mee, LZ’tje had al helemaal geen keus!

En dus gaan we naar Nantes! 

Super leuk, Ien heeft een hotel gezocht, heb ik dit keer alleen maar “Ja’ hoeven te zeggen

 en geld over te maken.

Sindsdien dromen wij van 100 Dear Jane Quilts, misschien zelfs de originele!

Dan komt Joes Meester (Klik naar haar site) met de oproep voor het insturen van foto’s van jouw Dear Jane. In deze blog van vorig jaar schrijf ik daar al over Dear Jane Update. Want die Jane van Ien is een plaatje.

En wat denk je wat? Ze mag EXPOSEREN!! In NANTES! Waar haar idolen langs haar werk zullen lopen! Wat denk je, blijft ze dagen lang bij haar quilt staan?

In Juni gaan we het een dagje over doen met ons vieren.

Dan gaan we naar De Quilthoeve, 

Dan mag ik de hele dag kletsen over Sjaan, neem ik die van mij mee, maar

die van INEKE KOMT OOK!

Hoe leuk is dat?

Fijne Zondag,

Juud

Robin’s Nest

Het is een volle week geweest, met op maandag het afscheid van Tante Greet. Ik wil jullie allemaal heel hartelijk bedanken voor jullie lieve woorden. Waar ik een redelijk lege aula had verwacht was het (zoals het zo vaak is op deze gelegenheden) gezellig druk. Vele neven en  nichten die gekomen zijn en verrassend genoeg ook vaak weer met hun kinderen! Tante Greet was een schat en zal zeker zo herinnerd worden.

Het was ook de week die gekenmerkt werd met dagelijkse berichtjes naar LZ’tje. LZ’tje en ik bellen zo wie zo dagelijks, wanneer ik in de file terug ga naar huis. Maar nu dus berichtjes op de dag!

Pourquoi?

Omdat Robin’s Nest door het Petra Team in de ‘tweede helft’ van februari verstuurd zou worden. Op donderdag maakte mijn mobieltje ineens overuren. LZ´tje op het net.

De ene afbeelding na de andere verscheen in beeld. `we hebben post`,

En hups daar kwamen de afbeeldingen+ de enveloppe dicht, de inhoud van de enveloppe in de enveloppe, de inhoud uit de enveloppe, de mallen, alles kwam via mijn mobiel aan mij voorbij! Om gek van te worden.

Via de sportschool naar huis!

Dit moet gewoon herkenbaar zijn. Lapje voor lapje wordt de enveloppe ontleed.

worden lapjes bekeken, geaaid, en gaan ze nog eens door je vingers.

Als een of andere junk *R*U*I*K* ik er zelfs aan.

Het zijn mooie lappen, prachtige kleuren, stoffen uit de Josefien serie van Petra zelf, maar ook de Mill Girls zitten er tussen.

En dan begint het wachten tot gisteren, dan hebben we een date en gaan we samen beginnen.

Karin is haar roeping mis gelopen. Ze had `DRILL SERGEANT` moeten worden.

Pfft alles, maar dan ook echt ALLES is getekend. Wel met makkelijke mallen, maar dan nog.

ACHTIEN STERREN

Ik werd er gek van. `Juud, eerst het zure dan het zoet` klonk het.

Om half elf zijn we begonnen en rond drie uur hadden we dit.

Je snapt dat niet alleen ik, maar ook mijn polsen ziels gelukkig zijn dat er wat anders gedaan mag worden dan tekenen, tekenen en nog eens tekenen.

Met de Leaf Tutorial uit Wales ga ik aan de slag. Ik wil ook eens kijken hoe dat gaat.

Tussen het eten door, het kijken van `Freddie Heineken` pruts ik op mijn gemakje.

De haard aan, Maxime met vriend en vriendin op haar kamer, Frans druk met zijn laptop wordt er een begin gemaakt.

En dankzij het strenge gedoe van LZ`tje liggen alle punten nu wel voor het grijpen!

Da´s toch ook weer handig.

Fijne zondag allemaal

Doeg, Juud