Hoewel ik nu nog voor een wit scherm zit, met nu een paar zwarte letters erop, en ik probeer om mijn gedachten te ordenen, weet ik nu al dat dit een lange blog gaat worden.
De Janiac Gathering begint voor mij al op vrijdag, achter het huis bij LZ’tje.
Waar Marian zo lief is om haar Dear Jane quilt naar toe te brengen. Zodat ik met een stapeltje quilts op stap zou kunnen gaan. Dus van boven naar beneden, Annelies, Marian en Janny (later zou Ineke haar quilt er ook aan toevoegen) heel erg bedankt dat jullie mee hebben gewerkt aan deze presentatie!
Maar alleen een quilt weg brengen gaat natuurlijk niet. En zitten we toch nog lekker in een zonnetje met af en toe een wolkje te genieten van een naald en draad. Delen LZ’tje en ik de stofjes die ze de dag daarvoor gekocht had in Zutphen en eten we later wanneer we de achterhoek verruild hebben voor ‘het midden van het land’, omdat ze blijft logeren, een taartje.
Op zaterdag zijn we al vroeg op stap, halen we Joke en Ineke op en gaan dan in de hozende regen naar Naaldwijk. Waar we vervolgens druk zijn om van een lege ruimte een Jane-ruimte te maken. Dus meiden echt super bedankt voor het uitlenen van jullie quilts want nu was het gelijk een gezellig hok! (en was het voor mij een rijkdom om hierin te mogen vertellen en dat had zonder jullie niet gekund!!!!).
Kunnen LZ’tje en ik het niet laten om samen even op de kiek te gaan.
En dan mag ik op.
En ik vertel over Jane, haar leven, over Brenda, over de industrialisatie, over ‘baby-Janes’, over de winkelwagentjes in de quiltwinkels in de USA, over hoe heerlijk het is om op een plek te zijn waar quiltwinkels op elke hoek van de straat te vinden zijn.
Ik vertel over LZ’tje, over de quilt van Ien, de Provençaalse van Annelies, en de jaren 30 van Marian, over de quilt van Janny en over het bijzondere label dat zij daarvoor gemaakt heeft.
Ik laat foto’s zien van Nantes en vertel vooral over wat je met een bestaand patroon doen kunt.
En net zoals op de huwelijken die ik sluit, sluit ook ik hier met een cadeautje fröbel. Een scharenhangertje, vastgespeld op wat informatie die ik net verteld had, gemaakt van stofjes die in mijn Jane zitten, met lintjes gekocht bij de Amish.
En dan begint de show en tell. En wat voor een, in een veel te snel tempo gaan er tassen open en vliegen de quilts naar voren. Heel snel knippen met een fototoestel want voordat je het in de gaten hebt is er alweer een volgende Jane.
Dit is mijn favoriet! Wat een bijzondere Jane. Gemaakt van zijden stoffen, met (want de quilt was niet groot genoeg) effen blokjes erbij in met daarop teksten. Verjaardagen, gebeurtenissen, spreuken/gezegden en ook nog een blanco blokje, voor de geboorte datum van een nog ongeboren kleinkind.
Of deze Jane, in mooie zachte roze stoffen, met een broderietje als sashing. Echt fantastisch mooi.
Maar ontmoeten we ook leuke, lieve mensen, zoals Sis, Wilma, Mieke, Pauline die zo keurig de beamer wist te bedienen!, Wietske, en Marianne met haar prachtige Burnt Quilt
Die applaus heeft gekregen, helemaal terecht, vol in de belangstelling stond, ook helemaal terecht, en waar heel veel vrouwen met heel veel plezier en genoegen naar gekeken hebben.
Marian wat goed dat je hem hebt mee genomen. Wat in Veldhoven dan niet lukte ging hier gelukkig wel!
En komen de zussen zussen tegen, met dat zie ik nu pas, allemaal een zwarte bril.
Na een lekkere boterham vertelt Tammy van der Stelt over het belang van de Civil War Quilts. Wanneer je googled naar Museum of the confederacy kun je er verder over lezen. Zelf ben ik naar You Tube gegaan en heb daar wat filmpjes zitten kijken.
En natuurlijk, NATUURLIJK worden er stofjes gekocht!
Dit is niet mijn stapel hoor, maar van Belgische dames die ook de reis ondernomen hadden om te komen. Hoe herkenbaar is dit? De hele bups weer uit de tas, voor je op tafel, om vooral te kijken en te aaien!
En zelf nemen we ook wat mee naar huis. En wat wel heel erg leuk is, is dat ik juist gisteren de laatste meter heb gekocht om de quilt strakjes af te kunnen biezen (de onderste lap).
Kortom;
Het was leuk, gezellig, heerlijk om weer met ons vieren op stap te zijn, hebben we weer gelachen, hebben we leuke ontmoetingen gehad op het erf van de Quilthoeve en is het er een mooie quilt herinnering erbij!
Fijne Vaderdagzondag allemaal,
Juud
oh en voor ik het vergeet;
Always remember;
"NO PAIN,
NO JANE"
heel veel plezier met het maken!
Want er zijn gisteren wat dames bijgekomen die de uitdaging zijn aangegaan.
