Shaker Village Canterbury NH

We hebben heerlijk geslapen in The Maria Atwood Inn, 

een B&B die ik iedereen van harte kan aanbevelen.

 Wat een gastvrijheid, wat een heerlijk, 

fantastisch mooi huis.

Heerlijk ontbeten, vers gebakken scones, 

scrambled eggs, plakje bacon, 

verse jus en een kop koffie. 

(uiteraard een slappe bak, maar he daar houd ik toevallig van!). 

Het was hier heel gezellig en zijn we eigenlijk spijtig 

dat we hier maar een nachten hebben doorgebracht!

Deze dag bracht ons naar het Shaker Village in Canterbury. 

Altijd mooi om te zien hoe andere geloofd en geleefd hebben.

 Veel weet ik ook eigenlijk niet van de Shakers, 

behalve dan dat ze tijdens hun diensten stonden te dansen. 

Soms zo erg vervuld raakten van de 

Heilige Geest dat ze begonnen te schokken. 

Met andere woorden begonnen te shaken. 

Eigenlijk zijn het Quakers, 

Shaking Quakers, 

waarvan uiteindelijk het woord 

Shaker of Shakers is blijven hangen.

 

 

Het mooie aan dit museum is dat het is zoals het ooit was. 

Een gemeenschap gevuld met broeders en zusters

 die celibatair leefden en meisjes opnamen in hun gemeenschap 

uit naastenliefde.

 Geheel zelf voorzienend, 

waarin iedereen een taak had, 

werken op het land, koken voor de gemeenschap, 

naaien, leerkracht zijn, etc etc.

 

Veel van de meubelen staan er nog zoals ze in de vorige eeuw 

en daarvoor gebruikt zijn. 

Ook indrukwekkend zijn de vele foto’s die een 

duidelijk beeld geven van de levens die hier geleefd zijn.

 

Zoals deze muziekkamer, met een beetje fantasie hoor je de dames binnen komen om plaats te nemen achter deze piano om deze opnieuw te bespelen.

 

Het is een groot uitgestrekt terrein, 

waar ook een herfst fair gehouden wordt. 

Gezellig al die kraampjes en leuk al die beestjes!
 

De alpaca's zijn er ook, je kunt lekkere sokken, 

wanten e.d. van hun wol kopen.

Het meest indrukwekkend is een interview met deze dame uit 1999.

 Als 11 jarige werd ze opgenomen in deze gemeenschap van Sisters. 

Ze verteld uit haar jeugd, over hoe het leven was, 

hoe ze ervan genoten heeft, hoe dankbaar ze is dat ze 

is opgenomen in deze gemeenschap. 

Dat het een geloofsgemeenschap was is haar eigenlijk ontgaan, 

het werd niet opgedrongen. 

Bejegen anderen zoals jezelf bejegend wil worden, 

dat is haar grootste levensles geweest. 

Wij hebben ademloos zitten luisteren naar dit interview.

 

Als herinnering aan deze dag, deze mensen, 

deze overtuiging nemen we een Shaker dienblad, 

speldenkussen en oval box mee. 

 

Dan rijden we naar Henniker, naar de Quilted Threads!

 Een prachtige winkel waarin je 

je quilters hart helemaal op kunt halen.

 

Helaas mogen we binnen geen foto’s maken, 

maar geloof me het is meer dan de moeite van het gaan waard.

Op het toilet kunnen ze niet zien wat je doet………. 

Maar ook hier gaan de stoffen gewoon door. 

Wel een beetje een vreemde plek om je stoffen neer te zetten……

Ik heb in elk geval nog nooit tussen een baal of 100 zitten plassen!

Maar liever zo dan zo bij de Shakers......

In de regen rijden we lekker van New Hampshire naar Vermont. Het landschap veranderd enorm. In Vermont is het lieflijker, ziet het er welvarender uit, glooit het meer, zijn er hogere bergen. Het is er PRACHTIG! Om jullie een idee te geven, sinds Kancamagus Byway hebben we een kilometer of 500 gereden. Niet super veel, maar wel weer zoveel dat je toch een leuke indruk van een omgeving krijgt.

Morgen beloofd het een quilt dag te worden! Antieke quilts wel te verstaan. Oh wij zijn nu al reuze benieuwd!

Tot Morgen,
 

Tot Blogs,

Juud en Kaat