zaterdag 6 januari 2024

Australie 2024

 Het inpakken van de koffer ging zowaar

wonderwel.

Hup, hup erin, niet meer kijken, niet meer twijfelen,

we kunnen wassen en er zijn winkels.

Zo min mogelijk mee eigenlijk, je moet er alleen maar mee slepen.

Schiphol verlaten we in de stromende regen.


We hoeven nauwelijks te wachten met het inchecken, 

en gaat Peet voor een ontbijt. Ik aan de koffie, nou koffie?

Loeiheet, en helemaal niet lekker.


Cafe Coco wordt verbouwd en of het als Cafe Coco 

terug komt is nog maar de vraag. We drinken daarom

een echt bakje koffie bij Bubbles.

En dan stappen we in,

in 12 uur naar Hong Kong.

Je slaapt wat, je kijkt een film,

ik lees een boek,

en verveel jij je helemaal de pletter.

Wat een zit.


In Hong Kong raken we elkaar kwijt! Hoe kan het.

Je loopt achter elkaar het vliegtuig uit,

ok ik liet twee dames voor gaan,

en in de slurf gaat het mis.

Ik zie peet niet en vise versa.

Ik wacht op haar en zij wacht op mij.

Wij wachten op elkaar, maar

lopen elkaar volledig mis.

Ik bedenk mij dat we op dezelfde connecting 

flight naar Sydney zitten, ik zie haar wel bij 

het volgende vliegtuig.



En dat gebeurt natuurlijk ook,
bij de transfer desks komen we elkaar weer tegen.
Tot nu toe is het ons onduidelijk hoe we elkaar
toch zijn kwijt geraakt.
Super fijn om elkaar weer te zien, zo
in den vreemden.


Honk Kong Schiphol, een pot nat. Het lijkt op elkaar,
behalve dan dat het vliegveld hier door 
bergen wordt omsloten.


Dan de volgende 9 uur naar Sydney,
het is gewoon een te lange vlucht. EINDELOOS!
Dit doe je niet voor je plezier hoor,
afschuwelijk.
Eenmaal van boord lopen we zo door de
paspoort controle,
komen onze koffers snel op de band en gaan we
helemaal Border Patrol door de douane.

Voor ons een Chinese dame met etenswaar.
Wat dom, DOM DOM!
Je wordt aan boord al gewaarschuwd,
bij de koffers staan grote afvalbakken,
en dan nog met je kruiden, en wat weet ik het proberen.
Wij waren zo buiten, deze dame ook, maar
dan wel met een enorme boete.


In de taxi naar het hotel, 
eten we zalige patatjes en een kip schnitzel.
Allemaal even lekker,
nu liggen we op bed.
Fris uit de douche vandaan,
hopelijk komt de slaap.

Morgen de auto halen en dan begint het echt!

Tot morgen,


Juud en Peet down under









5 opmerkingen:

Margot zei

Dat vliegen is een werk ! Ook al is het zittend , je bent " on route "
naar, als je elkaar zoek raakt , gelukkig toch hetzelfde bestemming....
Maar jullie zijn daar waar je wezen wilt , dus laat het allemaal goed gaan !
Slaap lekker

Volgende blog een ' doenig ' blog , en fijn bij elkaar blijven !!

Ineke zei

Nou, lekker bijkomen dan. Veel plezier 🙏🥂🍾🥰

miekequilt zei

Tja, als je ver weg gaat, moet je lang vliegen. Het is niet anders. Maar nu zijn jullie er, en hopelijk met beter weer dan bij jullie vertrek.

Marion van de Sande zei

Ik vind de oostkust van de VS al lang vliegen, heb er echt een hekel aan maar goed, als je ver weg wil...

Maar jij hebt het nu achter de rug en het leuke deel kan beginnen, heel veel plezier!!!

Annemiek zei

Vreselijk zo een lange tijd zitten. Daar is de Armageddon niets bij. 🙂 Hoop dat jullie goed geslapen hebben en klaar zijn voor de volgende reisroute. Take care