Ciclovia Alpe Adria

Dat zijn wij,

op onze ciclo's op de Ciclovia Alpe Adria.

Dat wil zeggen wij fietsen een deel ervan.

Maar voordat wij vanochtend weer lekker op de fiets

stapte moest ik mijzelf eerst van Hoevelaken naar

Spittal an der Drau krijgen.

Alleen.

ik had mijzelf geestelijk voorbereid op allerlei

files door de vele wegwerkzaamheden die er 

altijd in Duitsland zijn.

Ok, inderdaad heel veel wegwerkzaamheden, maar files?

Slechts eentje!

Mooi op tijd kom ik op het overnachtingsadres aan.

Niet veel later vind ik mij achter een schnitzel,

lees er een boek bij, drink een lekker glas apfel schorle.

Naast mij een echtpaar, zwijgend.

Dan kun je maar beter lekker gezellig met jezelf

op stap zijn bedenk ik mij.

Dat alleen rijden is heerlijk,

af en toe een stop, lekker met een bakje koffie,

story tell op de speakers, en af en toe

een moord verhaal van de podcast Moordverhalen

met Eddie en Carrie.

In Spittal ontmoet ik Frans, pakken we de fietsen en 

gaan hier het dorp/stad in. Eten een heerlijke

after eight ijs, kletsen honderd uit,

fietsen een klein stukje.

Pakt Frans zijn tassen om, hij heeft hiervoor eerst 6 dagen gewandeld,

van wandelen naar fietsen.

Avonds eten we lekker een hapje en stapten wij 

vanochtend op de fiets.

Van Spittal naar Villach, slechts 40 km.

Voor ons, totaal ongetraind, een prima afstand.

Van Wilma ontvang ik foto's voor de quilt van 

The Little Quilt Gang

Abe's Garden.

Brams Tuintje.

Mijn vader Bram is onbedoeld een deel van de inspiratie 

geweest voor deze quilt. Mijn vader kon enorm mooi tekenen 

en schilderen. Een van zijn bloemen zal verwerkt worden in deze

quilt.

Ik heb wel spullen mee genomen voor de quilt,

mijn huiswerk zullen we maar zeggen.

Maar op de fiets is dat geen doen om mee te brengen,

straks in Italie op de camping ga ik daar mee starten.

Dus houd ik mij voorlopig bezig met Birds of a Feather

van Blackbird Designs.

Het patroon, het linnen en de garens kreeg ik cadeau

van Anne die zich bedacht heeft niet meer te 

zullen borduren.

Ik ben er hartstikke blij mee!

Voor nu is het een mooi project voor op de fiets.

Dit keer zijde garens van NPI,

nog nooit mee gewerkt.

We fietsen in no time Spittal uit, prachtig gelegen 

tussen de bergen.

Ruimte, wat hebben de mensen hier toch een ruimte!

Lachen als een boer die kiespijn heeft,

maakt niet uit.

Met liefde fiets ik er weer achteraan.

In de ochtend onder een wolkendek,

wat wij natuurlijk heerlijk vinden.

Het is best warm, 

ver in de 20 graden, 28 of zo.

Heet zat.

We fietsen langs de drau.

En we zijn zeker niet de enige!

Wat gezellig, veel mensen zijn vooral 

samen op stap.

Dat niet alleen, vaak genoeg zien 

we aanwijzingen voor een terras.

Daar houd ik van en heb ik vorig jaar

enorm gemist.

Eenmaal in Villach worden we hartelijk ontvangen.

Het is druk, gezellig, het zonnetje schijnt,

zijn er veel mensen op straat.

Frans drinkt een kola en ik een 

vlierbessen/spa rood uit een karafje met rietje.

En lunch ik met een focaccia met rauwe ham,

zalig!

Terwijl we lunchen regent het, wanneer

we klaar zijn met eten is het weer droog.

Wat een geluk.

Morgen gaan we verder met onze

Ciclovia Alpe Adria.

Het wordt een zware dag,

Frans fietst zonder ondersteuning

en zijn er nogal wat hellinkjes te nemen.

We zullen zien.

Zo en dan nu ergens wat lekkers eten,

jullie allemaal een hele fijne avond,

Frudith

Remember; Better finished than perfect!