Dag 5, Marg Sampson George

Klinkt het raar wanneer ik schrijf dat Peet en ik een 

dag hebben gehad die ook makkelijk gepast had 

in een dag of 3?

Vanuit ons hotel rijden we terug naar Leura,

het stadje in de Blue Mountains waarin Marg woont.

In een snoeperige cottage, die verscholen gaat

in een weelderige tuin.

Het voelt alsof de tijd hier stil heeft gestaan,

het is compleet met the white picket fence.

Het is een hoog zomerse dag, zo eentje waarin

je blij bent dat je lekker in de koelte van de schaduw 

loopt, verlangend naar een lemonade.

De weg die lijdt naar deze heerlijke plek is al

even wonderlijk. Een brede laan met toren hoge bomen.

Wel drie keer zo hoog als de bomen bij ons. 

Het zorgt ervoor dat jij je enorm nietig voelt.

Het licht is anders, de blauwe lucht blauwer,

de vele papegaai achtige vogels die 

eerder krijsen dan fluiten en dan de geuren, 

het is ZOMER!

Maar dan zomer in een nieuwe vreemde wereld,

die anders ruikt en anders voelt.

Nog een ENORM verschil met thuis in het 

HOGE NOORDEN zijn de kleuren.

Daar kun je hier niet omheen, iedereen doet er aan mee.

De flora en de fauna,

Geen idee wat voor een vogeltje dit is,

wat ik wel weet is dat die parmantig op de stoep wandelde,

en zich behoorlijk liet horen.

Statig met zijn gele pootjes, gele masker en 

knal gele snavel.

Als je al door de natuur zo met je neus

op het geel gedrukt wordt ga je vanzelf

je vloer ook geel verven.

In deze kleurijk omgeving woont Marg,

die hier perfect past!

De cottage is gevuld met kleur, vormen,

borduren, kussens, overal staat, hangt of ligt wel wat.

Bijna achteloos neer gelegd, een schatkist 

die je de ene ah na de andere ontdekking laat maken.

Een quilt die in de lock down tijd gemaakt is, is deze voor haar zoon Andrew.

Gemaakt in een beperkt pallet,

blauw, roze en bruin.

In de quilts van marg is er altijd wat te ontdekken

en te kijken.

En dan haar quilters quilt, alle resten,

in stroken gestreken,

rond een klein middenstuk.

Een simpel borduurwerk rond deze 

springende haas.

Ja ik schrijf wel 'simpel', maar ik heb het niet bedacht. 

De haas is wederkerig in het werk van Marg,

de haas is ook een dier dat ik afgelopen augustus 

voortdurend zag in Engeland.

Moet de haas ons er aan herinneren dat wij ons

moeten ont-HAASten?

HAASten spoed is zelden goed,

Haasje rep je,

of moeten we juist een beetje rond huppen

door het leven?

Wat het ook mag wezen, 

ze komt telkens terug in de quilts.

Zelfs in een zeilbootje,

Of hier,

kijk maar eens goed.

Is dit leuk of is dit fantastisch?

Allerlei quilts passeren de revue.

Waarbij Marg niet gehinderd is om elke vorm even 

breed, groot, hoog te maken.

Het hoeft ook niet precies te passen.

Dan pas je het gewoon aan, maakt het kleiner,

laat de helft weg. Who cares?

Waar ik zou zorgen dat alle cirkels precies uit zouden

komen omdat ik nu eenmaal 'recht' denk,

denkt Marg 'scheef'.

Wat maakt het uit of alle cirkels precies uitkomen?

En dan de 'project bags'

Ach en deze vogels zie je hier daadwerkelijk,

gele poten, rode poten, 

grote kuiven, kleine kuifjes,

schreeuwend in de bomen.

Quilten gebeurd met een perle 12,

knal roze.

Net zo roze als de knal roze kaarsen in de standaard,

bij mij thuis zijn ze gewoon saai wit!

Ik bedoel maar!

Vroeg in de middag nemen we weer afscheid

van elkaar. 

Lopen we nog een keer door dat witte hekje

naar de witte huur auto, hopend dat we wat van 

Marg's Kleuren met ons mee nemen.

Via een lunch in Leura rijden we in een korte tijd naar

een Echo point Three Sisters waar je de vallei van de

Blue Mountains prachtig in kunt kijken.

De weidsheid, de vrijheid, de lucht, de geuren,

het is zo anders, zo intenser, zo vrijer.

Het zal er zeker toe bijdragen dat je dan ook een ander mens

wordt.

The Three Sisters is van significante betekenis voor

de Aboriginals. Hier kun je daar meer over lezen.

Dit vind ik dan weer zo grappig, een plaquette ter nagedachtenis

aan een bezoek van Queen Elisabeth.

Dat Engeland niet ver weg is blijkt wel 

uit deze 

"Letterbox"

Zelf ben ik gefascineerd door de Gum tree of

eucalyptus boom.

Ze zijn echt mega groot en hoog,

met kale stammen en toefjes groen aan het eind van de takken.

Ook weer totaal verschillend van 'onze' bomen.

Je kunt KILOMETERS ver kijken,

en dat alles onder een strakblauwe lucht.

De temperaturen halen makkelijk de 30.

Inmiddels zijn we in Blackheath,

morgen brengen we de huur auto terug naar Sydney 

en komen dan met de trein terug.

Jullie allemaal een hele fijne zondag,

Groetjes uit Down Under,

Juud en Petra.