Toen ik vanmiddag door de polder fietste op mijn
spiksplinternieuwe fiets (de eerste 14 1/2 km zitten erop)
kon ik maar nauwelijks bevatten dat wij pas
gisterenochtend wegreden uit Caldonazzo.
Die super geweldige actieve vakantie,
de plannen voor volgend jaar en de te fietsen
route is al uitgezocht!
Voorlopig heb ik gewoon weer de wind tegen
in een oerhollandse polder.
Dat bevatten van mij kwam vanavond in een klap!
Wasmanden vol zijn er weg gevouwen.
Die zomerjurkjes zullen wel niet meer
aan gaan, hup vouwen en in de kast.
Strijken kan altijd nog!
Zaterdag zag het leven er nog totaal anders uit.
De stoel had ik lekker aan het water gezet.
Uit de stoel zo hup het water in.
Dat klinkt enthousiaster dan het is hoor.
Wanneer ik tot aan mijn knieën in het water
sta ben ik doorgaans al voldoende afgekoeld.
Dit keer liep ik tot aan mijn schouders, nou
dat mag in de krant.
Frans, die veel te veel energie heeft,
zwemt nog een stukje!
Zwemmen doe ik niet, er zijn grenzen.
Ik ga er nog eens lekker bij zitten en pak
mijn Ken Follet nog eens op.
Het leest zo lekker weg, maar dan ben ik ook
gek van historische romans.
Wanneer er een enorme wolk voor de zon komt,
is het tijd om op te stappen.
En gaan we voor een laatste gelato, een
stracciatella met slagroom, rechtstreeks naar Bella Vista.
Oh als je toch eens mee kon eten, lekkere
grote brokken chocolade, en dan die ongezoete
slagroom......
Hemels!
Die Hemelse gevoelens waren zondagochtend
als een kras op een plaat direct verdwenen.
De laatste spullen vonden hun plek in de volgepakte auto
en al om 7 uur morgens reden we de camping af.
Onvoorstelbaar wat wij met ons
beide allemaal mee sjouwen. Hoe Maxime
ooit ook nog in de auto heeft gepast
is mij een raadsel.
Waar je ook geen bal van snapt is waar
die drie weken vakantie
überhaupt zijn gebleven.
Eenmaal in de auto is het pyramide tijd.
De start is goed,
de een na de ander
en nog een,
en nog een.
Komt er uit mijn vingers.
We pauzeren en dan is het mijn beurt om te rijden.
Als een speeding bullet race ik over
de Autobahn met wel 7 km per uur. De vaart erin!
Natuurlijk zijn er naast de files ook
baustelles.
Het schiet voor geen meter op.
Deze zien we ook vaker dan ons lief is.
Vijftien uur later arriveren we in Hoevelaken, 22:00 uur.
De turbo gaat nog een keer aan,
en ondanks het tijdstip, wordt de auto leeg gehaald,
en draait er een eerste was.
Douchen en naar bed,
wat is het dan heerlijk om lekker onder de
lakens te kruipen
Nu is het echt;
de vakantie is voorbij.
De volgende reis dient zich al aan,
we gaan met de winkel
naar de beurs in Nantes!
We hebben er super veel zin in.
Heb ik vast weer wat te bloggen.
Tot blogs,
Juud
Remember: Better finished than perfect
7 opmerkingen:
Goedemorgen Juud, nou en dan ben je inderdaad weer thuis. Ben benieuwd, zie je fiets niet op de foto? Wat heb je voor een nieuwe? Zelf heb ik voor het eerst een ebike Gazelle, erg tevreden en rij nu de meeste keren op de fiets naar mijn werk. In de wijk gebruik ik nog mijn oude fiets. Er wordt de laatste jaren veel te veel verbouwd aan de wegen in de Duitsland, oeiiii met de wintersport hebben wij er ook altijd last van. Wat vliegen drie weken he, ik ben me altijd zo bewust dat je dan weer een heel jaar op die drie weken moet wachten. Ik hoop dat je van de beurs ook weer leuk verslag doet.
Groetjes Coby
Het waren ook drie totaal verschillende weken.
Het voordeel van je blog is dat je hetzelf ook nog na kan lezen.
Ik schrijf op de boot ook altijd alles op.
Na dertig jaar varen zijn het heel veel mooie verhalen
Hoi Judith, het zal wel goed geweest zijn als je nu al terug plannen maakt voor volgend jaar. Ik ga voor de eerste keer naar Nantes, een week maken we ervan.
Zaterdag doen we de beurs. Een nieuwe fiets, hopelijk een goede keuze gemaakt.
Misschien tot in Nantes. Groetjes Maria.
Heerlijk weer heelhuids thuis. Het maakt tegenwoordig niet uit hoe vroeg je vertrekt op een gegeven moment is er toch weer die file. Op zich mag je een redelijk tempo hebben in Duitsland dan ben jé uit de file rijd je Nederland in hups 100 km per uur en dan wil je eigenlijk zo graag naar huis. Maar goed je bent alweer in de thuismodus. Fijn eindelijk je fiets en al een helm gekocht? Zou het maar wel doen. Het is vreselijk natuurlijk dat ding op. Geniet nog even van je vrije uren. Groetjes
Duitsland is vaak een crime met Baustellen. Als je dan een keer bijna niets tegenkomt ben je super verbaasd. 3 Weken zijn zo snel voorbij als je leuke dingen doet. En eenmaal thuis ben je zo weer in de dagelijkse modus. Veel meenemen herken ik, bij terugkomst is het elke keer weer: volgende keer nemen we niet zoveel mee, haha. Zolang het in de auto past!!! Wel thuis en geniet nog lang van de herinneringen. En Nantes is nabij, lekker vooruitzicht. Groet, Dientje
3 weken vakantie zijn zo voorbij, gelukkig heb je alweer wat leuks in het vooruitzicht.
Liefs van Tineke
Jij vond het snel voorbij gaan die 3 weken, maar voor mij, de lezer van je blog, vond ik het best lang.
Elke dag beleefde je zoveel, best bijzonder.
Nu weer thuis, maar je hebt nog wat voor de boeg, ook leuk.
Een reactie posten