Twee weken

 Twee weken zijn wij inmiddels weer thuis.

We doen wat jij ook doet,

de was, opruimen, nog meer opruimen,

geen zin meer hebben in opruimen, het laten liggen,

de strijk en begin je in je hoofd weer

een beetje aan je werk.

Werk staat synoniem aan twee weken 

even op- aan- en doorpakken.

Het zijn de blokken van de maand,

en dus administratie, emails, verzendlabels,

snijden, inpakken etc etc.

De bestellingen die eruit mogen en de

voorbereidingen voor Nantes.

Maar goed, dat is allemaal werk.

En aangezien ik niet full time werk, blijft

er ook nog tijd over. 

En grijp ik naar hetgeen voorhanden ligt,

de Pyramides. 

Ik tel nog een keer en besluit het tellen maar te laten.

het zijn er over de honderd en ik mag er nog heel veel.

De start die ik in Italie gemaakt heb om ze aan elkaar te gaan zetten,

zet ik door.

Ik denk dat je pas een leuk beeld hebt met een rij of

5 a 6.

Ik zit er nu net op 3 rijen van 13 pyramides.

De quilt ga ik gewoon op bed leggen om te kijken of 

13 breed genoeg is en pas ik zonodig aan.

Hier nog een keer de foto vanuit Italie.

Een volgend overzicht foto komt nog wel.

En dan toch ook gewoon werk,

dat kan ook prima thuis.

Lapjes vouwen, inpakken, en een volgende stapel tackelen.

40 pakketjes worden er gemaakt,

slechts een kleine druppel aan stof wat er morgen

in de bus ingepakt zal gaan worden.

Een nieuwe quilt van de hand van Judy Newman

Beehive Coverlet.

Leuk als er straks in Nantes een blok hangt

als voorbeeld.

En dus wordt dat ook 'even' gemaakt.

Er is ook een bee gepland, bij Suzanne van der Schoot,

samen met Wilma, Janneke Bloks en 

Anita van Alkemade.

We hebben elkaar digitaal ontmoet door The Rooster Quilt van 

Amelia Brown.

Mijn Rooster is nog amper uit het ei en die van 

Suzanne is klaar!

Ach verschil moet er wezen.

Er worden weer prachtige werken getoond.

Het een nog mooier dan het ander. 

Is het gezellig,

ligt en hangt er overal wel wat.

We wanen ons, in de prachtige serre met het zicht op

een schitterende tuin, op vakantie,

 Hier woont een vrouw met

groene vingers!

Te leuk om quilts en quiltjes in het echt

te mogen bewonderen. 

Het is eigenlijk allemaal spekkie naar mijn bekkie.

Mooie repro quilts, ik houd daar zo van.

Vol met verhalen, kleuren, indrukken en inspiratie

gaan we weer huiswaarts.

Een heerlijke dag!

Lang leve het internet, anders hadden wij elkaar

nooit ontmoet. 

We gaan uit eten met ons drieën,

Maxime viert vandaag haar 24 ste verjaardag

en Frans volgende week zijn 71ste.

 Ik schitter volgende week door afwezigheid,

maxime heeft vanavond feest,

en dus werd er gisteren "oudejaarsavond" gevierd.

Lastig om van deze twee een foto te maken.

Mijn telefoon staat bom vol met dit soort

kiekjes.

Hoor je het mij vragen;

"ah nu even gewoon"

K*A*N*S*L*O*O*S

Deze foto is nog de meest 'normale'

Lege baaltjes, 

de stoffen hebben hun weg gevonden in kits,

fatquarters en pakketjes.

Verdwijnen meters stof in de reserve bakken,

komen er nieuwe stoffen binnen.

Het is een heerlijke chaotische, georganiseerde drukte,

in stilte staan we naast elkaar,

wordt er gevouwen, wat gebabbeld,

drinken we een kop koffie, vergeten we te lunchen.

Die heerlijke rush voor een beurs.

Ik ben natuurlijk stik nieuwsgierig hoe het volgende week zijn zal.

Zo een eerste beurs na de pandemie,

zo een beurs waarvan je lang niet zeker weet of het echt

door zal mogen gaan.

Komen er nieuwe regelingen?

Minder standhouders dan normaal,

een opstart beurs.

Zonder Australiërs en Amerikanen,

wel met veel Europeanen.

Natuurlijk met een mooie tentoonstelling en

komt ook Christopher Wilson Tate

met zijn Antieke Quilts naar Nantes.

We weten dat Quiltmania ook van deze beurs

weer een pareltje zal maken.

Wij gaan het gewoon beleven,

aan de voorbereidingen zal het niet liggen.

Grote beurs, kleine beurs, wij pakken

gewoon in en straks in Nantes weer uit.

De winkel is morgen al dicht. 

De bus komt voor de deur zodat alles

op haar beurt ingepakt kan gaan worden.

Op ons gemakje, want we mogen

natuurlijk niets vergeten.

De krentenbollen en oude kaas zijn al gekocht,

zo lekker om straks in het busje lekker een 

krentenbolletje te eten.

Alsof er onderweg niets te krijgen is........

Dit beeld is niet alleen bij ons,

maar ook Petra Prins Amsterdam en Den Haan en Wagenmakers

is druk bezig om alles op tijd klaar te krijgen.

En nu?

Nu moet ik mijn tas gaan inpakken,

nog wat wegstrijken en begint 'het hele cirkus'

weer lekker opnieuw.

Ik neem je mee naar Nantes,

vast besloten ben ik om verslag te doen van de beurs,

de tentoonstelling, de quilts,

de mensen, de verhalen en de gezelligheid.

Fijn weekend,

tot blogs,

Juud

Remember; Better finished than perfect!