Caldonazzo

 Wat houd ik toch van deze plek.

De bergen, het meer, de gezelligheid,

de drukte die niet te druk is.

Er zijn geen verrassingen meer, en ook dat is fijn.

Je weet gewoon wie je begroet aan de receptie,

(en in ons geval, ons uit onze nood hielp),

ze kennen je bij naam, weet je waar je lekker kunt eten,

waar geen goed kop koffie te vinden is.

50 jaar geleden bracht ik hier mijn eerste

buitenlandse zomer vakantie door.

Dat sentiment zal zeker bijdragen aan mijn uber vakantie gevoel.

Er liggen hier inmiddels heel veel herinneringen.

Herinneringen aan mijn ouders, zus en broer,

herinneringen aan Maxime en onze eigen gezinsvakanties,

en nu al weer enkele jaren met slechts ons beide.

Hoewel we gisteren nog memoreerde dat ook 

Maxime precies weet waar wij uithangen.

Herinneringen oud en nieuw.

Ons wandel-fiets avontuur stopte op het moment

we op Spiaggia aankwamen.

En even geen avontuur is ook weer fijn,

even niet wisselen van bed, onderkomen is ook lekker.

Sinds vanochtend zitten we weer in onze 

gehuurde sta caravan, en belangrijker nog, we zijn geïnstalleerd.

Een eerste wasje is gedaan, en zitten we helemaal

in de Luier-ik-doe-niets-stand. We hebben nu onze vaste

stek en hoeven dus niet meer in en uit te pakken.

Gisteren was dat nog anders, om 10 uur moesten we 

uit de caravan zijn, en konden we pas om 14.00 uur inchecken in het 

hotel voor de nacht.

Nadat alles weer in de auto staat gaan we eerst

voor een kop koffie naar BellaVista.

En dan besluiten we om een rondje rond het meer te fietsen.

Dat hebben we ooit wel eens eerder gedaan.

De herfst is volop aanwezig, inclusief een heerlijke 

na-zomer zon.

Het is geen straf om hier te fietsen,

het ziet er allemaal even ontspannen en relaxed uit.

Bij Pergine gaan we weer omhoog.

Ik hoef nu geen lange afstand te fietsen

en maak ik gebruik van de ondersteuning

die op de fiets zit.

Een gevalletje "Appeltje-Eitje"

en fluitend omhoog.

Dit slot, burcht staat bij Pergine. 

Het was mogelijk geweest om er naar toe te fietsen,

maar dat doen we toch maar niet.

We hebben al genoeg steile hellingen gedaan.

Aan kerkjes geen gebrek.

Staat hier de rivier helemaal leeg.

En hoewel we niet het gevoel hebben gehad nu werkelijk

omhoog te zijn geklommen, sjezen we van de berg 

af richting Levico.

De trappers hoeven niet of nauwelijks rond getrapt te worden.

Onder ons wordt er volop van de zon en het water genoten.

Het is gezellig druk, zeker voor een zondag.

Terwijl ik shop, of probeer the shoppen,

zit Frans geduldig op mij te wachten.

Ik heb hem maar weer meegenomen van de outlet.

Zijn de mandemakers bezig met hun ambacht,

en hadden wij hier met gemak onder een tentje

met onze quilts kunnen zitten!

De jury zit klaar om de beste polenta te proeven!

Wij proeven wat anders, een glaasje Aperol Spritz.

Zitten lekker op een terras, eten keurig de chips op, en bestellen

later nog een tosti. Meer keuze was er niet, nou dat is

ook mooi makkelijk dan.

In de tenten tegenover ons zijn ze wetenschappelijk

bezig om bier te proeven en te beoordelen.

Gelet op de gelaatsuitdrukking van de deelnemers

was het bloed ernstig.

We fietsen weer terug naar de camping en gaan heerlijk

aan het strand liggen.

Die aperol heeft er in gehakt. 

Hier zijn het anderen die zich vreselijk aan het uitsloven zijn,

er werd het afgelopen weekend wedstrijden kano varen 

gehouden. 177 ploegen maar liefst!

Wij sloven ons ook uit. 

Liggend in de zon, gedeeltelijk in de schaduw.

Life is good!

Komen er zowaar pyramides uit mijn vingers.

en nog eentje.

Bij Panorama gaan we weer lekker eten.

Ze maken hier trouwens veel venkel klaar,

heerlijk!

Vanochtend was dit ons uitzicht vanuit

onze hotel kamer.

Toen we weer eenmaal geïnstalleerd waren kon ik eindelijk

naar believen in mijn 'handwerkkrat' duiken. Wat een 

heerlijk gevoel was dat. 

Eerst alle pyramides die gisteren gemaakt zijn maar

eens gestreken.

Met deze 7 erbij kwam de stand gemaakte pyramides

tijdens de vakantie op 60.

Inmiddels is nummer 61 er ook.

Lieve schatten,

dank jullie wel voor al jullie reacties, hier op het blog,

op facebook en via de email.

Super geweldig leuk om zo met elkaar 'in gesprek' te zijn.

De dagen zullen zich hier aaneenrijgen, van luieren,

patchen, Wordfeud, wat boodschapjes, nieuwe pantoffels, opzoek 

naar een lekkere olijfolie, balsamico, we moeten de winter immers weer door

en raakt het thuis aardig op.

Het zal dus wel even stil zijn op het blog

of er moet nog werkelijk iets zijn om over te bloggen.

Mijn vorderingen wat de pyramides betreft zal

ik natuurlijk op Facebook laten zien, want

wat hebben we daar toch een leuke groep.

Tot blogs,

Juud

Remember; better finished than perfect