Van Villach, Ossiacher see naar Ferlach

 Inmiddels zijn we weer een kleine 100 km verder gefietst.

Een beetje bewolkt in de ochtend, en dan rond een uur of 

2 klaart het helemaal op.

Om te fietsen perfect, in de blakende zon is het 

best lastig, maar met bewolking maar warm is het perfect.

Maandagavond hebben we heerlijk in 

Villach bij de Stadts Wirt gegeten. 

Inmiddels ben ik overgestapt op lekkere salades met vis.

De enige constante is het lekkere pilsje.

Waar dat ineens vandaan komt?

Eigenlijk ben ik helemaal geen drinker, maar nu smaakt 

het mij super goed.

In het hotel waarin wij waren was een wand met 

mega grote borduren.

Grappig, dat was wel het laatste wat ik hier verwacht had.

Gisteren hebben we een rondje Ossiacher See gefietst.

Om te fietsen niet geweldig leuk eigenlijk.

Bij het fietsen rond een meer verwacht ik eigenlijk

dat je echt aan het meer zelf zult fietsen.

dat is hier niet het geval, en dat is jammer.

Ook jammer is de lekke band van Frans.

Gelukkig is het allemaal zo verholpen.

In Amersfoort staat een levensgrote stier op een rotonde,

hier een levensgrote vlieg. 

Echt super mooi gemaakt.

Via een mooie route fietsen we terug Villach in.

Genoeg fietsen in de fietsenstalling van ons hotel.

Het lijkt wel of iedereen hier fietst!

We eten weer lekker in de stad,

eten we een ijsje en een kopje koffie als desert

op onze wandel route terug naar het hotel.

Enig al die kunst hier.

Vandaag mogen we de stad weer lekker uit om naar 

Ferlach te fietsen. Geen idee hoe ver het eigenlijk is,

we laten het ook gewoon een beetje op ons afkomen.

Uiteindelijk was het 57 kilometer,

waarbij we aardig wat klimmetjes hebben moeten maken.

Op een pauze plek komen we de ultieme bank tegen!

Dat zat echt super lekker.

Maar bijna horizontaal en ik begon gelijk enorm te gapen!

We fietsen over verschillende houten overdekte bruggen.

Drie in totaal, ze blijven toch altijd even leuk.

We fietsen behoorlijk aan de Sloveense grens en hebben 

de hele dag uitzicht op het Karawanken gebergte.

Enorm imposant.

Lunchen doen we bij een Italiaan.

Het restaurant zat aan een doorgaande weg,

en zag er weinig aanlokkelijk uit.

Maar je hebt niet altijd wat te kiezen, 

en even een stukje verder rijden doe je ook niet zomaar.

De verrassing was groot toen er achter de voordeur een 

geweldig leuk restaurant bleek te zitten.

We houden het nog steeds op salades.

We fietsen door een mooi landschap,

totaal verschillend van alles voor Villach.

Het dal is breder, veel boerderijen,

en stukken rustiger.

Het lijkt wel of het toerisme hier niet zo 

is.

De fietsers lijken we wel achter ons te hebben gelaten.

Ook hier zijn de eerste kenmerken van de herfst.

Geweldig mooi die rode besjes.

Onze dag sluiten we af met een biertje.

Lekker.

Nog voordat we naar onze kamer gaan.

Morgen is onze laatste fietsdag,

en dan is het ook goed.

Vrijdag met de bus terug naar het startpunt,

om zelf terug te rijden naar het

Klopeinersee voor wat dagen rust,

lummelen, handwerken, lezen, 

uitslapen, en het lekkere niets doen.

Tot blogs,

Frans en Juud