Die Frau had strom dabei

 We zijn nog maar net het hotel uit

of ik hoor mijzelf "he he" zeggen.

Zomaar, en met dat He He ben ik direct bij mijn tante Greet.

Die kon ook zo lekker zuchten. 

Een zucht van voldoening, van heb ik toch maar weer gedaan.

Tante Greet kon zuchten als de beste.

Ik ook.

Mijn zucht was er eentje van plezier, 

een zucht van genoegen, 

een zucht van "joh wat hebben we het goed".

Een zucht die mij zomaar terug bracht bij mijn lieve Tante Greet, 

zomaar ineens op de fiets in Oostenrijk.

Een zucht van plezier, en als ze ergens op een wolkje zit

weet ik dat ook zij zucht, 

een zucht van blijdschap.

En zo is het.

He he, dat is eruit.

Enfin, we gingen al later op stap, pas tegen 9 uur.

Geen haast, vandaag zou de afstand maar een slordige 40 km zijn.

We fietsen, voor wie kijken wil, 

van Oberdrauburg naar Sachsenburg.

Onderweg is er dit keer geen stadje die ons zal ophouden.

Onderweg is veel natuurschoon, 

en worden er veel foto's gemaakt.

In de bossen bij Berg im Drautal staat een wc.

Met mijn stadse voorkomen wilde ik er eigenlijk

wel even graag gebruik van maken.

Ik dacht werkelijk dat ik zou kunnen doortrekken!

Ha ha!

Niks doortrekken, het is een originele poepdoos,

dan kun je toch maar liever wildplassen.

De poepdoos staat wel op een waanzinnig mooie plek.

Nu bij een droge stroom bedding, er is nog een heel 

ietsje pietsje water.

Wat er ook is, is een barbecue,

en om het je gemakkelijk te maken ligt er onder de bank

wat aanmaakhout en hout voor je klaar.

Hout zat in Oostenrijk!

We volgen de drau, komen behoorlijk wat campings tegen,

waar voornamelijk Nederlanders op kamperen.

Bossen in Nederland of een bos in Oostenrijk,

veel verschil maakt deze foto niet.

Maar genomen in het ochtend licht,

samen op pad, was het toch een top geniet moment.

We vinden weer een boom, op de hoek van een veld,

bankje eronder. Dan is een pauze zo verzonnen.

We fantaseren er lustig op los. De vraag die ons bezig houdt

is wie deze boom, wanneer geplant heeft.

Zou die persoon hier ook vaak zitten of gezeten hebben?

Je kunt je maar ergens druk over maken!

Ach daar is de vakantie voor.

Ook leuk zijn de verkeersborden die ons in 

een paar tellen terug brengen naar vakanties die

reeds geweest zijn. Wandelen in Mallnitz en mijn wandeltocht

de Grossglockner af. 

Daarna heb ik geloof ik een week

niet kunnen lopen, wat een spierpijn heb ik toen gehad.

Of de Weissensee, twee keer zijn we daar in de

winter geweest om te schaatsen.

Sjaakje mee, die vond de sneeuw allemaal geweldig.

Langlaufen, de alternatieve 11 steden.

Mooie herinneringen.

Voor de duidelijkheid; ik heb er toen 29 km geschaatst.

Voor mij toen en nu een wereldafstand.

Frans natuurlijk 100, die is 1000x sportiever dan ik.

Nu dus weer een vakantie op de fiets, 

en dat was vandaag best pittig.

We hebben aardig wat keren moeten schakelen en heb

ik 'vals gespeeld'. 

Eigelijk fiets ik alles op de eco stand.

Frans fietst zonder ondersteuning, maar zo aan het eind

van deze dag heb ik toch echt een aantal keren de

ondersteuning toch wat standjes hoger gehad!

In principe fietsen wij dus langzaam, 

halen we de 20 km niet. Alleen wanneer we een berg

af racen.

Vanochtend worden we ingehaald door een viertal

Oostenrijkers. Ik had ze al gezien in mijn

achteruitkijk spiegel (ik weet het super truttig zo'n spiegel, 

maar ook weer erg handig).

Ze fietsen hard, heel hard, standje power denk ik zo.

Ze zullen zich amper beseffen dat er een eco 

stand op de fiets zit.

Frans fietst achter mij en hoor ik dat ze stom verbaasd zijn

om te zien dat Frans GEEN ondersteuning heeft.

Bestaat dat nog?

Wanneer ze mij passeren wordt het raadsel opgelost;

"Die Frau had ström dabei"

Alsof Frans daar harder van zou kunnen gaan fietsen?

He he gelukkig maar, 

ze waren van hun fiets 

gevallen als ik ook nog eens zonder ondersteuning

had gefietst.

Zuchten die Oostenrijkers ook eens lekker.

Hebben we weer goed gedaan Tante Greet!

Het was heuvel op, en heuvel af.

Nog een heuvel, en nog een heuvel.

Toch waren we rond half 1 op de eindbestemming van vandaag.

VEEL TE VROEG.

Morgen wordt er slecht weer voorspeld.

(lees zondag 18 augustus)

Dus waarom fietsen we dan niet gelijk de dag van morgen

vandaag al?

Dat zijn maar 40 km, we hebben tijd zat.

En dus fietsen we door,

dit keer zonder een kaart, het zou een extra route zijn

buiten de Drau Radweg om.

Leuk naar Millstatter See, met Google maps.

Makkie, dat kan Juud wel.

Er komen verschillende routes in beeld en kies ik voor 

eentje die niet de kortste is en ook niet de langste.

Steile Hellingen zegt Google maps,

maar wat weet Google maps daar nu van?

Nou dat heeft Juudje moeten bezuren

(en Frans natuurlijk ook, zonder ondersteuning!)

bij Kras (nog nooit van gehoord)

gaan we loodrecht omhoog.

Benen verzuren en dus duwen we 

onze fietsen omhoog.

Ik kan je verzekeren dat dit geen FEEST was.

Gelukkig deed dat aan de stemming geen afbreuk.

Enfin je maakt wat mee.

We fietsen door velden, over privé erven heen,

gaan stijl omhoog, hoger, hoger, hoogst,

racen weer naar beneden.

Struggelen door een bos, 

we hebben het allemaal gezien!

Met een knal rode biet komen we aan bij de 

Millstater See. 

Mooi meer, zeker waar, maar we waren KAPOT.

We drinken wat, eigenlijk was het de bedoeling dat

we ook nog even het meer rond zouden fietsen.

Van een afstand zagen wij dat het goed was,

en keerden huiswaarts.

Bootje varen, theetje drinken!

Voor de terugkeer naar ons overnachtingsadres

beraadslagen we Google SAMEN.

We kiezen voor de langste route, maar wel de meest vlakke.

En dus rijden we op de weg.

Dit hebben we ook al eerder mee gemaakt,

en schrikken we daar inmiddels niet meer zo van.

Gek blijft het wel.

Het was super snel, en minder steil. 

Hoewel we niet zonder klimmetjes terug kwamen bij ons hotel.

En die 40 km?

Nou die hebben we zeker gefietst, volgens het programma

zou het 40 km inclusief een rondje meer zijn.

Maar dat kan nooit kloppen.

(volgens juudje dan!)

We hebben een heerlijke kamer,

compleet met bankje.

Een bankje waar we niet eens voor van de stoep hoeven!

Zelfs ik ga aan het bier.

"Ein kleines helles"

Het blijft er ook niet bij een,

nou dan moet ik echt dorst hebben.

Zalig was het.

We laten het ons goed smaken,

heerlijk was het.

Zelfs lekkere groeten op mijn bord. 

Na het eten gaan we nog even de benen strekken,

achter ons hotel is een camping met daarop,

hoe kan het ook anders, voornamelijk Nederlanders.

Het ziet er gezellig uit.

De terug keer naar onze kamer is minstens zo leuk.

Links onderin logeren wij.

He he, het was een heerlijke dag.

Ruime 80 km op de fiets.

Nu al benieuwd wat de dag van morgen ons zal brengen.

(lees vandaag ons zal brengen).

Fijne zondag allemaal,

Frans en Juud