zaterdag 31 augustus 2024

Thuis

Thuis komen is toch een wezenlijk deel van je 

vakantie.

 Wij vinden het altijd een feestje om weer naar

huis te gaan. Misschien zijn we wel echte huismussen.


Mag ik jullie allereerst bedanken voor alle lieve

reacties op het bijt incident in Italië.

Inmiddels weten we dat Freddie geopereerd moet worden.

Er is uitgebreid contact geweest tussen de dierenarts hier

en de dierenarts in Livorno,

 en is er besloten om Freddie daar te laten opereren.

Wanneer is afhankelijk van de infectie die hij

van de beten heeft opgelopen.



Gelukkig is hij happy in de buggy en geniet Fred
zelfs van een hondenijsje.
Als ik het goed onthouden heb is het 
Yoghurt met kippensmaak.
(nooit geweten dat je een hondenijsje kopen kunt!)

Fred zit in de buggy omdat zijn achterpoot op 3 plekken gebroken
is. Die mag hij uiteraard niet te veel belasten.
De aangeschafte buggy is een schot in de roos. 

Maxime haar hand blijft wat stijf en pijnlijk,
ook dat heeft tijd nodig om te genezen.



Ik neem eigenlijk altijd veel te veel mee om te handwerken.
Dit jaar had ik mij gelimiteerd en dat was prima.
De hexagonen waren er blij mee.

Thuis heb ik de hexagonbloemen die ik klaar had mee
genomen.
Die mogen nog aan elkaar gezet worden.

De laatste week aan de Klopeinersee
 is mij dat wel behoorlijk gelukt.


Ook onderweg wordt de ene slinger aan de ander gezet.
Telkens een slingertje van 5.
Dat werkt wel het lekkerste.

We zijn in twee dagen naar huis gereden,
heerlijk.
Lekker op ons gemakje, nog een fijne overnachting gehad, 
lekker gegeten, een goed ontbijt en dan de laatste
vijf uur naar huis.
We zijn bijna van de ene file zo de andere ingereden,
zo fijn dat je dan goed uitgerust bent.

Thuis vergaat het mij zoals het jou ook vergaat,
opruimen, wasje draaien, boodschapje halen,
post bekijken en in mijn geval ook het 
gemaakte deel van de hexagon bloemen erbij pakken.


Het bovenste stuk had ik al gemaakt.
Gisterenavond heb ik heerlijk op de bank naar B&B vol liefde

(of vol Verwarring, vol Verbazing, vol Gebrek aan Zelfrespect)

met een half oog gekeken en het nieuwe stuk passend gemaakt
voor het gedeelte dat ik al had.



best al een aardig stuk. 
Nu nog helemaal recht maken voordat ik verder ga 
met het maken van rijtjes om die weer toe te gaan voegen.

Dit zijn nu iets meer dan 200 5/8 hexagonen.
Een slordige 1800 hexagonnetjes aan elkaar gezet.

Hoe groot?
Hoe Breed?
Hoe lang?
Geen idee.

Ik heb nog zo'n 90 hexagonen voorbereid liggen,
die eerst omgetoverd mogen worden tot 
bloemetje voordat ze aan elkaar kunnen.

Tussendoor nog maar eens stempelen, 
want een ding is zeker, 
Klaar is het nog niet.

Oh enne de volgende reis is geboekt!

Australie, zondag 26 januari gaan 
Peet en ik weer de lucht in.

Wat nu wel erg fijn is, is dat we alleen les gaan geven.
Dit keer geen stoffen die gesneden hoeven te worden,
geen pakketten om samen te stellen,
geen bestellingen die op tijd aan moeten komen.
Dit keer twee hele dagen om bij te komen van de reis
voordat de lessen gaan beginnen.

We starten in een nieuwe stad voor ons,
Adelaide.

Eerlijk is eerlijk, nu eerst genieten van het THUIS zijn!

Fijn weekend,

ik ga zo even lekker fietsen,


Juud

woensdag 28 augustus 2024

Klagenfurt

 We zijn in de directe omgeving van Klagenfurt,

say no more.

Ik wil heel graag die stad even bezoeken,

en dat doen we dan ook.

We zijn nog stijf in de benen van de lange afdaling van gisteren.

De keuze om het wat rustiger aan te doen 

is dus wel op zijn plek.




Klagenfurt is een kleine compacte
opvallend schone stad.


Vol met mooie gebouwen en schitterende doorkijkjes,


Leuke pleinen met vele terrassen.
Op een van die terrassen eindigen wij, drinken
wat en eten wat en gaan dan weer op pad.

Nooit geweten maar de hoogste HOUTEN uitkijktoren
ter wereld staat bij de Worthersee 


Dus hup de auto in en naar deze toren.


De toren zelf staat op een heuvel/berg van 
zo'n 850 meter hoog.


Het is echt indrukwekkend.


Al bij een van de eerste treden staat;

Gehen is das beste Medizin.

Je snapt het al, natuurlijk gaan we te voet omhoog.
441 treden.

hoe zo we doen het rustig aan vandaag?

Overigens is er ook gewoon een lift.


We verwachten beide dat het behoorlijk pittig zal zijn,
maar niets is minder waar. 
We lopen op ons gemakje naar boven.


Het gaat zo makkelijk dat we verbaasd zijn dat we er al zijn.


Waaghalzen kunnen naar beneden abseilen van 
een hoogte van ik meen 50 meter.
 
NEVER NOOIT NIET!

Je kunt van nog een hoger platform er ook voor kiezen
(klikker de klik naar de glijbaan)
met gemiddeld een snelheid
van 25 km per uur.

Ik loop die treden wel weer naar beneden denk ik dan.


Op 60 meter hoogte maak ik een video.
Ik dacht toen nog dat we tot 100 meter hoogte zouden gaan.
Dat was niet zo.

Je kunt trap lopen tot 70 1/2 meter.


Het uitzicht is behoorlijk imposant.



We zijn zo verbaasd dat we alle 441 treden gelopen
hebben dat we ze naar beneden gaan tellen.
Inderdaad 441 traptreden.


Is een vakantie altijd leuk?



Nou dat hoort wel zo te zijn.
 Toch weten we dat een ongelukje in een klein hoekje zit.

Wanneer dat 'hoekje' in Italie, Livorno is,
en het je dochter betreft, vergaat het lachen je snel.

Toen Frans en ik gisteren terug kwamen van Petzen 
en in de auto zaten had ik een gesproken bericht
van Maxime. 
Ik heb het werkelijk twee keer moeten beluisteren
voordat het tot mij doordrong dat ze echt
overstuur was.

Ze waren nog maar net op de camping aangekomen toen
Maxime even Freddie uit ging laten.
Dat eindigde na enkele minuten in een drama.

Freddie werd gegrepen door een pitbull, 
eerst werd hij in zijn kop gebeten en vervolgens aan zijn 
achterpoten weggesleept.

Dit alles gebeurde in een oogwenk en sprong
Maxime tussen beide. 
Maxime is flink in haar hand en arm gebeten.

De dierenarts, en EHBO post volgende gisteren nog.
Vandaag zijn er nog extra röntgen van haar hand gemaakt.

Freddie heeft zijn achterpoot op maar liefst drie plekken gebroken.
Maxime heeft gelukkig niets gebroken, 
maar moet wel aan de antibiotica.
Haar hand is dik, glazig, rood en pijnlijk.

Gelukkig zijn ze goed bijgestaan en geholpen
 door de camping eigenaars.



Inmiddels is er voor Freddie een buggy aangeschaft,
die lieverd kan nu maar weinig.



Helaas hebben de eigenaren van de Pitbull geen
enkele verantwoording genomen.
Sterker nog Mevr. Pitbull heeft Maxime
de huid vol gescholden.

"ze had maar niet zo dicht bij hun 
caravan moeten komen"

Wat zullen we daar eens op zeggen?
Dat de baasjes vaak op hun hond lijken?


Gelukkig is de rust nu wedergekeerd.
Bij Maxime, Tuur, Freddie en bij ons.


Ons avondeten bestond uit een ijscoupe!

Omdat we beide graag weg willen van de 
toeristische drukte waren we al een stukje de boulevard
afgelopen naar een stiller gedeelte.

Daarmee waren we al een stukje rond het meer gewandeld en zei 
ik gekscherend tegen Frans dat net zo goed rond
het hele meer zouden kunnen wandelen.

Dat was niet tegen dovemansoren!
Dus na de couple zijn we de benen gaan strekken.


Heerlijk rustig hebben wij langs de oever gewandeld.

Helaas kun je niet helemaal langs de oever lopen,
dit omdat er allemaal privé strandjes zijn.
Echt mega jammer, en in mijn ogen is het meer daarmee
wel een beetje verpest.


We hebben de zon zien ondergaan.


En na 5 1/2 kilometer waren we het meer 
alweer rond.

Precies een mooie afstand en fijn om
op deze manier alle emoties van de afgelopen 
24 uur achter ons te kunnen laten.


Zo zie je maar weer;

Tel je zegeningen!

Vanuit Italië Maxime, Tuur en Freddie

en uit Oostenrijk Frans en Juud

dinsdag 27 augustus 2024

Petzen Kabelbaan

 Gisteren was het echt weer tijd voor ons om wat te gaan doen.

Even weg en weer lekker buiten.

We gaan naar Petzen en daar met de kabelbaan naar boven.

We verruilen de slippers voor wat stevigers.

En zitten we sinds jaren weer eens in een bakje omhoog.



Eenmaal boven is het schitterend!


Daar drinken we een lekker bakje koffie,
genieten van het uitzicht en gaan dan op pad.


Op de P6 de WanderVogel lopen we naar beneden.

"kan niet zo lang duren, 1 1/2 uur max'

HA HA! We leren het NOOIT


Het is GENIETEN in hoofdletters.


We maken foto's 


Genieten van het uitzicht,


Verbazen ons over de hoeveelheid 
sneeuwkanonnen.


Genieten we om de haverklap van de mooie
uitzichten.


Bloeit de gentiaan weelderig


En krijg ik van de KPN om de haverklap berichten dat ik 
in Slovenië ben en dan een paar minuten later weer in Oostenrijk.
We lopen dus dicht tegen de grens aan.


We lopen hoofdzakelijk over een grind pad
en dat wandelt niet zo heel makkelijk.

Inmiddels zijn de geschatte 1 1/2 uur allang voorbij.


Op twee kilometer van het eindpunt is er pas
weer een hut.
We maken er graag gebruik van.



Overigens wordt hier ook heel veel gemountainbiket.
Voor de echte waaghalzen is er een Thriller baan,
voor de echte experts.
Met afschuw kijk ik waar deze experts
dan naar beneden racen.

Ik wandel liever.


Samen met Frans.


na 2 uur en 50 minuten en 11 kilometers naar 
beneden gewandeld te hebben zijn we terug
bij de kabelbaan.

Je snapt zeker wel dat mijn kuiten er tegen die tijd
ook echt wel genoeg van hadden.


En toch als je dan zo omhoog kijkt lijkt
het echt niet zo veel.


Eenmaal terug in St. Kanzian gaan we naar het meer.
Even lekker afkoelen.
Tot ons genoegen is het hier een stuk stiller dan
het afgelopen weekend.


tot blogs,


Frans en Juud


zondag 25 augustus 2024

KlopeinerSee

 Het is hier zomer,

zo lekker.

Heerlijke temperaturen, en koelt het nachts ook nog eens af.

Waar we in Nederland nog nauwelijks hebben kunnen 

genieten van "de Zomeravond"

doen we hier niet anders.


Zo ook woensdagavond,

we zaten in een rustig dorp,

Ferlach.


Het enige waarover je hier druk moet maken
is het formaat van de porties.
Veel en veel te groot.


Eigenlijk is het een Fiets en Dineer vakantie.
Op onze laatste avond delen we de tafel met
"de Friezen". De friezen en De Lonnekers.

Werkelijk geen idee hoe deze echtparen met hun voornamen heten.
We zijn allemaal op hetzelfde moment gestart, op dezelfde route.

Af en toe kom je elkaar tegen, en zo ontstaat er toch een band.

Soms zaten we allemaal in verschillende hotels, en soms in dezelfde.
Een keer hebben we allemaal in hetzelfde hotel gelogeerd en
avonds gezellig samen gezeten.

Op onze laatste avond aan de Klopeinersee hebben we
met De Friezen gegeten.
Super gezellig.

Afgelopen vrijdag zijn we met ons zessen 
terug gebracht naar het startpunt in Strassen.
Frans en ik zijn terug gereden naar de Klopeiner See.


We fietsen rond het meer, opzoek naar een rustig plekje.
Het is hier ENORM toeristisch, veel te toeristisch naar onze smaak.


Uiteraard een selfie links en rechts.
Samen op de kiek.


Eten we in het ene restaurant, fietsen we door langs het meer
naar een leuke ijssalon die ik gezien had.

Het smaakte weer voortreffelijk!



Dat vond de mee etende wesp ook,
prima zolang mrs. wesp op haar gedeelte van het ijsje 
zich tegoed doet.


Het arme ding heeft zich helemaal ongans gegeten.
Ze was er 'dronken' van, waggelde naar de rand,
om daar het achterlijf en achterpoten eens flink te wassen!



Wij hebben ons ook verplaatst naar een pension,
lekker huiselijk.


Op de Bauern Markt, hoofdzakelijk worsten, vlees en schnaps
hangen ook wat borduurwerken. Zo leuk!


En dan de dag van gisteren!
E*I*N*D*E*L*I*J*K
tijd om wat te handwerken. En dat doe ik dan ook, de 
HELE DAG!
WOO HOO!

ik loop 7 weken achter. 
Dat wil zeggen vanaf het moment GO
ben ik nog maar amper uit de startblokken,
nu mooi de tijd om dat wat te veranderen.


Mijn Hexagonen project heb ik ook bij mij.


En het duurt niet lang of ik heb bezoek.
Zou je het mij willen leren?
NATUURLIJK wil ik dat, niets liever
dan iemand het patchen bij te brengen.
Kathrin blijft de rest van de dag gezellig
bij mij zitten en maakt twee hexagonbloemen.


Ook de uitbaatster komt langs,
"zou je hier geen les willen komen geven?"

Wie weet wat daar nog van komt,
Juud in Oostenrijk.


Binnen de kortste keren ligt de tafel vol,
borduurwerk, hexagonbloemen, 
en Winsome.
Ik werk aan alle drie, zalig om weer naald en draad 
in de hand te hebben.
Ik bestel ook gelijk weer bij Soed Idee, en meld mij
aan voor de Merkwaardig dag op 12 oktober a.s. in Nijkerk,
waar ik gezellig met Wilma naartoe zal gaan.


Rond half zes liggen we even lekker in het meer.
Het mag geen zwemmen heten, het is meer 
"nat worden en een beetje afkoelen"

Dan wandelen we naar een restaurantje,


 

Eten onze buiken weer vol,
het is maar goed dat wij geen vegetariërs zijn, want volgens mij 
het je het dan toch lastig in Oostenrijk.

En na het eten wandelen we op ons gemakje naar het meer
waar we om 21.15 getrakteerd worden op een Lasershow.
Dat alles bij 29 graden Celsius, wat heerlijk zo een 
zomeravond!
Wat hebben wij dat toch gemist deze zomer.


We wandelen op ons gemakje weer terug naar ons
overnachtingsadres.

Uiteindelijk hebben we dan toch 50 minuten gewandeld.

En vandaag?

Vandaag wordt er in Zutphen weer les gegeven door 
Marg Sampson George.






Ik heb alleen maar enthousiaste verhalen gehoord.
Marg is dan ook echt super LEUK
en Inspirerend.

Vandaag dus nog in Zutphen en
Morgen en dinsdag nog les in Amsterdam
voordat Marg naar Cowslip Workshops in Cornwall
zal gaan.

Het zijn allemaal hele fijne dagen zo.


Tot blogs,


Frans en Juud