Het was nog maar een klein stukje auto rijden
naar de uiteindelijke bestemming.
Iets van 3 1/2 uur.
Rond de klok van 1/2 1 stonden we op de parkeerplaats bij Muritzenalm
om te wandelen naar de Sticklerhutte.
Daarbij in de buurt is de oorsprong van de rivier de Mur.
De komende dagen zullen we de Mur volgen op de fiets.
Helemaal bovenaan starten bij de Sticklerhutte is niet mogelijk.
Vandaar dat we besluiten er naartoe te wandelen.
Het leuke van reizen is dat je jezelf totaal kunt
verrassen over het feit dat jij jezelf hebt verplaatst.
Gisterenochtend reden we weg uit Hoevelaken
en nu lopen we hier!
Om nog maar te zwijgen over het feit dat ik
vorige week nog in the UK was.
Totaal onvoorbereid wandel ik net zo
makkelijk in mijn jurkje omhoog.
Het is redelijk rustig en val ik dus niet uit de toon
in Jurk en Wandelschoenen met roze sokken.
Wordt Roze het thema deze zomer?
Hier wordt ik zielsgelukkig van.
Blauwe lucht, groene velden, en lekker buiten
samen met Frans.
Bordjes ter bevestiging van de juiste route.
Hier is geen internet.
Wel zijn er verscholen vakantiehuisjes,
dan mag je echt niets vergeten mee te nemen
van de supermarkt hoor!
Je bent niet een twee drie terug in St. Michael.
Voor mij toch te verlaten,
ik vergeet nog wel eens wat.........
En geen internet.....
Heerlijk zoals we het pad, de weg,
voor ons uit zien slingeren de berg op.
Na ander half uur zijn we bij de hut.
Het is er echt leuk, de varkens hebben hier
in elk geval een super goed leven.
En overal stroomt het water, ook hier in deze trog.
Overal water?
Juud OVERAL WATER!
Je bent in Oostenrijk!
Hier regent het natuurlijk overvloedig!
Wel een regenjas ingepakt,
maar een regenbroek?
Vergeten!
We gaan het beleven.
Nee geen bier, frans een Radler en ik een
appelsap aangelengd met kraanwater.
Wel een halve liter, na 1 1/2 uur in de zon tegen de
berg op lust je wel wat.
Frans eet een braadworst, ik sla over. De appelsap
is meer dan voldoende.
Ook geen contanten bij ons, geen pin apparaat in de hut.
We mogen het overmaken,
wat een vertrouwen.
Hoewel ik de Daisies heel even aan de kant heb
gelegd doet dit mooie witte bloempje met gele
bolletjes mij wel aan een daisy denken.
Ik moest maar een witte maken op een groene
ondergrond.
In een uurtje zijn we weer beneden, zoeken ons hotel op,
bekijken de kamer, regelen een parkeerplek voor de auto,
en gaan op verkenning uit,
er moet immers gegeten worden.
En nu, alweer zittend op bed,
heb ik Lady Hester in mijn handen.
Ik zal haar morgen laten zien.
tot blogs,
Juud
Remember; Better finished than perfect.
5 opmerkingen:
Wat een heerlijk gezellig verslag, leuk dat we mee mogen reizen!
Leuk om mee op reis te mogen met jullie.
Heel veel plezier en wandel en fiets ze
Wat ben je toch een wereldreiziger Juud! Niet te geloven dat je dat maar allemaal kunt.
Gelijk maar weer een berg op klimmen....
Geen internet, wel lekker rustig, maar dat zijn we niet meer gewend.
Heb de foto even uitvergroot waar jij op staat, want ik wilde je roze sokken wel even dichtbij zien :-)
Mooi hoor, helemaal hip, je bent een trendsetter, let maar op. Straks loopt heel Nederland en omstreken met roze sokken.
Veel plezier samen met de verdere vakantie.
Zo gezellig mee op reis te gaan met jullie.
De verhalen kunnen mij niet lang genoeg duren.
Mooi de bergen op de achtergrond, daar ben ik zo van.
Groetjes Coby
Leuk om je verhalen te lezen, zo actief als je bent, geweldig !!
Het mooie witte bloempje is volgens mij Parnassia....
Een reactie posten