Page

Woensdag 7 juni

We gaan onderweg naar Page.

Page staat bekend om haar 

Antelope Canyons.

Uitgesleten canyons in het rode gesteente 

door het wassende water.

Waardoor je, ook omdat de canyons zo nauw zijn,

een prachtig schouwspel krijgt.

Wanneer we uit Monument Valley rijden is

Antelope X de eerste 

Antelope die we zien,

en besluiten we om gelijk te stoppen.

Na een makkelijke lunch in de camper

worden we luttele minuten later

door een Navajo Native American

naar the Antelope gereden.

Op een heuvel worden we afgezet.

Dit is ook het punt waar we weer naar toe moeten

wanneer we klaar zijn met de Antelope X.

Gelukkig is er schaduw, 

en een bak vol met ijs en flesjes water,

mocht dit nodig zijn.

Er wordt ons vertelt het heuveltje af te lopen,

en dan hup de canyon in.

We doen braaf wat ons gezegd is en lopen 

we als het ware 'naar beneden'

over het rode zandpad.

Het is HEET!

En blijf ik mij verbazen over alle mooie bloemen

die we tegen alle waarschijnlijkheid in zien bloeien.

We zijn ALLEEN, helemaal ALLEEN.

Er is een groep voor ons maar die gaan

net een andere Antelope in.

Frans en ik kuieren op ons gemakje

door de nauwe doorgang.

Het is feeëriek.

Je kunt duidelijk zien hoe het water

de rotsen uitslijt.

Het is ook heerlijk koel!

En stil,

en verlaten.

Tumble weed, ik kan mij herinneren dat met de

Santa Anna winden in zuid Californië

(vergelijkbaar met de mistral in Frankrijk)

dit onkruid over de snelweg heen rolde.

Nu liggen ze nog veilig en wel 

in Arizona,

but the tumble weeds can travel for miles!

Het is heerlijk om met ons tweeën door deze

spelonken te kunnen wandelen, en om het 

op ons gemakje te kunnen bekijken.

Dan rijden we langs Lake Powell en hup zo de 

campground op.

Inmiddels zijn we routiniers, 

voor je het weet zijn de slide outs out,

zijn we aangesloten op water, electra en het riool.

Omdat het zo heet is, zitten we lekker in de schaduw,

lezen, lummelen, en eten uiteindelijk buiten.

Echte europeanen, 

een beetje amerikaan

zit binnen in de airco.

Wanneer het echt wat later op de avond wordt,

gaan we een stukje aan de wandel.

Frans wil graag gaan zwemmen.

Hij zwemt en ik zit op een handdoek 

in de Reizigers serie van Diana Gabaldon te lezen.

Life is good!

Ook hier proberen we/ik

te vergeefs te internetten.......

Wat hier overigens te gek is,

is dat op alles duidelijk staan aangegeven 

hoeveel calorieën ergens in zitten.

Nu dacht ik wel een donut te lusten........

maar voor 380 calorieën per stuk 

heb ik er toch maar vanaf gezien!

De volgende dag zou ons naar 

Zion National Parc brengen.

Tot blogs,

Juud

Remember; Better finished than perfect!