Als je zou willen lezen over quilts,
patronen en of projecten sla mij dan maar
gelijk over!
Dit gaat over wandelen!
Zoals je wellicht weet lopen mattie Wilma
en ik het Trekvogelpad.
Een lange afstand wandeling van
Bergen aan Zee naar Enschede,
iets van 450 km in totaal.
We weten niet goed of we wandelen of
gewoon een excuus nodig hebben
om samen te picknicken.
Onze rugzakken zijn altijd goed gevuld.
Dit keer is het een forse afstand,
maar liefst 25 km
(uiteindelijk zijn het er 26.7 geworden,
je loopt nog wel eens verkeerd......)
Voor ons een uitdaging, kunnen wij dat?
Lopen we ons niet kapot?
Het leuke aan wandelen met Wilma is dat wij
elkaar zo goed kennen, zo op elkaar zijn
ingespeeld, beide redelijk makkelijk zijn,
en oog hebben voor de ander.
Het altijd goed gaat.
We starten in Maarn.
Zoals altijd eerst een selfie, met alweer dikke mutsen op.
Wilma wandelt in een wandelbroek,
en ik in rok.
dikke maillot aan, gamaschen aan.
Het voelt als 'vrij' en 'avontuurlijk'.
Er is altijd wat te kletsen,
uiteraard wordt het quilten daarbij niet overgeslagen!
Ook nu komen er weer reacties op FB of
we zussen zijn. Het zijn niet de enige die dat denken.
We worden bijna op elke wandeling voor
zussen aangezien. Zo grappig.
Tussen Maarn en Doorn heb je de
Kaapsebossen.
Echt een mooi bos om doorheen te wandelen.
Dat heb ik ooit al eens met Frans
gedaan.
Nooit geweten dat er een klein
heide veld is en zelfs een zandverstuiving.
Toen we net begonnen met wandelen,
was corona er nog niet, en kon je als er een
horeca gelegenheid was ook nog wat nuttigen.
Inmiddels hebben we ontdekt dat wij
zelf voor een prima lunch kunnen zorgen.
Des te leuker was het om hier een
latte to go een plak cake en een stuk
worteltjestaart te kunnen kopen.
Op een heerlijke bank, in de zon,
hebben wij het ons goed laten smaken.
Hier geen horde mensen zoals ik avonds op
het 8 uur journaal zag.
Wilma was helemaal in haar element.
In Doorn zag ze haar nieuwe toegangspoort,
compleet met een gouden W geplaatst onder een
Kroon.
"Zeg maar Wilma van Oranje"
riep ze vrolijk!
Een paar honderd meter verder was het weer raak!
"Mijn tuinhuis"
Uiteraard voorzien van een statig hekwerk
een
Wilma van Oranje
waardig.
Als we dan ook nog langs een
"WIL(hel)M(in)A-weg komen
is ze haast niet meer van haar
"koninklijke-status" af te brengen.
De lunch maakte dat in een klap weer in orde!
Dit keer geen tafeltje, met stoelen en een afdak!
We waren als de dood dat er een grote schaduw
over ons heen zou vallen van een boze boer
die ons van zijn erf en hek af zou
bonjouren.
Gewoon op de keien, weinig koninklijk!
De lunch daar en tegen was een Oranje waardig.
Een heerlijke hete vers gemaakte tomatensoep,
een bruin waldkorn broodje (morgens vers afgebakken)
met kaas en een ei, nog wat aardappelsalade,
kop thee en een mandarijntje!
We wandelden langs statige huizen,
het een nog mooier dan het ander.
Het een nog knusser dan het ander.
We genieten van een zonnige strakblauwe
winterse lucht.
Lopen langs weilanden die
eindeloos lang lijken.
Struinen door het bos,
genieten van het ijs.
Drinken thee op een van de
zeldzame bankjes,
eten er een lekker
stuk Hart bij uit Spakenburg.
We verzusteren in de schaduw.
En zo stappen we onze kilometers weg.
Kletsend, soms in stilte,
dan weer met een leuk idee.
Voor we het weten lopen we op
Amerongen af.
We hadden graag in de uiterwaarden gewandeld,
maar dat is in de winter gesloten.
Wanneer we moe maar voldaan rond half
vijf in de auto stappen zien we dat
we 26,77 km gewandeld hebben.
Wat super stoer van ons.
Wat fijn om te weten dat we ook
lekker kunnen blijven wandelen
wanneer we onze magische 18-20 km voorbij gaan.
Over twee weken gaan we weer!
Dan van Amerongen naar Rhenen, naar de Grebbeberg.
Wat is het toch onvoorstelbaar leuk om
niet een ommetje te maken, maar om
een aaneengesloten stuk te
gaan wandelen.
Wij genieten er in elk geval van.
En de volgende keer?
Dan gewoon weer een quilt verhaal hoor!
Tot blogs,
Juud
Remember; better finished than perfect!
6 opmerkingen:
Lijkt me een prachtig stuk om te wandelen. Leuk zijn jullie lunches, lekker improviseren. Genoten van je verhaal. Groet, Dientje
Blijf maar lekker over het wandelen schrijven! Ik zie het zo voor me. Eerst bewegen.. dan quilten!
Groetjes Trees
Wat zijn jullie "zussen" toch superstoer om zo'n eind te wandelen. Jij met een Koninklijke Hoogheid, dat voelt natuurlijk heel goed. Helemaal zonder hofdame of extra beveiliging...
Nou eigenlijk wel, want jullie worden beiden beschermd door die heerlijke dikke warme super winterjassen van Didriksons!
Ja, ik zie het wel hoor :-)
Mooie tocht gemaakt en lekkere hapjes voor onderweg, echt genieten dus.
Wat super zeg!
Maar hoe komen jullie weer terug bij de auto?
Die rijd niet uit zichzelf naar jullie eindpunt.
Lijkt me wel heel gaaf om een keer zo'n route te lopen.
Quiltblog is leuk maar dit net zo leuk hoor (dat weet je wel want ik volg je man's wandelverhalen ook altijd). Prachtige plaatjes en een leuk verhaal. Respect voor jullie wandeling, maar met dit mooie weer loop je snel een stuk weg.
Lekker rugzakje mee, maar zelf denk ik altijd zo na over toiletbezoek.
:-)) ja dat laatste wat Coby schrijft, dat heb ik ook (trouwens overal nu waar je een wandeling gaat maken,ook in de stad, nergens meer een wc te vinden) , maar ik vind het reuze stoer van jullie in die kou. Wel prachtige plaatjes ook voor ons om van mee te genieten.
En hoe voelt het om in in de omgeving van royalty te vertoeven? ;-)
Een reactie posten