Shocking San Fransisco

Zondag 28 mei

Hi Maxime,
ook is het tweede blog voor jou geschreven,
en het derde en het vierde, en het vijfde,
en het daarop volgende blogje ook!
Fijn dat je zo mee kunt kijken met wat wij aan het doen zijn.
Mama om 5 uur morgens op FaceTime
is ook geen pretje!
XXX

Gisterenavond bij de Chinees om de hoek gegeten.

Was prima.

Snel terug naar het hotel/youth hostel.

Het duurt niet lang of we slapen.

Frans tot 00.00 en ik tot 01.00 uur.

Ik val om 02.00 uur weer in slaap,

Frans niet........

Het is geen fijne buurt waar we logeren.

Of is het nu eenmaal realiteit dat je hier

heel veel armoede, zwervers,

geestelijk beschadigde mensen

vooral op straat ziet leven?

Dansend op je sokken op straat?

Diep weg gedoken in slaapzakken liggend op de grond?

Zwaar gehandicapt?

Het is AFSCHUWELIJK.

Hele stukken straat stinken naar de urine,

het is verschrikkelijk.

Ik herken het nog wel uit mijn eigen LA tijd.

Frans is geshockeerd,

is er wel iemand NORMAAL?

In een half uur tijd hebben wij een ellende 

gezien die je in Nederland nog niet in een 

jaar tijd ziet!

En als je nu denkt dat Juud overdrijft?

Helaas......

Lang leven ons sociale systeem,

lang leve onze belastingen!

Onze dag begint bij Dottie's,

een 'heel bekend' ontbijt-diner.

Het is er DELICIOUS.

En dus sluiten we aan in de rij!

En die rij staat zelfs om de hoek van de entree.

We besluiten om toch maar aan te sluiten.

Het zal wel goed zijn.

Achter ons een mevrouw uit Chigago,

die niet wachten kan om binnen te komen.

Voor ons toeristen uit Minnesota,

ook hoor ik Duitsers praten......

Dit moet nu wel goed zijn natuurlijk!

De keuze is reuze!

Frans die al sinds middernacht wakker is,

heeft trek. Reuze trek. Hij zegt wanneer hij besteld

heeft dat wanneer hij dit op heeft hij graag

NOG WAT wil bestellen.

De serveerster kijkt hem verbaasd aan,

maar uiteraard,

"You may"

De porties zijn MEGA!

En Frans......

het bleek voldoende!

Meer dan, sterker nog,

lunch hebben we over geslagen.

We wandelen naar de fiets verhuur en 

gaan fietsend verder de stad verkennen.

Het is nog 'koud', een graad of 16,

en mistig.

Zoals je hier ook goed zien kunt.

We fietsen vanaf Pier twee naar ons doel;

The Golden Gate Bridge.

Onderweg wordt er veel gestopt, om te kijken,

te genieten.

90 dagen geleden hebben we ons aangemeld

voor de Alcatraz Toer.

Dat klinkt misschien overdreven, 

maar vandaag was de eerst beschikbare mogelijkheid

om het eiland te kunnen bezoeken op

4 juni.........

Morgen is het onze beurt, wel op tijd zijn,

anders gaat je kaartje door naar de volgende.......

Ons doel hangt nog steeds aardig in de mist........

Pier 39

of leuker nog

Fisherman's Wharf is ons veel en van harte aanbevolen.

Het is er voornamelijk heel erg toeristisch.

Leuk om op de pier al die zeeleeuwen te

horen en ruiken liggen.

Op sommige vlonders liggen er zoveel

dat deze helemaal doorzakt.

Aandoenlijk dit. 

De stad hebben we al een stukje achter ons gelaten.

De pier zelf is nog rustig.

Later die dag was het 

AFGELADEN VOL.

We hebben het dus op een mooi moment bekeken.

Onderweg vinden we een koffie truck.

Ook hier is de keuze weer reuze,

maar een cappuccino of een latte macchiato 

is er niet. 

Wel krijg ik een redelijke kop koffie.

We fietsen verder, stoppen her en der,

bekijken de kust,

het strand, 

de vissers, al de fietsers

en bakken met wandelaars.

Gaande weg brand de zon de bewolking weg.

En is daar dan eindelijk de brug.

We mogen nog wat heuveltjes over,

maar het is gewoon leuk.

Ben ik reuze blij wanneer ik weer boven sta,

och die arme knieën!

Het weer werd als en als mooier,

en het leek wel of er ook als meer 

mensen op de fiets bij kwamen.

Achterom kijkend kun je ineens goed zien 

wat er al gefietst is.

Geen mist meer te zien!

Geweldig leuk en wat een geluk!

We fietsen er met drommen tegelijk 

overheen met een heerlijke zon!

De fietsers worden van de wandelaars

gescheiden.

Ieder een kant van de brug.

Als je hier zo bezig bent

is net of iedereen heel actief en sportief is!

En zo sta je aan de overkant.

Aan de San Francisco kant hadden we 

heuvel op moeten fietsen,

in zijn laagste versnelling ging dat nog net.

Aan de overkant,

Sausalito kant, ging het heuvel afwaarts.

Stukken makkelijker.

Totdat we ook hier heuveltjes tegen komen.

Op een bankje is het goed rusten.

En het uitzicht meer dan mooi!

Daar zit je dan op je eerste zondag van je vakantie.

Een beetje over de baai van San Francisco uit te kijken.

Zippend aan een flesje water.

En dat terwijl je op maandag nog in Zeist op kantoor zat,

op donderdag met Susan uit Australië in Hoevelaken in de tuin,

en op zondag zelf in San Francisco rond fietst!

Ook Sausalito is druk. 

En mag je niet zomaar ergens je fiets neer 

zetten.

Daar zijn speciale fiets parkeerplekken voor.

Zelfs wanneer Frans even bij de 

fietsen blijft staan zodat ik een foto kan

maken worden we al aangesproken.

Frans zijn oren moeten naar het Amerikaans

gaan staan en begreep het niet helemaal.

(hij is volgens eigen zeggen helemaal

NIET doof.......)

Wanneer ik ten tonele verschijn wordt 

ook mij haarfijn uitgelegd dat 

"the bicycle parking one block down is"

Het is ook ok.

We stappen de boot op.

En genieten op het water van de omgeving.

Grappig dat wanneer je op de wal staat,

de overkant heel, echt heel dichtbij lijkt.

Totdat je op het water zit........

Dan is die skyline veel verder weg.

"kleine zeilboten"

en hele grote schepen trekken aan ons voorbij.

Dit was echt een joekel.

Hoewel een Rotterdammer nu misschien

wel denkt; "joekel?"

En dan nog zo een contrast,

zeilboot, alcatraz en San Fransisco........

op de boot was het afgeladen vol met fietsers.

Het was een heerlijke dag.

Wat een luxe! 

Genieten van elkaar, het weer, de zon,

de mist, de fietsen, de gezelligheid.

En helemaal NIET genoten van 

de afgrijselijke taferelen op straat.

"Het lijkt wel een derde wereld land"

zei Frans op een gegeven ogenblik.

En daar kon ik hem geen ongelijk in geven.

Morgen nog een dag de stad. 

Alcatraz staat op het programma.

Als het daarna lukt Lombard street 

en China Town.

Een lange post.

Leuk voor ons zelf om later terug te kunnen lezen,

en leuk voor Maxime!

Naald en draad?

Misschien dat ik die straks nog even vast houd.

Frans?

Die slaapt.......

alweer te vroeg.......

En ik?

Eigenlijk nergens last van.

Fijne dag allemaal,

tot blogs,

Juud

Remember; Better finished than perfect!

nog een laatste foto.

Nog nooit zo een toilet gezien namelijk.

Boodschap gedaan,

dan je handen wassen met het water 

voordat het water het reservoir in gaat!