Alcatraz en de stad

maandag 29 mei

Maanden geleden hadden wij ons dus al bedacht

naar Alcatraz te willen.

Op tijd uit bed. 

Frans is alweer om 4 uur wakker,

en heeft sindsdien weer niet geslapen.

Langzaam maar zeker kruipt hij naar Pacific Time.

En ik?

Ik slaap en heb nergens last van.

Snap ook niet goed hoe dat nu kan,

maar schijnbaar is dit een goed tijdsverschil

voor mij om te overbruggen.

Om niet te laat te komen staan we om 8 uur

al op de trolley bus te wachen om naar

Fishersmans Warf te gaan.

Pier 33 ligt er naast.

Daar 'doen' we ontbijt.

Een cream cheese bagel,

vers fruit en een koffie.

Frans gaat voor de muffin en een donut.

In no time zijn we op Alcatraz.

Een eiland dat zijn geschiedenis begon als

een militair fort en militaire gevangenis.

Ook is Alcatraz bezet geweest door een 

groep indianen van 1969 -1971. 

Maar het meest bekend is het toch wel als gevangenis

waar ooit Al Capone vast heeft gezeten.

Hoe dan ook, wij wilde graag van de gelegenheid

gebruik maken om dan nu eens te kijken op dit eiland.

Veel is nog in tact gebleven,

de binnenkomst, het uitrijk hok van gevangeniskleding

Tot aan de douches, waar wij gelijk

heel andere associaties mee hadden.

We doen een audio tour. Eigenlijk doet iedereen dat wel.

Het is ook absoluut een aanrader, er word je op een duidelijke manier

e.e.a. uitgelegd over deze gevangenis.

De stemmen die gebruikt zijn, zijn die van gevangenbewaarders,

en van de 'inmates' zelf.

cellen zat om je aan te vergapen.

tot aan de isoleercel aan toe.

Deze foto is zonder flits genomen......

een akelige plek

In 1942 is er een poging gedaan om uit de gevangenis

te ontsnappen. Een wel zeer gewelddadige poging

waarbij verschillende bewakers het leven hebben 

gelaten.........

Een van de gevangenen verteld dat hij van zijn oma

had leren haken. Er zijn heel wat dekentjes gemaakt.......

Is er tijd geweest voor muziek

En waren er in sommige celletjes schilderijtjes te zien.

Erg breed waren de cellen zeker niet,

en koud!

De tralies zitten hoog in de muren,

niet altijd voorzien van glas.....

Zelfs vandaag was het koud, je moet er toch niet aan denken

daar te zijn met mist, regen en andere ellende!

Het huis van de Warden!

Jammer genoeg is er niets van over gebleven.

Meeuwen hebben er bezit van genomen.

Even zo als prachtige planten.

Er hebben een aantal gezinnen op Alcatraz gewoond.

Met heel veel plezier.

Stel je voor dat je hier als kind woont. 

Prachtige beplanting. Overdag ben je per boot

naar de vaste wal voor school, 

in de drukte van de stad.

Middags weer terug naar je privé eiland waar

de gevangenen al weer opgesloten zijn.

We hebben een deel van een film van Discovery gezien

over Alcatraz en haar bewoners.

Een van de kinderen van toen noemde het

een voorrecht hier te hebben gewoond.

Het moet voor gevangen enorm frustrerend zijn geweest om

te zien dat je op 2 1/2 kilometer van de kust zit.

Er was een verhaal over met name oud en nieuw en 

hoe de geluiden van een goed feest van een nabij

gelegen jachtclub over het water naar binnen

werden gedragen.

Op 11 juni 1962 is er al dan niet 

een geslaagde ontsnapping

van Alcatraz

waar een gelijkname film van gemaakt is.

Ook op youtube kun je er nog het een en ander over vinden.

Klikker de klik naar bovenstaande link

en dan kun je van alles lezen over hoe deze

ontsnapping in zijn werk is gegaan.

Het is onduidelijk of deze gevangenen het overleeft

hebben of niet. 

Ingenieus was het zeker!

Al met al hebben we een goede indruk gekregen van deze

top attractie in San Fransisco.

Eenmaal weer terug in de stad wil ik naar 

Lombardstreet,

de meest bochtige straat in de wereld.

Deze is ooit ontstaan om de natuurlijke helling van 27 graden met

8 haarspeldbochten te overbruggen.

maar voordat we daar zijn moeten we een

'stukje' lopen.

In San Francisco betekend dat je dan

ook heuvels over moet wandelen.

heel veel trappen moet lopen,

en je er dan nog steeds niet bent.

We wandelen helemaal Lombardstreet door.

Vanuit de verte ziet het er zo uit, maar voordat

het zoveel is gaan we eerst lunchen.

Een heerlijke grote cappuccino

en een zalige boterham!

Heerlijk!

Van een tuna on weat met een cola voor Frans,

en ik een turkey on a ciabatta.

(wat wel heel erg op stokbrood leek,

maar een kniesoor die daarop let!)

Ook is er wifi en zien we een filmpje van onze 

achtertuin, met kinderbadje, maxime

en vrienden. Omdat het nog geen 23.00 uur is in Nederland

gaan we snel even face timen, wat heerlijk!

Na de lunch wandelen we het laatste stuk naar boven!

Een hele klim, dat kan ik je wel vertellen.

Wat een spektakel. 

De kijkers fotograferen de auto's,

en de passagiers in de auto's fotograferen ons en de straat.

Er zijn zelfs verkeersregelaars!

Eentje voor de wandelaars en eentje om

de auto's (die ook in rij klaar staan om 

door de straat te mogen rijden) te regelen.

Het is echt mega stijl.

Om je een idee te geven, 250 treden zijn er nodig

om een blok omhoog te wandelen.

Uiteraard zijn we omhoog gewandeld

en toen weer helemaal naar beneden.

Zo Little Italie in.

Met mooie winkels,

gezellige restaurants.

Aan het eind van Italie,

ga je verder naar het oosten,

China Town.

Alles veranderen, zelfs de straat lantaarns!

Vind je in Amersfoort Mondriaan op muren of 

Toon Tieland kom je hier weer lokale kunstschilders tegen.

Deze muurschildering was op de overgang van Italië naar China.

Je bent nog niet in China town of je komt restaurants tegen.

Met uiteraard Peking Duck en een hele 

bekende man voor de etalage!

Is er zelfs een fortune cookie fabriek!

Waar in rap tempo de wafeltjes gebakken worden,

de ronde plaatjes voorzien worden van hun

'fortune' en dan snel gevouwen worden om een

ijzeren staafje heen voordat het wafeltje afgekoeld is.

Wanneer we China Town verlaten lopen we Nob Hill binnen.

We gaan van het ene uiterste naar het andere.

Hier worden heel sjiek avonds de straten gesloten.

Mooie witte stalen, verstevigde hekken zorgen ervoor

dat er niemand in kan.

Zo kunnen de Dior, Jimmy Choos,

Louis Vuitton ook rustig naar huis avonds. 

De reden om hier te zijn?

Britex

Four stories of just fabric, fabric en fabric.

Guess what?

CLOSED!

It's memorial monday today.....

Oh well.

Dit is Miljonairs Heaven.

Sax, tiffany's, schoenen die een maand salaris kosten.

Rijke mannen en vrouwen, beladen met juwelen.

Het is en blijft een groot contrast.

Ook komen we de befaamde Cable Cars tegen,

maar zoals voor zoveel in de stad

moet je ook hiervoor in de rij gaan staan.

En rijen?

Daar hadden we geen zin meer in.

Sterker nog,

we hebben lekker een bak Ben en Jerries,

cookie dough ice cream gekocht

wat we dood ordinair op ons bed gegeten hebben.

HEERLIJK!

Een naald en draad heb ik nog steeds

niet vast gehad.

Dat komt wel weer.

Tot blogs,

Fijne dinsdag,

Jullie gaan bijna aan je dag beginnen

en wij aan onze avond.

Juud

Remember; Better finished than perfect