Dear Jane Update

Pas toen ik gisterenavond in bed stapte en via Google Reader, de blogs die ik volg,  ging lezen realiseerde ik mij dat het de 5de van de maand was. Zo slecht als ik ben in updates van de Camelot op de eerste ben ik schijnbaar ook zo ‘slecht’ om ook deze update niet echt ‘op tijd’ te laten plaatsvinden.

Niks erg, een update op de 6de gaat ook. Net zo makkelijk.

De aftrap voor Jane kwam pas laat in december. Op de 21ste om precies te zijn, tijdens de bee in Zutphen werd de eerste punt getekend en gemaakt. Want eerlijk is eerlijk die punten zijn en blijven easy peasy.

En als er een punt gemaakt is…….

is er geen houden meer aan!

Ze zijn te leuk om te maken, en voordat je het weet heb je er 13!

Maar drie losse slingers is ook zo wat, want ooit zullen ze eens aan het middenstuk moeten. En dus verzamel ik een hoopje moed en begin de 1/4 inch sashing te snijden. Waarom ik dacht moed te moeten verzamelen weet ik echt niet meer. Want hoe moeilijk is het om 3/4 inch af te snijden en tegen kanten aan te zetten?

NIET

zelfs niet een Beetje.

En zo ging ik het nieuwe jaar in. Drie rijden klaar en aan Sjaan.

Zal in januari dan de vierde en daarmee de laatste 13 Dear Jane punten af komen? Ja, dat denk ik wel. Nog een paar nachtjes en dan gaan we namelijk op quiltweekend.

In dit bericht van vorig jaar heb ik het er al over;

Klikker de klik naar dat bericht

Daar zitten ze, Joke staat net niet op de foto. En LZ'tje was die dag niet mee. Da’s jammer want meet 

“The Partners in Crime” 
vlnr Ineke, Ingrid en Rita

Kort na deze foto zal Ingrid ons vertellen dat ze als een Dotty-member mee mag naar St. Marie Aux Mines. Waar Ien hier nog links op de foto zit te glunderen, glundert ze momenten later onder al dat “St. Marie nieuws” van Ingrid niet meer zo hard. Wat had Ien ook graag naar St. Marie gewild………om al die mooie quilts uit Australië te zien. 

enfin, snel verder anders baalt ze nu weer net zo hard!

Joke en ik gaan in de tegen aanval, want wij hebben ons eigen quiltweekend. Hebben wij zelfs geen team voor nodig, sterker nog, daar hoeven wij niet eens uren voor in een auto te zitten. Vele male eenvoudiger doen wij het; “in een hutje ergens in de omgeving van Eerbeek”  net niet op de heide…….

En dan ook nog eens in januari, wanneer de feestdagen geweest zijn, en zo’n maand zo lang lijkt, en de dagen zo kort, en je snakt naar wat zonlicht, en jij je realiseert dat dit nog even op zich laat wachten. Dan, juist Dan gaan wij WEG! Zonder Man (‘k heb een hele lieve hoor) en zonder kind (ook een leuke meid) maar wel met LZ’tje (trouwe quilt metgezel) en met Ien en Joke (de lieve vriendinnetjes uit Soesterberg).

Al die informatie over hoe Ien dan lekker kookt, wij opruimen en thee inschenken, en een borreltje. Hoe er gequilt, en gelachen wordt. En dat allemaal in een MB’tje (het makkelijke broekje) werd Ingrid en Rita te veel…..
(lekker puh dacht ik nog!)

Of wij wel eens ‘gasten’ mee nemen, en als wij dat zouden doen of zij dan die gasten mogen zijn…..

Sinds enkele dagen vliegen de mailtjes over en weer.

Gaat het over het meenemen van een Extra Large Kampioen (de lekkerste hazelnoottaart denkbaar uit Sneek) Vs de eigengebakken Appeltaart van Ien!

Is het menu gemaakt,

Staat de thee doos klaar.

en……….

Zijn er 13 punten getekend!

Ik zeg; "nog 5 nachtjes slapen!"

Fijne dag,

Juud