Meeuw en Meer

Gisteren was het weer een leuke bruiloft, wat is dat toch een enig bijbaantje! Maar voordat ik op de fiets de stad in ga, eerst langs de boekhandel voor een enveloppe om de Borduur Robin van Esther te kunnen posten.

Het was heerlijk op de fiets! Toch wel fris, maar zalig. Onderweg, vlak langs de A28 is dit plukveld gepland. Er wordt veel gebruik van gemaakt, het is dan ook ongelooflijk verleidelijk om hier even lekker je gang te gaan.

De "lange Jan" geeft vier uur aan. Het bruidspaar is te laat omdat de limousine in de file heeft vastgestaan. De chauffeur heeft het verkeer zwaar onderschat. Het bruidspaar heeft geluk dat zij  het laatste huwelijk van de dag zijn, want 'te laat' komen heeft zeker gevolgen als er nog een stel na je komt. Die kun je ook niet laten wachten. Gelukkig is het nu is geen probleem, en wachten de bode, de gasten en ik gewoon. Het komt vanzelf goed, en met die heerlijke herfstlucht.....

Kijk toch eens wat een prachtige entree. In de hal staan de gasten al te wachten, te wachten op wat komen gaat. De spanning die er dan heerst is altijd zo lekker. Vaak zijn de gasten ook op en top gekleed, gekapt, lippen gestift, wordt er verlangend de straat ingekeken of 'ze er al aankomen'.

 

Ik benut mijn extra tijd goed en schiet wat plaatjes, want het stadhuis is prachtig. De plafonds zijn het bekijken waard, het hangt vol met engeltjes. Volgens mij zien de bruidsparen dat nooit! Maar als je er al bijna 300x hebt gestaan ga je vanzelf eens verder kijken dan je neus lang is.

Het woonhuis werd dus in 1780 gebouwd, als geschenk van vader aan zoon. Deze Abraham heeft er maar vier jaar in gewoond, het was toch aan de krappe kant zullen we maar zeggen. Daar komt bij dat het destijds schijnbaar in een minder gedeelte van Amersfoort stond, en daar was Dhr Cohen toch wel gevoelig voor en dus werd er verhuisd naar Amsterdam.

 Al snel kreeg het de functie van stadhuis. Ook mijn ouders zijn hier getrouwd. Mijn moeder in een mantelpakje en mijn vader is zijn militaire pak. En dat allemaal onder de kroonluchters die er nu nog hangen. Dat vind ik zo bijzonder. Er is een aantal jaren in het nieuwe stadhuis getrouwd, gelukkig is dat terug gedraaid want dit huis is vele malen sfeervoller dan het 'nieuwe' stadhuis.

En dan vandaag, vanochtend met Frans naar Almere, naar de familie Meeuwisse op de Loefzijde 26.

Het was een onverwachts gezellig treffen. Hoewel ze wisten dat wij zouden komen voor een quiltstandaard hadden ze, op mijn verzoek, ook een handquiltraam neergezet.

Maar geen haast, eerst een kopje koffie met een lekker koekje. Het is gewoon gezellig er wordt wat gebabbeld en veel verteld.

Dhr en Mevr Meeuwisse zijn zeer bedreven in het opzetten van het raam. Een paar keer knipperen met je ogen en het staat!

Bretels dienen om de quilt op spanning te trekken, je moet het maar bedenken.

Kijk hier word je toch helemaal gelukkig van! Het zit heerlijk, nu nog MIJN quilt erop en klaar ben je.

Hmm Sinterklaas......

Frans vroeg me gelukkig te kijen, nou daar is dan weinig voor nodig!

Maar goed we kwamen voor de quiltstandaard en zo gingen we na ruim 1 uur weer naar huis.

Fam. Meeuwisse nogmaals hartelijk bedankt voor de lekkere koffie, de goede uitleg over het quiltraam, en de mooie standaard!

In huis! Super makkelijk te bedienen en de ring draait als een zonnetje, vanavond maar wat naaldjes quilten. Lekker lui in een stoel.

Staat toch super?

Kaarsjes aan.....

Prettige zaterdagavond allemaal,

Juud