Inpakken en Wegwezen

 Vandaag is het dan zover,

alles wat we de afgelopen weken gesneden, gevouwen en in bakken 

hebben gestopt kan in de Bo-Rent.

Maar eerst die Bo-rent halen natuurlijk.

Voor de zoveelste keer staan Peet en ik aan de balie

in Apeldoorn. 

"weer naar Frankrijk" klinkt het.

Inderdaad, wij mogen weer!

Met behulp van Yvonne rijd ik achteruit de Vaaltstraat in.

Overigens word ik bemoedigend toegeroepen;

"een vrouw achter het stuur, 

ik houd ervan" 

zegt een mevrouw enthousiast.

Nou daar houden wij ook van!

Dat beladen gaat prima, de verhuisdozen

met de kits, de pakketjes, de stoffen doosjes,

de reservebakken, alles vindt snel een plekje.

Inmiddels hebben we ook zo onze volgorde van inpakken.

Dan de tassen met de balen stof.

Die kunnen overal tussen en houden ook mooi

alles op zijn plekje.

En dan de bakken, die kunnen straks in Nantes zo op

de tafels.

De bak met rood, blauw, roze, geel, oranje, teal,

donkerblauw, cream etc etc. Ze zijn allemaal

voorbereid.

Los van de Kast die we straks in Nantes op zullen

bouwen nemen we ook de hele serie van 

Forget me Not van Emma Newman mee,

en onze eigen Pindots!

En dit is dan de trieste aanblik van de kast achter

de toonbank.

Grappig om eens te zien hoe de winkel er

dan uit ziet.

L*E*E*G

De tafel redelijk leeg, planken leeg,

geen kits op de kasten.

We stoffen nog wat, gaan even met de stofzuiger

rond, drinken nog een kopje koffie en sluiten 

dan uiteindelijk toch nog rond de klok van 5 uur

de deur achter ons.

Tweede Paasdag rijden we weer met de bus

de Vaaltstraat in.

Je snapt zeker wel dat wij ons verheugen op

de komende dagen.

Dat we stik nieuwsgierig zijn naar wat ons te wachten staat.

Dat we ons verheugen op het weerzien met 

onze vrienden in het Franse.

Morgen eerst maar eens het eerste stuk rijden,

op ons gemakje, we gaan gewoon weer overnachten.

a bientôt, bisous!

Juud, Peet, Yvonne en Nel

Remember; Better finished than perfect.