Onze vakantie dag is weer voorbij,
en zijn we verder gegaan waar we gisteren middag zijn gestopt;
opbouwen.
Dat is toch altijd meer werk dan je zou denken,
het is slepen met de spullen, van de tafels af,
op de grond, quilts uitzoeken voor de tafels.
Staat die tafel wel goed, moet die nog ietsje opschuiven,
staat die kast eigenlijk wel goed?
Enfin, de kast wordt weer leeg gehaald,
opgeschoven, gevuld, tafel op zijn plek.
Iedereen happy.
Dan de quilts tegen de muur, kan deze wel naast
deze. Kan het beter, kan het anders,
waar laten we de ladder,
hoe richten we de blauwe hoek in.
Wanneer we gaan lunchen schiet ik snel de
tentoonstelling van
A Japanese Garden
in.
Ik word gegrepen door deze quilt,
die mag zo mee naar huis.
Werkelijk alles vind ik er mooi aan.
Dit is slechts een klein detail van een van de
vele quilts die hangen van de Japanse
ontwerpers. Helaas was er nog geen
kaartje bij dus ik kan de maakster nu geen eer aan doen.
Het is verzameld werk van
Kuniko Saka,
Sachiko Chiba and
Noriko Tada
En dan de lunch, nooit geweten eigenlijk
dat de Fransen zulke vleeseters zijn.
Los daarvan, was het allemaal erg lekker.
De entree van Ortans doet het thema van dit jaar;
Flower Power
veel eer aan.
en dan tegen het einde van de middag
zijn we klaar.
De quilts hangen,
de bakken staan.
De kast staat te stralen.
Met de blauwe hoek zijn we dik tevreden.
De stoffen kitjes hebben hun plek gevonden,
net als de Amsterdam dozen.
Hangt de Setter voor het eerst te schitteren.
En is ook de tweede tafel goed gevuld.
Alle kits staan, is alles goed weg gezet
onder de tafels zodat we hopelijk
alles snel kunnen vinden.
Mijn Winsome top mag ook mee op de wand.
Alle kaartjes zijn geschreven zodat de prijzen
geen verrassing hoeven te zijn.
Wij zijn er blij mee.
Ik maak ook nog een video.
En dan even snel bij Quilt en Reve naar binnen.
Mind you er werd nog volop opgebouwd.
Er hangen nog geen kaartjes,
niet alles hangt recht,
maar ik laat het jullie toch vast zien.
Deze quilt is de Discovery van Petra Prins,
leuk hoe we elkaar weten te inspireren.
Het is Incroyable!
Wat een werk, wat een KUNST.
Wat een liefde in de quilts.
wat een toewijding.
het een is nog mooier dan het ander.
Het is van een onvoorstelbare
kwaliteit.
Dan wandel ik even bij
Claudine Janik binnen.
Ze heeft het sardientjes blik (die ik zo leuk vind)
als kunst verheven.
En ondanks het feit ik geen Frans spreek en
een heel klein beetje kan volgen snap ik haar
helemaal.
In 1924 hebben de sardientjes inpaksters 6 weken gestaakt
voor een beter salaris. In bretagne werd niet in Franse Franken gedacht maar in
een Real, een munteenheid uit Portugal/Spanje.
Als je in de gelegenheid bent ga dan ajb kennis met haar maken,
haar verhaal en gedachtegoed is super mooi.
De vrijheid van denken voor de vrouw,
de vrijheid om te zijn wie je wil zijn.
en hier een filmpje
En toen zijn we naar huis gegaan.
Uiteindelijk was het ook bijna 18.00 uur.
Nu lekker in de bank mijn blogje schrijven,
misschien nog even met naald en draad?
We zullen zien.
Tot morgen,
Juud, Petra, Yvonne en Nel
Soeviens-toi; Mieux vaut fait que parfait
3 opmerkingen:
Such beautiful quilts! I absolutely love the Japanese quilt at the beginning of the post, but all are lovely!
Wat een prachtige dingen zie ik hier.
Zo mooi jullie stand met prachtige quilts en stoffen.
De blauwe hoek is natuurlijk mijn favoriet :-)
Had bij de Franse lunch inderdaad heel veel verschillende kaasjes verwacht.
Ooo Judith, wat zie je toch voor een geweldige dingen, wat heerlijk dat we op je schouder mee mogen lopen langs al die mooie dingen.
Ik snap dat je bent gevallen voor die Japanse quilt, totaal anders dan wat je normaal in je handen hebt en ook heel anders dan wat ik in je huis zag, maar ik snap je.
Toch, het allermooiste, het meest unieke blijf ik de stoffen en quilts van Petra Prins vinden, ze zijn zó mooi, zo uniek. Ik heb Sian Perrington (je kent haar vast wel van flosstube) eens geprobeerd te vertellen van DH-stoffen. Ze is helemaal weg van Lori Holt, zoals zo velen. Maar als ik zie wat zij verder mooi vindt, dan denk ik dat DH veel beter bij haar zou passen. Heel de US zou toch aan de DH moeten, snap niet dat deze stoffen daar nog niet enorm bekend zijn.
Bij Quilt en Rêve zag ik ook wel wat mooie quilts maar de sardientjes, afgezien van het feit dat ik ze regelmatig ook op een borrelplank leg, vind ik de blikjes prachtig en het verhaal van de stakende inpaksters ook.
Veel plezier!
Een reactie posten