Goed gevulde dagen!

 Terwijl mijn fietsbanden knisperend over het schelpenpad gaan, 

voel ik mij helemaal gelukkig.

Achter mij heb ik de sportschool voor vandaag gelaten, 

de zon schijnt heerlijk in mijn snufferd hoor ik mijzelf zuchtend zeggen; 

"he he wat heerlijk, echt verwennen". 

Helemaal happy de peppy fiets ik door het bos. 

Ik prijs mij gelukkig. Voor mij zie ik de fontein van Huize Hoevelaken, 

naast mij een gouden tapijt van gevallen blad. 

De kou op mijn wangen, ik zie er vast niet uit. 

Joggingbroek, wollen muts, jas stijf dicht maar het maakt mij allemaal niet uit.

 Het is en blijft een heerlijke start van de dag. 

In het tempo waarin ik schrijf lijkt het mij een goed idee

 een blog te maken. 

Het is niet dat er niets gebeurd, er gebeurd van alles.

Zo mocht ik weer een jaar ouder worden,

59! Niet te geloven, waar blijft de tijd?

Op de dag van mijn verjaardag vraagt Frans aan mij of ik zelf de carport 

heb versierd. 

Nee, natuurlijk niet!

Dan gaan we samen uit op inspectie. 

Inderdaad er hangen slingers in de carport. 

En wanneer ik de voordeur open zie ik de ballonnen en het

cadeautje aan de deurknop.

HUH?

Wie heeft dat gedaan, 

wat is dit leuk. 

We genieten beide echt enorm van deze verrassing.

Het is Wilma die morgens vroeg voor het werk uit

bij ons aan de deur is geweest.

Wat een verrassing! 

En wat heb ik mij hierdoor  J*A*R*I*G

gevoeld.

Uiteraard een Verjaardagsbee, de tafel vol,

er passen er 10 aan en die waren er dan ook.

Lekkers in de keuken, gewoon een heerlijke dag

met mijn vriendinnen.

En dan die EINDELOZE regen,

regen op regen, op regen op regen.

Ontelbare keren ben ik nat geregend op de fiets

naar de sportschool.

Zo ook deze ochtend. 

Regen tot je geen regen meer zien kunt.

Maar dan de IJssel, die prachtige rivier,

waar ik al jaren lang wekelijks overheen mag rijden,

over de "oude IJsselbrug",

die heerlijke stad in naar dat hele mooie

winkeltje!

Als het water dan hoog komt te staan vind ik dat

eindeloos boeiend. De uiterwaarden vol, 

niks meer leuk wandelen met je hondje tot aan de 

waterkant. 

Het is de waterkant die nu naar je toe komt, zonder

een stap te hoeven zetten. 

IMPOSANT.

Ik ben in Friesland geweest,

net toen het in het Noorden licht had gesneeuwd.

Het was echt 'winters'. 

We werden getrakteerd op een prachtige lucht. 

Aan gevroren rijp op de bomen en 

het riet langs de vele watertjes. Zelfs een beetje ijs!

 

Anne ziet zichzelf al supporteren en liep bij wijze

van spreken al te ijsberen langs de waterkant.

We waren immers in Witmarsum, een van de

dorpen aan DE ROUTE!

zelfs een 'sneeuwman(netje)' ontbrak niet aan ons

winterse geluk!

Mijn nieuwe borduurwerk spreekt echter van een ander seizoen.

Hoewel het natuurlijk nog steeds herfst is.

Een halloween projectje.

Friesland was super leuk, lieve mensen,

een mooie omgeving, schitterende uitzichten,

het is dat mijn heit ooit een Amersfoortse is tegen 

gekomen anders had ik wellicht ergens rond 

Leeuwarden gewoond?

Grappig hoe het toeval je leven bepaald.

Op visite bij Peet, nachtje logeren, lekker

prutsen met elkaar. 

We zitten ons enorm te verheugen op onze

aanstaande reis. Ik geloof werkelijk dat ik met 

Peet de meeste reiskilometers heb gemaakt.

Altijd leuk, altijd gezellig.

Ook Prutsen met mijn Mattie!

Werken aan Abe. 

Het gaat langzaam, maar gestaag.

Het Leven gebeurd ook, en soms

vraagt dat om aandacht.

Om er te zijn voor je ouders, 

om ervoor te zorgen dat het goed komt,

om voor ze op te komen,

en dan moet al het andere, hoe leuk ook,

gewoon even wachten.

Maar als je dan weer samen bent, is het wel gelijk

weer helemaal heerlijk, 

vertrouwd, gezellig, fijn en gaan we rap verder

met ons project.

Ik moet verder met mijn Abes Garden/Brams Tuintje

huiswerk.

Zodat ik delen daarvan mee kan nemen op reis en dan 

lekker kan gaan patchen, ZIN IN.

 

Velen van ons herkennen bovenstaande foto direct!

Het grindpad naar de allerleukste borduurwinkel van nederland.

Die van SoedIdee.

Annemiek was nog nooit geweest, en Elly wilde

graag even rustig rondneuzen voor haar volgende 

borduur-avontuur.

Ik mocht ook mee.

In mijn tas huppelde aan het eind van de dag een konijntje mee,

een zeer bescheiden buit.

Maar het blijft leuk om hier even rond te neuzen, en 

om gezellig samen een bakje koffie te drinken.

En zo was het vanochtend, en zo is het nog steeds.

Minus de man, 

die is in Utrecht op de schaatsbaan.

Zo een hele update!

Tot blogs,

wie weet nog vanuit Hoevelaken en anders 

wens ik jullie nu vast een hele fijne Decembermaand,

geniet van de feestdagen, 

alle lichtjes, 

de gezelligheid,

handwerkje erbij, leuke film op tv of netflix,

anders lekker de radio aan,

en tot in Australie.

Juud

Remember; better finished than perfect!