Amersfoort, voor de tweede keer

The Sewing Sister Quiltmania Tour 2019

Spannend,

voor de tweede keer een tentoonstelling organiseren in Amersfoort.

Wat een verantwoordelijkheid,

wordt het wel leuk,

komen er wel mensen,

is de tentoonstelling goed genoeg,

is het lesaanbod ok,

Quiltmania die zich ook aansluit bij ons,

100-derden redenen om over na te denken!

etc etc.

Maar zoals elke show begint ook deze met uitpakken,

en inrichten.

We weten nog precies hoe het twee jaar geleden was, en dat is te merken.

Aan alle kanten vlot het sneller.

Worden quilts uit koffers gehaald, op banken 

neergelegd en vandaar opgehangen in de ruimte.

Zijn Amsterdam en Zutphen druk bezig om alles

een plek te geven in de 

"winkel buiten de deur"

Helpen de mannen mee! 

Ook dat scheelt.

Pakt Aalt de ladder en snelt zich om drie quilts

mega hoog op te hangen.

In de Gerfkamer wordt alles klaar gezet

voor de workshop van Susan.

Lunchen wij met een piramide aan kroketten!

Ha ha dat is toch echt helemaal heerlijk.

Ook allemaal verzorgd door Aalt Petersen,

de beheerder van de St. Joriskerk in Amersfoort.

Is mijn Frans druk bezig geweest

om ook hier 

Queen Victoria een goede plek te geven.

Knipper met je ogen en er hangt een quilt

van de kansel!

KLAAR!

Klaar voor de drukte, klaar voor onze klanten,

klaar voor de tweede keer in Amersfoort!

Morgens ga ik snel bij de Gaaper langs, daar logeren 

mijn Amerikaanse vriendinnen en laat ik ze

alvast kennis maken met Susan Smith.

Spannend, een nu nog lege kerk.

Om tien uur werd deze geopend door 

Carol Veillon en Petra Prins.

En dan start je echt.

Voordat ik mij dat besef is de eerste workshop 

in volle gang, en komen de bezoekers 

lekker de kerk binnen.

De entree is toch nog lastig te vinden.

Ik snap dat. Het is ook best verstopt.

In een van de kerkbanken hangt mijn 

Mrs. Billings.

Ik kon het niet laten om deze foto te maken,

het blijft toch leuk wanneer mensen naar

je werk kijken en misschien zelfs

op ideeën worden gebracht.

Aan het eind van de dag,

wanneer het als rustiger wordt is er zowaar

een patch moment!

Niet lang daarna zitten we met ons 15-en en 5 nationaliteiten verder

een pannenkoek te eten.

Mooi zo een lege kerk.

alle tijd om wat foto's te maken.

Rosa nonchalant over de stand.

hebben deze twee een onderonsje.

En is er zelfs tijd voor deze Secret Sewing Sisters,

Meghan Leslie en Renee Ferree om een naaldje te pikken.

En zitten Uitgeefster en Ontwerpster ook nog even

samen te babbelen!

Avonds hebben we een hapje en een drankje,

gezellig om elkaar even in een andere setting

te zien en te spreken.

Lachende gezichten! Heel veel lachende gezichten,

Gezichten van dichtbij en gezichten van Ver weg,

En soms van nog verder weg!

De kans om The Secret Sisters te ontmoeten was er

op vrijdag. 

En werd er op vrijdag ook gewerkt aan 

Queen Victoria.

Zijn de eerste grote hexagons inmiddels een feit!

Zelf verbaas ik mij over het werkmanschap van 

Cecile Franconie!

Wat is dit toch mooi gemaakt.

Cecile vs deze Crazy quilt uit de prive

collectie van Charles Edouard du Broin.

Ook naaldkunst, alleen wat ouder.

en op sommige plekken echt helemaal versleten.

We hadden een leuk bakje gele bloemen

bij de quilts van Susan gekocht.

Een hortensia bij de rood/roze quilts.

Dat quilten van jou en mij?

Dat stopt natuurlijk nooit.

Kijk maar naar het Team Amsterdam!

Als we dit, of die, wat dacht je van dit lapje.....

Betrapt!

Maandagochtend was er niets meer van de tentoonstelling over,

nog wat planten die ik kwam halen.

Geen quilt op de kansel,

geen Charles Edouard achterin.

Susan inmiddels in Zeeland bij Marcha

En Petra Prins in Cowslip United Kingdom.

En ik?

Ik heerlijk aan het bloggen,

heerlijk aan het knippen in lapjes,

en even met de voeten vooral in slippers!

Donderdag ben ik weer in de winkel te vinden.

Tot blogs,

Juud

Remember; Better finished than perfect!