Bij Floor

Al een poosje geleden ontstond het idee om eens bij elkaar te quilten. Dan begint het zoeken naar een datum, en was het zaterdag uiteindelijk zo ver.

Met tassen vol ging ik onderweg.

Want er was gevraagd of ik wat mee wilde nemen, en dus plukte ik links en rechts wat quilts, in de Franse-oh-zo-handige-boodschappentassen en binnen een half uurtje stapte ik over de drempel van wat vele zullen kennen als Sunshine and Shadow

Natuurlijk is dat best spannend, maar over de drempel bij een quiltSTER…….

waar dit op tafel staat;

“want dat zie ik altijd bij jouw”

kan het natuurlijk niet meer stuk.

En binnen de kortste keren kletsen we elkaar de oren van het hoofd.

Kijk ik mijn ogen uit in dit ‘quilthuis’

Geloof mij er is nog veel en veel meer te kijken bij Floor.

Kijk maar even bij dit linkje

"thuis bij Floor"

Dus laat ik niet in herhaling vallen, maar wat wil ik dan wel delen met jullie?

Nou het heerlijke getrut,

met onze lapjes,

de ditjes en datjes waar we niet zonder kunnen.

Snap je niet goed waar ik het over heb?

Kijk een mooie “SMULDOOS”, maar dan ook weer zo mooi dat het vooral in de doos moet blijven.

Dan kopen we prachtige lapjes, en vinden we het zo mooi dat we er niet in willen knippen.

herkenbaar?

Of een glazen vaas vol met oude klosjes,

met daarvoor een vingerhoed van de moeder van Floor!

herkenbaar?

of deze, een tijdschriftenrek vol met Quiltmania’s,

op zich niet schokkend, maar als je goed kijkt,

zie je dit;

allemaal gele post-it’s met “Wil Ik Maken”

Ha ha, en Floor is ambitieus hoor, in elk tijdschrift steekt wel zo’n post-it.

herkenbaar?

Of dit?

Deze lapjes liggen op tafel “ter inspiratie” en om (nu komt ie!)

OM LEKKER TE AAIEN!

HA HA DAT DOE IK OOK!

Herkenbaar?

En dan Charlotte,

zij is er natuurlijk ook bij.

de enige echte DIVA in huis.

En dan word ik totaal verrast met boekjes die Floor heeft uitgegeven.

Met daarin prachtige tekeningen van haar Mandela’s en mooie gedichten van Mieke van Hooft.

Mijn oog valt bijna direct op dit gedicht;

“Nu laat ik je los,

zoveel losser dan ik wil.

Ik zie je langzaam gaan,

Mijn God, wat wordt het stil.

Stiller dan de nacht

die door de ramen kruipt.

Killer dan de ochtenddauw

die zacht de tuin in sluipt

Leger dan een lege doos.

Donker zonder zon.

ik heb je laten gaan

omdat ik niet anders kan”

Ik word er door geraakt, 

het geeft gemis naar mijn moeder zo goed weer.

en Floor ziet dat, en geeft mij het boekje van haar mee. 

Wat fijn! 

Dat niet alleen, 

ik krijg ook een lapje stof mee. 

Rood voor in de Burnt!

Het was een heerlijke zaterdagochtend,

Floor dank je wel voor je hartelijkheid,

je mooie boek en lapje!

tot een volgende keer,

Fijne week allemaal,

Juud

Remember;

Quilting is Sharing