Update

Gek, zonder het te willen heb ik een heuse blogpauze gehouden. Was helemaal mijn opzet niet, maar er kwam ‘gewoon’ van alles tussen.

Druk met de voorbereidingen voor het vertrek van Maxime a.s. woensdag! 

Dan gaat die ‘kleine’ meid naar Oeganda om daar te zien wat hun inspanningen van het afgelopen jaar hebben gebracht. 

Gaat ze met haar groep beginnen met het planten van 5000 bomen. 

Onlangs hebben ze “Wit Licht” gekeken, een film over KINDSOLDATEN. 

Volgende week gaan ze deze kinderen ontmoeten. Niks film, niks fictie, gewoon levensecht. Leeftijdsgenoten die de pech hebben ergens anders te zijn geboren en daardoor in een andere realiteit leven.

Wij zijn reuze benieuwd naar haar ervaringen.

Deze Pasen staan voor ons in het teken van het inpakken van de koffers.

Maar er wordt ook nog gequilt hoor….

(stel je toch eens voor dat je daar niet meer aan toe zou komen)

Aan het kussen voor Seppie bijvoorbeeld. Mijn collega Petra en ik waren reuze benieuwd of “Koning Bolo” wel op het kussentje zou willen gaan liggen.

Het is natuurlijk een terriër en die zijn best eigenzinnig. Gelukkig is het, zoals je ziet goed gegaan. Nu nog dubbelen, achterkant eraan en dan is Sep ook klaar.

En ook het laatste blok van Jules (er moet nog een schoorsteen op het kleine vogelhuisje) is ook klaar.

Wat een enorme klus is dit geweest. Daar heb ik mij wel op verkeken.

Maar klaar is klaar, nu nog dubbelen, draad erdoor en klaar.

(als je het zo schrijft is het net als of je de vaart erin houd!)

LZ’tje is druk geweest met

“Jeannets quiltje”

Heel erg druk, want het is gewoon klaar. Daar waar er bij mij gewoon ergens een leuk patroontje rond zwerft heeft zij het omgezet in een schattig quiltje.

Afgelopen donderdag was ik even bij de QV’tjes in Soesterberg.

We wilden graag de Passion zien, en dus zaten we ge-zusterlijk op een rijtje met een quiltje op schoot. Heerlijk. We hebben lekker geluisterd naar de muziek, en zijn er

al kijkend, kletsend en luisterend heel wat draadjes door de diverse quilts gehaald.

Ik ben bijna van mijn tweede punten rij af. Ik hoop volgende week aan de derde rij te kunnen gaan beginnen.

En natuurlijk ben ik ook gewoon wekelijks bij Berna.

Maar dat is zo gewoon, dat ik regelmatig een fototoestel vergeet. De arme ziel is behoorlijk ziek. Voor de vierde keer griep deze winter. Die heeft geen weerstand meer over en is moe van het ziek zijn.

Lieve schat, vanaf hier een hele dikke zoen voor jou.

Fijne dag allemaal,

Juud