OEQC Veldhoven

Nieuwe layout van Blogger......

Had ik gisteren toch al een heel verslag klaar gezet, maar schijnbaar niet goed opgeslagen....

Pfft dat is balen,
niets zomaar even iets op het blog zetten,

maar gewoon overnieuw beginnen!

Afgelopen vrijdag was het zo ver. Nu ben ik niet iemand die zich van te voren uitvoerig informeert wat er dan tentoongesteld wordt. De wetenschap dat het quilts zullen zijn is voor mij meer dan voldoende. Zo was in Vijfhuizen de verrassing groot mannenwerk te zien en was het hier heerlijk om tegen zoveel antieke quilts aan te lopen. De meeste uit privé bezit van Joes Meesters (klikker-de-klik-naar-Joes)

Hier ben ik in een klap verliefd op, prachtig vind ik het echt!

En juist om deze dingen. Ben je bezig met een blokje blauw/grijs, blijkt je grijs op te zijn en dan pak je gewoon een ZWART lapje! Nu zouden we dat waarschijnlijk niet durven, maar waarom eigenlijk niet? Het ziet er toch super uit!

En wat van deze dan? Wat een werk, er waren vast geen restjes meer in huis te vinden. Het is nog eens en joekel ook!

En hier het P-team in actie. Gewoon een hele straat!

Als eerste Gerda met haar wolletjes,

Bep met de antieke

en Elsbeth met de Haan en Wagenmakers,

alle drie even mooie stands.

Tegen over het P-team staat Quiltmania, en bij het zien van deze quilt willen we eigenlijk naar huis. Dan kunnen we vast beginnen. In de Simply Vintage al niet te versmaden, en nu weer niet. Ook zo mooi in al die zachte tinten, en dan af ten toe een rondje.........

Helemaal gelukkig met het nieuwe boek van Linda de Koening gaan we door, want er is nog meer te zien, veel meer.

Bij deze quilt ben ik ineens terug bij mijn moeder. Mijn moeder had een driehoek stoeltje en daarin had ze een kussen geborduurd. Het is nooit een kussen geworden, het was niet zo'n handwerkster, en na de top zal ze er wel zat van zijn geweest. En dus lag het kleedje zo Jaaaren in het stoeltje.

Kijk....... Dat is toch helemaal die quilt!

Het stoeltje is niet zomaar een stoeltje. De oudere zus van mijn moeder is door twee Joodse zussen in de oorlog gevraagd om dit voor ze in bewaring te houden. Ze moesten zich melden.....

De Zusjes zijn nooit meer teruggekeerd naar het Amersfoortse. Uiteindelijk heeft mijn moeder het gekregen, en kwam het bij mij toen ze naar het verzorgingshuis ging.

Dit meubelstukje is al mijn hele leven bij mij, mooi he.

Maar terug uit de mijmer-stand, terug naar Veldhoven. Want hier geen wol, voor het effect maar heel veel strookjes en piepkleine vierkantjes! Het is prachtig.

Eenvoudig, maar MOOI!!!!!!!

zo mooi

en gek, en vrolijk, en kleurrijk, en eigen.......

er hangen er genoeg van deze Deense ontwerpster, die er zelf met heel veel enthousiasme bij staat.

 Zowel de quilts als de maakster zijn aanstekelijk.

En deze dan.....

helemaal Jane Austen-ish

met zeker een hint van nu!

Wat creatief ook.

Dan komen 'we' Barbara Chainey tegen....... Dat wil zeggen dat Joke en ik eraan voorbij gelopen waren, maar dat Ien (die op dit soort dagen met een extra radar oploopt en niets mist) niet. We moeten mee terug van haar, ons verplichte nummer op de beurs zeg maar. En wat is ze leuk. Had ook nog nooit van deze vrouw gehoord, maar ze heeft meerdere boeken gepubliceerd en schijnt bekent te zijn.

Ze brengt quiltpatronen over met een stuk tule. Het tule legt ze op het patroon en tekent dat gewoon over. Vervolgens gaat het op het te quilten stuk stof en wordt het vervolgens overgebracht met een aquarel potlood, zo komen er hele dunne lijntjes op de ondergrond, makkelijk uitwasbaar en klaar.

Wat ik erg leuk vond om te horen is dat ze zo de voorkeur geeft aan haar priegelige naaldjes dat ze geen quiltdraad gebruikt maar willekeurig draad dat ze vervolgens door een blokje bijen was haalt, dat was voor mij helemaal nieuw.

Kortom een prima dag, ik heb er van genoten, en mocht je vandaag niets te doen hebben en je bent nog niet geweest......

GAAN
!!!

Fijne zondag allemaal,

zo en dan nu dat eerste kopje koffie.....

Doeg,

Juud