donderdag 8 augustus 2019

Rosa Biddlecombe

Vorig jaar zag ik haar voor het eerst,
zappend door Instagram.
(wat je natuurlijk weer veel te lang bezig houd)

De antieke look, de hoeveelheid aan stof,
de herhaling van blokken,
en een simpel middenblok.
ALLES er aan vond en vind ik mooi.

Margaret, die vorig jaar in Nederland was,
bracht voor mij het patroon en de mallen mee.

Voor ik het wist hadden we 
twee groepen Rosa Biddlecombers in de winkel.

Te idioot om zelf verliefd te worden op een quilt
en om te zien hoe een anderen dat
net zo ervaren.


Vorig jaar december ben ik begonnen. 
Ik heb weken lang

Rosa Rotzooi 


gehad!

Stapels stof die te voorschijn kwamen,
en maar knippen, snijden, tekenen, naaien,
knippen, knippen en knippen.


Dit is mijn eerste rosa foto.


Foto van het patroon erbij en kijken
hoe 'mijn' kleuren het dan zouden doen.


Deze blauwen hebben het nooit gehaald.


Natuurlijk een kamer vol met lekkere rotzooi.


Netjes beginnen in het midden.


Met een extra hartje op de bloempot.


Bloempje erbij,
HAPPY.

Het begin was er........

Dat Margaret deze quilt gemaakt heeft om
haar bet-overgrootmoeder te gedenken vind ik een mooie gedachte.
En op een of andere manier kwam ik vanzelf uit
bij mijn ouders.
Abraham Visser
en 
Barta Vial
getrouwd op 29 november 1955.


De lievelingskleur van mijn vader was 
paars.
En daarmee ging ik om. Hoeveel paars had
ik eigenlijk en is het dan wel het paars wat
je wil?
Niet te knal, maar het vergrijsde paars,
het antiekerige paars.


De bloemen moesten opnieuw op
audiëntie. Pasten die nog wel leuk 
bij die paarse punten?

Uiteindelijk is alles gebleven zoals het was.
Vaas, bloemen, niets is meer veranderd.



Op de strijkmatjes is wat voorbereid en gespeld.


Mijn moeder hield enorm van 
fresiaatjes. Vaker wel dan niet had
ze die op de vaas staan.
Vandaar dat er gele besjes gemaakt zijn,
voor mijn moedertje.

Alles is eerst keurig omgeregen, gestreken,
netjes gevouwen, eilandjes gemaakt,


Neergelegd om te kijken of ik de
compositie wel wat vond.....

De paarse besjes uiteraard voor mijn vader. 


En maar prutsen en trutten,
net zolang totdat daar dan 
'ineens' een middenstuk is.


Met daarop de namen van mijn/onze ouders 
en het jaar waarin ze trouwden.


Er zijn wat stapeltjes gemaakt,
geaaid, bekeken, bewonderd,
afgekeurd, herkeurd, toch goed gekeurd,
en hup in de quilt.



Blokjes werden op de kiek gezet,
is er geblogd en leek het einde lang niet in zicht.


Op zondag de strijk. Niet de spullen in de wasmand
maar de lapjes die goed gekeurd waren voor Rosa.

Overigens is zondag mijn favoriete dag om vooral 
voor te bereiden. Tekenen en knippen, uren achter elkaar


Van sommige lapjes had ik eigenlijk 
niet eens voldoende.
Dan maar een naadtoeslag delen!


Het koffertje, daar heeft denk ik in delen de hele 
quilt in gezeten.
Telkens met mij mee op stap, mee naar de bee,
mee naar een quiltweekend, mee naar logeerpartijtjes,
mee op de bank voor de t.v.

En op zondag vooral weer tekenen, knippen,
strijken en voorbereiden.


Stapeltjes.
Altijd maar weer stapeltjes.
Stapeltjes 4 patch ondergrondjes,
stapeltjes 4 patch cirkeltjes,
en maar tellen.
Heb ik er nu voldoende.
Stapeltjes van 10 maken.


Naast de stapeltjes ook de dienblaadjes.
Dienblaadje met de paarsen, dienblaadjes met 
stoffen die nog getekend mogen worden.


Dienblaadjes met stapeltjes van 10.


De effen ondergrondjes, ook ik weet niet hoeveel,
maar veel.


En daar kwamen ze de four patches.
De een na de ander,
naaien, strijken,
tellen, speld, dienblaadje.


En omdat je ook wel eens wil
zien wat het zo samen wordt,
in een zwiep op tafel.


Wat was ik blij toen de eerste stukken aan het middenstuk konden,
ik was en ben er echt helemaal gelukkig mee.
Een mooi resultaat, al zeg ik het zelf.


Voorzichtig oprollen en door met de vierkantjes.




en ze kwamen,
de vierkantjes.


Natuurlijk werd er weer getekend,
geteld, kwamen er dienblaadjes aan van pas,


verdwenen ze allemaal in het koffertje
en gingen ze mee op pad.


Zoals in Juli mee naar IJsland.

Er mochten nog 59 vierkantjes gepatched worden.
Wanneer ze eenmaal zijn voorbereid,
gaat dat heus snel.



Zie hier de 'geboorte' van een 
gepatcht blokje in de trein op weg naar Schiphol.


Woensdagochtend was het ineens zo ver.

ROSA BIDDLECOMBE

voor mij

BRAM & BEP,

Friesland ontmoet Amersfoort
29 november 1955

achter op de stoep,
op de grond,
in volle glorie.

Een heuse AFFO.

De quilt voor mijn ouders
waar ik zoveel van houd.


Inmiddels weer opgerold.
Volgende week breng ik haar naar Aljona
in Schagen.

Daar zal ze worden door gequilt.

Gek om niet meer aan haar te hoeven werken.


En nu?

Rosa-gat?

Welnee!

Zat andere ideetjes!


Tot blogs,


Juud


Remember; Better finished than perfect!









































14 opmerkingen:

Rita zei

Deze quilt is schitterend geworden en dan met de herinnering aan je ouders, dan krijgt hij nog iets extra’s.

Phyllis zei

Wat een heerlijke blogpost van een fantastische quilt! Van harte gefeliciteerd met deze prachtige top, helemaal TOP! En wat mooi dat je deze geweldige quilt aan je ouders opdraagt, zo wordt ze extra bijzonder.
En nee, ik denk niet dat je in een zwart gat zal vallen :-)

Marguerite zei

Wat leuk om de geboorte van jou quilt helemaal mee te mogen maken. En ook te mogen zien hoe ze opgroeit tot een prachtige quilt.

Yvonne zei

Prachtig verwoord en in beeld gebracht het ontstaan van een quilt top die je nu al zo dierbaar is met de mooie herinnering aan je ouders.

Annemiek zei

Wat een rijk bezit, een quilt opgedragen aan je ouders. Wat zul je tijdens het maken ervan vaak aan hen gedacht hebben. Leuk dat je alle fases zo goed in beeld gebracht hebt. fijne dag.

Coby Breitner zei

Keuzes keuzes zo herkenbaar welke kleuren waar etc.. ook herkenbaar het op zondag voorbereiden, doe ik zelf ook altijd. Opeens is die dan klaar, maar goed ik weet dat jouw hoofd alweer bij andere projecten is.
Gezellig dat ik je gezien heb en hopenijk tot op de prince dag.

Dientje zei

Wat een mooi overzicht van het ontstaan van deze quilt. Hij is ook prachtig geworden, mooie kleuren. Gr. Dientje

Annemarie. zei

Wat een geweldig resultaat en wat leuk om het hele traject op deze manier te mogen volgen. Goed dat je zo uitvoerig de tijd hebt genomen om de kleuren te bepalen. Ze is prachtig. Ik ben nieuwsgierig naar het eindresultaat, wanneer ze terug is uit Schagen. Beetje eng ??

Evie zei

Thank you so much for sharing your process for making this lovely quilt. What a wonderful remembrance of your parents. You must have loved them very much.

Annie Kingma zei

Geweldig wat een mooi quilt.
Helemaal verslag van het maken. bewonder je zo mooi alles pachten
Groetnis Annie

Conny's-blog zei

Prachtige kleuren, een mooie quilt, zo leuk om mee te genieten hoe je hem maakte.
Nu door laten quilten, wat spannend eind is in zicht nu.............liefs.Conny

Floor zei

Prachtig geworden Juud!
Mensen die niet quilten zeggen altijd... "wat een werk!"
Dat mag ik natuurlijk niet zeggen, maar als ik het zo zie in vogelvlucht, dan verzuchtte ik hier ook achter mijn (oude) laptopje.... wat een hoop werk!
Maar je hebt er plezier aan beleefd, dat is zeker, nu genieten van je affe top.

frameless mind zei

"Het paars van je vader en het geel van je moeder", volgens mij gaan hierboven twee dikke duimen de lucht in!! Wat een mooi persoonlijk verhaal heb je in deze prachtige quilt gestoken. Een resultaat om generatie na generatie van te genieten!
Groetjes, Liliane

Marion van de Sande zei

Hele mooie top maar vooral ook een geweldig blog! Heel inspirerend, heerlijk om te lezen!! Ben benieuwd weer naar het volgende project!