maandag 11 februari 2013

In de trouwzaal

Wat blijft het toch bijzonder om stellen te mogen trouwen,
bijzonder om op trouwdagen met een aanstaand echtpaar 'mee te mogen lopen', om ervoor te zorgen dat hun dag in elk geval onvergetelijk wordt. Dat je ervoor zorgt dat mensen terug denken aan een leuke, spontane, warme toespraak, dat het 'gezellig' was. Dat je ervoor zorgen mag dat iedereen even 'in the spotlight' staat, met als absoluut stralend middelpunt het bruidspaar zelf natuurlijk.
 
Keer op keer zijn dit de gedachten die door mijn hoofd gaan wanneer ik mij opmaak voor een huwelijk. Wanneer ik nog een keer de toespraak doorlees, zodat ik straks niet hoef "op te lezen" maar het lekker aan elkaar kan kletsen.
 
Maar voordat we trouwen volgt er toch een kleine verkleedpartij, zodat ook zelfs ik hartstikke echt lijk,
"de ambtenaar"
(maar dan wel een vrolijke, en eentje die van een geintje
houd..........)
Met met een toga aan ga ik altijd even de trouwzaal in. Eerst even snuifen, even kijken, even alleen genieten,  
 
IMG_2014IMG_2013
Eerst gaan we de ´poederkamer´in. Klinkt sjieker dan wat het is. Er staat een grote kast die vol hangt met toga´s. Pick your pick zou ik zeggen, gelukkig is er een met mijn naam erin. Niet dat de toga van mij is, maar ik heb wel als paspop gefungeerd en past deze jas als een oude slof. Zo´n toga is niet alleen zwaar, maar ook  erg warm. Op winterdag heerlijk om aan te hebben, maar zomers..... brr. Op zomerdag ga ik vaak op het ventilatierooster staan, bolt de toga wel wat op, maar is dan wel even lekker koel aan de benen!
IMG_2015IMG_2016
Op de tafel leg ik mijn werk attributen neer. Een akte, trouwboekje, pen en een hamer. Daar zit op een kant een viltenstukje op, maar da´s voor lafaards. Ik sla altijd zo hard als ik kan met het de kant waarop geen vilt zit.
`Waarvan akte, en dan KNAL´
(ik moet vroeger wel gek zijn geweest op hamertje tik!)
In de alkoven staan altijd verse bloemen, ook nu weer.
IMG_2017IMG_2018
Ach en dan een lege zaal, een kroonluchter die wacht op een bruidspaar, van beneden (we zijn op de 1e verdieping) hoor je de gasten,
stemmen en flarden van gesprekken klinken de trap op.
Stemmen die altijd een beetje nerveus en onwennig klinken.
Ook zaterdag was dat weer het geval, maar ik blijf nog even boven. Het is zo'n luxe om even alleen in deze prachtige zaal te mogen zijn.
IMG_2020IMG_2019
En dus kijk ik nog een keertje op mijn gemakje rond. Het is een prachtige trouwzaal. Met een bijzonder plafond. Engeltjes, cherubijntjes. En dat klopt ook wel dat die hier juist in dit huis rondfladderen. Want geloof me je vind ze door het hele stadhuis. Het stadhuis is namelijk niet gebouwd als stadhuis, maar als woonhuis van de Familie Cohen, tabakshandelaren. Ze hebben hier maar even gewoond, het was toch wat 'gewoontjes' en wellicht wat 'klein'.
 
Het Hebreeuwse woord voor cherubijn is keroev, dat lijkt op het akkadische woord ka-ri-bu (betekenis: zegenende [geest]). Karibu waren onheil afwerende bewakers van de tempels en paleizen in het oude Sumerië en Babylonië.
Deze cherubijntjes zijn wel heel goed bezig, ze hebben een schildersezel, ik zie toneelvoorstellingen,
IMG_2021IMG_2022
en in de andere hoeken beschermen ze de muziek en architectuur. Terwijl ik naar beneden loop bedenk ik mij dat dit dus de artistieke zaal is. Waar de familie Cohen (in de drie jaar die ze het huis bewoond hebben) muziek heeft gemaakt, of waar kamerorkesten hebben gespeeld. Waar de toneel voorstellingen zijn gegeven en waar
mevrouw Cohen natuurlijk lekker in het raam heeft gezeten met een naaiwerkje!
Hmm misschien heeft ze wel gepatched, hoe dan ook het zou ook een heerlijke zaal zijn om in te quilten. Hier passen wel een raam of wat! En met al die engeltjes die dan over je werk waken kan het ook alleen maar goed gaan. Prima idee, Juud.
 
IMG_2028
Eenmaal beneden wordt ik midden op de dag door een nerveuse moeder begroet met een "fijne avond" 
Maar eerst dit!
Want hier gaat het om, een bruidspaar die voor de deuren staan te wachten, om in een volle zaal, toegekeken door cherubijntjes, wandelend onder die prachtige kroonluchter, een warm applaus te mogen ontvangen.
Om lekker te gaan zitten en om te genieten van de voorbereidingen die ik getroffen heb.
 
 
fijne werkweek allemaal,
 
Juud

24 opmerkingen:

Lida zei

Lijkt mij echt een geweldig leuk beroep en al doe jij het er "maar" bij, het blijft heel bijzonder! Wat een prachtige trouwlocatie en ik wens je nog heel veel van deze bijzondere dagen toe! Fijne week, groetjes
Lida

Marja zei

Wat leuk dat wij dit met je mee mochten beleven.......

Annelies zei

Lijkt me heel dankbaar werk !!
Je zult op heel wat foto's staan.

Rennie zei

Heerlijk toch zo'n hobby. Geniet er van. Een vriendinnetje van mij is ook trouwambtenaar. Altijd mooie verhalen zonder namen natuurlijk. Interessant blogje. Thanks.

sylvia zei

wat een leuke 'bijbaan' heb je toch, het plezier en de warmte en ook jouw vrolijkheid spat er van af!!
Ik zal je zeggen dat ik me werkelijk geen woord meer kan herinneren van de toespraak van de ambtenaar! Ik hoop dat dat met jouw woorden, bij jouw bruidsparen wel beklijft!!
groetjes, en beterschap......Syl

KijkDaarIs zei

Wat beschrijf je dit weer leuk!!!
een bijzondere baan...in een hele mooie trouwzaal....
Fijne dag

Gert zei

Wat leuk om hiervan een verslag te mogen lezen, en wat een bijzonder beroep heb je. Ik heb je weliswaar nog nooit "zien trouwen", maar ik kan mij (voor zover ik je ken) helemaal indenken dat dit precies bij jou past.

Willy zei

Leuk dat je hier over schrijft.
Ik heb zo'n vermoeden dat de bruidsparen zich meteen op hun gemak voelen met jou als trouwambtenaar.
Prachtige locatie ook.

Yvonne zei

Ik kan me helemaal voorstellen dat je zoveel voldoening en plezier hebt van je nevenfunctie Judith. Het is toch heel bijzonder dat je dit mag doen!

Jossie zei

Wat heb je een mooi en dankbaar beroep. Je bent altijd getuige van de 'mooiste dag van van je leven'. Geweldig om daar je steentje aan te mogen bijdragen. En zoals je het beschrijft, draag je er een flinke steen aan bij. Moet voor de bruidsparen echt onvergetelijk zijn.

Debby zei

Wat een leuk verhaal! Leuk om het eens van jouw kant te bekijken. En zeer zeker prima kamer om in te quilten!

Groetjes Debby

carina zei

Kan me voorstellen dat het puur genieten is! Doe het je niet na om zo een verhaal aan elkaar te kletsen. De entourage is helemaal top. Leuk verhaal

Anoniem zei

Als ik ooit nog eens ga trouwen,zou ik willen dat jij de ceremonie op het stadhuis daar kunt doen-zo mooi.
Wat let je om als er geen trouwpartij is,om daar te gaan zitten quilten?
Nog 3 maanden,dan ga ik ook naar een bruiloft-dochterlief gaat dan als laatste trouwen.
Hoop voor hen,dat ze een ambetenaar treffen die net als jij haar/zijn voorbereidingen doet.
gezellige dag
groetjes,Truus uit Drenthe

Marga (MarPie) zei

Leuk om even achter de schermen te mogen mee kijken {en lezen} dank je wel daarvoor.

Groetjes,
Marga♥

Bertie zei

Lijkt me leuk om door jou getrouwd te worden, met een merklap kussentje voor de ringen en een boeket van patchwork bloemen! Ik heb genoten van je verhaal;))

Sis Voorn zei

Hoi hoi,
volgens mij gaat dat aan elkaar kletsen je heeeeel gemakkelijk af ;-)
EN als wij ooit ( na 22 jaar ) eens gaan trouwen dan alleen onder de voorwaarde dat de ambtenaar keihaard met die hamer slaat !!! hihi
Prachtige foto's...
Groetjes Sis

quilting Jeannet zei

Oh Judith, wat vind ik dit een bijzonder verhaal! Ik zou het je niet nadoen, nog nerveuzer zijn dan het bruidspaar, het is toch een hele verantwoordelijke taak, stel je voor dat er wat met je is, wat dan? Neemt de bode het dan over? of wordt er niet getrouwd? Ik vind het geweldig leuk dat je het doet, jammer dat ik al getrouwd ben......

wietskesquilts.blogspot.nl zei

Ha Juud,

Wat een heerlijk verhaal aan de andere kant van de trouwerij. Leuk zoals je dit beschrijft, ik heb het al doorgestuurd naar dochterlief........
Enig om eens te lezen hoe het werkt bij jou.
heel veel groetjes
Wietske

Berna zei

Ik denk dat het je goed af gaat dat aan elkaar kletsen ipv oplezen. Je hebt het leuk beschreven. Eigenlijk zou je een boek moeten bijhouden van alle huwelijken. Of bewaar je eigenlijk alle speeches? Met kaart en foto erbij? Zal me een dik boek worden.
Wie weet.... Ooit je 500ste bruidspaar misschien of ben je die al voorbij?

Floor zei

Mooie zaal is dat! Leuk om daar te trouwen.
Tegenwoordig zijn er van die mooie toespraken en ook dat je van te voren bij het a.s. stel thuis komt om alles door te spreken en bijvoorbeeld te vragen hoe ze elkaar hebben leren kennen etc.
Toen ik 44 jaar geleden trouwde was er niets van dat al.
Het was een standaard toespraak die iedereen kreeg.
Jammer hoor, en we zijn echt niet gratis getrouwd.
Lijkt me leuk om die a.s. echtparen te bezoeken, het is toch altijd een blijde gebeurtenis.
Groetjes,
Floor

Marians Quiltblog zei

Een mooie kijkje in de keuken Judith en wat is het mooi dat je er een persoonlijk tintje aan kan geven. Ongetwijfeld voor de trouwstellen een dierbaar moment. Haha, en die klap met de hamer. Ik zie het voor mij, een zaal die van schrik helemaal opveert.
Fijne dag
Groet Marian

Anoniem zei

Lieve juud wat een heerlijk verhaal weer heb genoten dikke zoen jde b uit s

Quiltpassion.blogspot.com zei

Wat een leuk beroep en wat een mooi verhaal! Dat moet heel veel voldoening geven, zeg! Wat moet dat leuk zijn, zo'n harde klap te kunnen geven. En 's zomers boven dat rooster... ik herinner me een verhaal van Supergoof over quilten met een hittegolf... lol.

Groetjes, Cisca

Carin zei

bedankt voor een kijkje te geven in "je" trouwzaal :-)